Η ταινία
Ο Βασίλης, ένα δωδεκάχρονο αγόρι, ζει μαζί με τον πατέρα του Γιάννη σε ένα χωριό της επαρχίας. Αποφασίζοντας ότι είναι η κατάλληλη ηλικία για να τον μάθει να κυνηγά, ο Γιάννης αγοράζει στο γιο του όπλο και ένα κυνηγόσκυλο ράτσας Γκέκα και αρχίζει την εκπαίδευσή του. Ο Βασίλης θέλει να ικανοποιήσει τον πατέρα του αλλά όσο και να προσπαθεί, του είναι πολύ δύσκολο να πυροβολήσει. Έρχεται πολύ κοντά με το κυνηγόσκυλο που του αγοράζει ο πατέρας του, τον Μαξ, που γίνεται ο σύντροφός του σε αυτή τη δοκιμασία.
Ο σκηνοθέτης
O Δημήτρης Μουτσιάκας γεννήθηκε το 1986 και σπούδασε στη σχολή Λυκούργου Σταυράκου. Με την πρώτη του ταινία, «Ποιός Βασίλης;»(2011), διαγωνίστηκε στο εθνικό αλλά και στο διεθνές τμήμα του Φεστιβάλ Δράμας. Η ταινία επίσης συμμετείχε σε διεθνή φεστιβάλ σε όλο το κόσμο και βραβεύτηκε με το Odysseus Award of Best Short Film στο LGFF καθώς και με το Award of Silver Reel από το Lucerne Film Festival 2013. Το 2020 έκανε την δεύτερη μικρού μήκους ταινία του, το «Τέρμα», που έχει διαγωνιστεί στο Φεστιβάλ της Δράμας, στις Νύχτες Πρεμιέρας και σε άλλα φεστιβάλ του εξωτερικού. Από το 2013 δουλεύει ως βοηθός σκηνοθέτη στην διαφήμιση αλλά και στον κινηματογράφο.
Πέντε ερωτήσεις για το «Γκέκα»:
Πώς επιλέξατε το θέμα της ταινίας σας, ποια ήταν η αρχική ιδέα, ποια η ανάγκη να αφηγηθείτε αυτή την ιστορία;
Με αφορμή ένα πολύ ωραία ζωγραφισμένο αγριογούρουνο σε μια ρεζέρβα στο πίσω μέρος ενός τζιπ, αναρωτήθηκα γιατί κάποιος να θέλει να δείχνει σε όλο τον κόσμο ότι είναι κυνηγός. Kατά την έρευνα που έκανα, έπεσα πάνω στα σκυλιά γκέκας ή αλλιώς τους ελληνικούς ιχνηλάτες. Αυτή ήταν η σύνδεση που μου χρειαζόταν για να προσπαθήσω να επικοινωνήσω μια πολύ προσωπική μου ιστορία αλλά και μια ιστορία που νομίζω ότι αφορά μεγάλο μέρος της κοινωνίας. Η ελληνική οικογένεια μεγαλώνει και εκπαιδεύει τα παιδιά της για να ακολουθούν τα ίχνη της...
Ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση του να είσαι σκηνοθέτης στην Ελλάδα σήμερα; Τι σας δυσκόλεψε στην πραγματοποίηση της ταινίας, τι σας έφερε μεγάλη χαρά, ή τι σας εξέπληξε - θετικά ή αρνητικά;
Η μεγαλύτερη πρόκληση για ένα σκηνοθέτη στην Ελλάδα σήμερα θεωρώ ότι είναι να καταφέρει να εργάζεται σαν σκηνοθέτης και να βιοπορίζεται από αυτό. Τώρα όσο και αν φαίνεται παράλογο για μια ταινία με παιδιά, σκυλιά, λαγούς και καραμπίνες δεν με δυσκόλεψε κάτι ιδιαίτερα σε αυτή την ταινία εκτός από την εξασφάλιση όλων των οικονομικών πόρων. Αυτό οφείλεται κατά ένα τεράστιο βαθμό στους συνεργάτες μου που εκτός από εξαιρετικοί επαγγελματίες αγγάλιασαν την ταινία και την έκαναν δικιά τους . Η αλήθεια είναι ότι οι μέρες που περάσαμε στην Εύβοια ήταν από τα καλύτερα πράγματα που μου έχουν συμβεί και ελπίζω στην επόμενη ταινία να καταφέρω να το ξαναζήσω.
Είναι οι πλατφόρμες και η νέα πραγματικότητα του streaming μια ευκαιρία για τη διανομή και προβολή της μικρού μήκους ταινίας; Πού στέκεστε στο δίλημμα αίθουσες ή πλατφόρμες;
Ναι. Νομίζω ότι είναι ακόμα μια ευκαιρία για να μπορέσει ο θεατής να έρθει σε επαφή με την μικρού μήκους αλλά πραγματικά με απασχολεί κάτι άλλο που δεν έχω την απάντηση και θα ήθελα να το μοιραστώ. Γιατί δεν έχει δημιουργηθεί η ανάγκη στον θεατή, γενικά μιλώντας, να παρακολουθεί ταινίες μικρού μήκους; Τώρα νομίζω όσο αφορά το δίλημμα αίθουσα ή πλατφόρμα δεν υπάρχει. Κατά την γνώμη μου και τα δύο είναι ένα μέσον να έρθεις κοντά με μία ταινία και είναι πολύ ωραία να μπορούμε να τα χρησιμοποιούμε και τα δύο.
Τι σημαίνει το Φεστιβάλ Δράμας για σας, αλλά και για το σημερινό ελληνικό κινηματογραφικό τοπίο; Τι σημαίνουν οι συνεχείς επιτυχίες της ελληνικής ταινίας μικρού μήκους στο διεθνές τοπίο;
Για μένα σημαίνει πολλά που καταφέρνω να πάω ξανά με τρίτη ταινία στην Δράμα και είμαι πολύ χαρούμενος που θα έχω την ευκαιρία να ζήσω από κοντά την εμπειρία του φεστιβάλ. Το φεστιβάλ Δράμας, στα 47 του χρόνια πλέον, συνεχίζει να είναι ένας θεσμός για το κινηματογραφικό τοπίο της χώρας που συνεχώς εξελίσσεται και μεγαλώνει. Οπότε νομίζω ότι δίνει μια τεράστια ώθηση σε νέους ελληνες κινηματογραφιστές που καταφέρνουν να συμμετέχουν σε αυτό. Κατ’ αρχήν είναι πάρα πολύ ευχάριστο που Ελληνες δημιουργοί βρίσκουν κοινό και σημειώνουν τεράστιες επιτυχίες σε φεστιβάλ του εξωτερικού. Κατά δεύτερον νομίζω ότι μπορεί να μας βοηθήσει εσωτερικά σαν χώρα για να μπορέσουμε να αναπτύξουμε μια κινηματογραφία που θα μπορεί να καθιερωθεί στον παγκόσμιο χάρτη.
Ο,τι κι αν γίνει το σινεμά θα επιβιώσει γιατί...
...καμία από τις άλλες 6 τέχνες δεν απεβίωσε μέχρι στιγμής, απλά αλλάζει ή εξελίσσεται. Οπότε ποντάρω πως, ναι, ο κινηματογράφος θα επιβιώσει.
Δείτε εδώ το τρέιλερ του «Γκέκα»:
Γκέκας | Cast: Pavlos Lagos, Nikos Georgakis, Panos Koronis, Tzogia Gouma | Written & directed by Dimitris Moutsiakas | Producer: Giorgos Paterakis | Co-Producer: Alexandros Tiliopoulos | Exec. Producer: Elli Papadiamanti | Director of Photography Giorgos Karvelas | Editors: Yannis Chalkiadakis | Production Designer: Elena Vardava | Costume Designer: Georgia Mpoura | Make Up Artist: Sissy Petropoulou | Sound recordist: Lefteris Kampalonis | Production Manager: Christina Tsakmaka | Production coordinator-Script: Margarita Kyriakou | Gaffer: Iraklis Mitropoulos | DIT: Aristotelis Papakonstantinou | Grips: Konstantinos Charatzoglou, Vasilis Charatzoglou | Grip ass: Christos Tsakonas | A’ Camera Ass: Stamatis Kouros | B’ Camera Ass: Marios Karvelas | Prod. Assistants: Nikos Moutsiakas, Argyris Gounaris, Kostantis Pistiolis | Prop Master: Stathis Lefteriotis | Animal Handler: Mary Tsitsou | Gun specialist: Andreas Kourkoulos | Sound Design: Stelios Koupetoris | Sound Mix: Tone Studio | Color Grading: Aggelos Mantzios METAPOST | Color grading coordinator: Iro Adrakta | Online Editor: Fivos Petikas,. Io Papadatou | Poster: Dimosthenis Mparmpas | Produced by Postroom | Co-Produced by Open Borders Productions | Funded by GFC, ERT and Region of Cetral Greece
Φεστιβάλ Δράμας 2024 | Γνωρίστε εδώ όλους τους δημιουργούς και τις ταινίες του Εθνικού Διαγωνιστικού Προγράμματος αλλά και τις ελληνικές ταινίες στα διεθνή προγράμματα του Φεστιβάλ
