Προκλητικός, ακόμη και βλάσφημος, με την επιτήδευση του μεταμοντέρνου αλλά και την αγάπη για την κλασική ρωσική κουλτούρα, ο Κιρίλ Σερεμπρένικοφ γνώρισε το μένος της ρωσικής κυβέρνησης, όταν οι Αρχές τον συνέλαβαν για μια μια υπόθεση απάτης σχετική με το θέατρο Gogol στο οποίο είχε τοποθετηθεί από το 2012 ως καλλιτεχνικός διευθυντής. Ο Σερεμπρένικοφ κυνηγήθηκε πολύ, του απαγορεύτηκε η έξοδος από την χώρα, κατάφερε να γυρίσει τις ταινίες του αλλά όχι και να τις συνοδεύει στις πρεμιέρες τους στον κόσμο και τελικά μετακόμισε στο Βερολίνο όπου και ζει, όπως αναφέρει κι ο ίδιος «ελεύθερος, με τους συνεργάτες του, χωρίς κάποιο περιορισμό σε όλα όσα θέλει να κάνει».
Στο 75ο Φεστιβάλ Καννών, ο Σερεμπρένικοφ φτάνει στο κέντρο μιας συγκυρίας, αφού διαγωνίζεται για τον Χρυσό Φοίνικα με την «Γυναίκα του Τσαϊκόφσκι» (διαβάστε εδώ τη γνώμη του Flix για την ταινία), κουβαλώντας στους ώμους του όλο το βάρος του Ρώσου που εκπροσωπεί τη Ρωσία, την ώρα που στην Ουκρανία πέφτουν άνθρωποι και πόλεις και ο πλανήτης καθησυχάζεται πως αντιδρά επειδή συνομολογεί σε ένα μποϋκοτάζ της ρωσικής τέχνης, την ίδια ώρα που Ρώσοι καλλιτέχνες διώκονται από την ίδια τους τη χώρα επειδή μιλούν κατά της προπαγάνδας και τώρα πια κατά του πολέμου.
«Αυτό που συμβαίνει στην Ουκρανία είναι φρικτό, είναι αβάσταχτο. Ωστόσο το να σταματήσουμε να ακούμε Τσαϊκόφσκι ή να διαβάζουμε Ντοστογιέφσκι ή να ανεβάζουμε Τσέχοφ δεν είναι σίγουρα η λύση. Η Τέχνη θα έπρεπε να είναι ανεξάρτητη από εθνικότητες», δηλώνει ο 56χρονος σκηνοθέτης που προσπαθεί με κάθε τρόπο να αποσυνδέσει το σκοτεινό πορτρέτο της τσαρικής Ρωσίας, λίγο πριν την επανάσταση, που σκιαγραφεί στη νέα του ταινία με τη Ρωσία του Βλαντιμίρ Πούτιν.
Η τέχνη μιλάει για την πολυπλοκότητα της ανθρώπινης φύσης, το πόσο εύθραυστοι είμαστε, για το πόσο σημαντικός είναι ο κάθε ένας από εμάς. Η προπαγάνδα μιλάει μόνο για καταστροφή. Η τέχνη δεν θα έπρεπε να λογοκρίνεται ή να απαγορεύεται. Είναι το πιο δυνατό μήνυμα κατά του πολέμου.»
Ο Σερεμπρένικοφ διαχωρίζει τις ταινίες που γίνονται με κρατικά χρήματα και αυτές που χρηματοδοτούνται από ιδιώτες - από τη στιγμή που ήρθε στις Κάννες υποστηρίζει με κάθε τρόπο τον μεγάλο παραγωγό της ταινίας του που δεν είναι άλλος από τον «προστάτη των Τεχνών» Ρόμαν Αμπράμοβιτς, έναν από τους Ρώσους ολιγάρχες που τους επιβλήθηκαν κυρώσεις και δέσμευση περιουσίας μετά την εισβολή στην Ουκρανία. Και δίνει γλαφυρά την εικόνα μιας χώρας που γνωρίζει μόνο από... προπαγάνδα.
«Οι ταινίες που χρηματοδοτούνται από κρατικό χρήμα είναι ταινίες προπαγάνδας. Οσες χρηματοδοτούνται από ιδιώτες είναι Τέχνη. Είναι τόσο ξεκάθαρο. Η προπαγάνδα δηλητηριάζει όλους. Η τηλεόραση είναι μόνιμα συντονισμένη σε μια υστερία κατά της Δύσης, της Αμερικής κατά της Ουκρανίας, με προτροπές για κατασκευή ενός φρουρίου που θα σώσει τη μαμά Ρωσία από τους εχθρούς της.»
Δείτε εδώ μια σκηνή από το «Η Γυναίκα του Τσαϊκόφσκι» που θα βγει στις ελληνικές αίθουσες από το φθινόπωρο σε διανομή της Weird Wave:
