Η ταινία ξετυλίγεται μέσα από τέσσερις περιπτώσεις εγκυμοσύνης, τη σχέση τεσσάρων ζευγαριών μέσα στην οικονομική κρίση. Τέσσερις ερωτικές ιστορίες εξελίσσονται παράλληλα με αφορμή και κοινό γνώμονα μια υπαρκτή αλλά ανεπιθύμητη ή μια επιθυμητή αλλά ανύπαρκτη εγκυμοσύνη. Η κάμερα διεισδύει μέσα απ’ τους τοίχους των διαμερισμάτων ή βρίσκεται στη μέση ενός δρόμου στο πουθενά, για να αναδείξει την κρίση μιας εποχής που νοσεί και επηρεάζει φανερά ή υπόγεια τις σχέσεις και την ανθρώπινη συμπεριφορά.

Η πόλη είναι η Αθήνα, γεμάτη κόσμο, ένταση και νεύρα. Τα παιδιά είναι, αυτή τη φορά, οι ενήλικες: ανώριμοι κι επιπόλαιοι. Τέσσερα ζευγάρια, επίσημα ή ανεπίσημα, βλέπουν τη ζωή ή τη σχέση τους να μεταμορφώνεται με την προοπτική ενός παιδιού.

Μια μουσουλμάνα μετανάστρια δε βρίσκει τον άντρα της κι επαφίεται στις φροντίδες του Ελληνα γείτονα. Ενα ζευγάρι πενηντάρηδων περιμένει παιδί αλλά δεν το θέλει. Ενα ζευγάρι τριανταπεντάρηδων θέλει παιδί αλλά δεν μπορεί να το έχει. Κι ένα ζευγάρι εικοσιπεντάρηδων προσπαθεί ν’ αποφύγει την ευθύνη.

Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Γιώργου Γκικαπέππα παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο περσινό Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και τιμήθηκε από τη Fipresci και από την ΠΕΚΚ ως η καλύτερη ελληνική ταινία του Φεστιβάλ, ενώ συνέχισε με Βραβεία Σεναρίου, Α’ Γυναικείου Ρόλου και Οπτικών εφέ από την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου και με επίσημη συμμετοχή στα Φεστιβάλ Μόσχας, Μόντρεαλ, Πολωνίας, Καζακστάν, Βομβάης, Μελβούρνης, Σίδνεϋ και Νέας Υόρκης.

Η «Πόλη των Παιδιών», χωρίς αμφιβολία, είναι η δουλειά ενός σκηνοθέτη σκεπτόμενου – αν κάτι, περισσότερο απ’ όσο χρειάζεται! Η ταινία έχει ατμόσφαιρα και χαρακτήρες, σαφείς και σύνθετους. Η εικόνα που δίνει μιας πόλης τόσο εντατικής και πολυκατοικημένης που οδηγεί τους κατοίκους της στην απόγνωση, είναι πειστική και αποτελεσματική.

Από την άλλη πλευρά, το θέμα της μητρότητας και της επικοινωνίας των ζευγαριών έχει μια αίσθηση του βαρυσήμαντου, κάνει την ταινία να χάνει σε φυσικότητα και να κερδίζει σε σοβαροφάνεια κι επιτήδευση. Ενδιαφέρουσα ως πρώτη γνωριμία, θα χαιρόμαστε στη δεύτερη συνάντηση με το σκηνοθέτη να απλοποιηθεί το βλέμμα του, κερδίζοντας έτσι σε δύναμη.

Κρατάμε όμως γερά την εικόνα και την ερμηνεία των δύο πρωταγωνιστριών, της Κίκας Γεωργίου και της Ναταλίας Καλημερατζή που θα παρακολουθούμε από κοντά.

Περισσότερα για την «Πόλη των Παιδιών»: