Μεταφορά ενός ακόμη graphic novel της, γραμμένο κι αυτό από προσωπικά βιώματα και οικογενειακές αφηγήσεις, το «Poulet Aux Prunes» («Κοτόπουλο με Δαμάσκηνα») της Μαρζάν Σατραπί (συνσκηνοθετεί με τον Βενσάν Παρονό) μπορεί να είναι μια ταινία με ηθοποιούς, αλλά δεν παύει να είναι ξεκάθαρα, εμφανώς και περίτεχνα, «κατασκευασμένη».
Γυρισμένη όλη σε στούντιο, με τα εξωτερικά πλάνα να λαμβάνουν χώρα σε ζωγραφισμένα, υπέροχα τοπία, το φιλμ δεν κρύβει την διάθεσή του να αφηγηθεί ένα παραμύθι, γεμάτο χιούμορ, γλύκα, μελαγχολία και τρυφερότητα.
Η ιστορία του Νασέρ Αλί ενός σπάνιου βιολιστή, που όταν κάποιος σπάει το βιολί του αποφασίζει να πεθάνει από θλίψη, ξετυλίγει τις τελευταίες οχτώ μέρες της ζωής του προς τα μπρος και ολόκληρο τον συναρπαστικό βίο του, και τον βίο των ανθρώπων γύρω του, προς τα πίσω.
Γεμάτη από μικρές στιγμές μαγείας, αναλαμπές χιούμορ και μια τόσο ρομαντική καρδιά που μοιάζει γεμισμένη με σοκολατάκια, η ταινία είναι υπέροχη στα μάτια, βάλσαμο στην καρδιά.
Ισως μερικές στιγμές είναι περισσότερο στρογγυλή απ όσο θα έπρεπε, όμως για κάθε χαριτωμένο στιγμιότυπο θα βρείτε κρυμμένο στο φιλμ ένα μικρό η μεγαλύτερο αγκάθι και για κάθε αστείο που μοιάζει λιγάκι τραβηγμένο, μια σκηνή που θα κάνει την καρδιά σας να αναπηδήσει.
Μπορεί να μην είναι τέλειο, αλλά είναι σίγουρα μαγευτικό, έξυπνο, ιδιαίτερο. Πολύχρωμο και γεμάτο εκπλήξεις σαν παραμύθι της γιαγιάς ή σαν τρισδιάστατο βιβλίο. Αλλά κυρίως είναι υπέροχα μελαγχολικό, ένα τρυφερό ποίημα για μια χώρα, μια εποχή, για συναισθήματα, ανθρώπους και πράξεις χαμένες στο χρόνο και στον κυνισμό των ημερών μας.
Τον οποίο καλύτερα να αφήσετε πίσω σας αν θέλετε να απολαύσετε την υπέροχη γεύση αυτού του καλομαγειρεμένου, γεμάτου μπαχαρικά «κοτόπουλου με δαμάσκηνα».
Διαβάστε περισσότερα για την ταινία και δείτε το τρέιλερ εδω
