Δεκέμβριος: ο μήνας που παραδοσιακά το Flix κοιτάει πίσω και συνθέτει το μεγάλο παζλ της (κινηματογραφικής και όχι μόνο) χρονιάς. Πώς θα περιγράφαμε κινηματογραφικά το 2025 λοιπόν; «Η Ζωή Ηταν Ωραία», ή... «Εξολοθρευτής»; Τι μάς έμαθε, τι θα κρατήσουμε, τι θα πακετάρουμε στις αποσκευές μας προχωρώντας προς το άγνωστο 2026;
Αυτά ρωτήσαμε φίλους του Flix - ανθρώπους του σινεμά μπροστά και πίσω από τις κάμερες, αλλά και δημιουργούς από άλλους κόσμους – μουσικούς, εικαστικούς, ραδιοφωνικούς παραγωγούς, δημοσιογράφους, συγγραφείς και κάθε μέρα, για όλο τον Δεκέμβριο, μοιραζόμαστε όσα μας είπαν.
Best of 2025: Αναζητήστε στο ειδικό τμήμα του Flix τα αγαπημένα της χρονιάς από τους αγαπημένους της χρονιάς. Οι λίστες με τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς από Ευρώπη και Αμερική και όλα όσα αφήνει πίσω της η κινηματογραφική χρονιά που φτάνει στο τέλος της
Ποιο είναι το best ξύπνημα - ειδικά Δευτέρα πρωί; Με την παρέα των «Πρωινών του Best 92.6» φυσικά. Ο Θεοδόσης Μίχος (αθρογράφος στην 24 Media, ιδρυτικό μέλος του Popaganda, συγγραφέας, αλλά πάνω από όλα μουσικάνθρωπος) και η Μανίνα Ντάνου (δημοσιογράφος -μεταξύ άλλων- στην Καθημερινή, το περιοδικό «Κ» και την 24 Media) σχολιάζουν απολαυστικά την επικαιρότητα, μάς πληροφορούν για ό,τι νέο συμβαίνει στην πόλη (τη χώρα, τον κόσμο) και παίζουν καταπληκτικές μουσικές.
Ποιοι καλύτεροι λοιπόν να μάς χαρακτηρίσουν με το δικό τους τρόπο τη χρονιά που πέρασε; Πώς τη βίωσαν, ποιος τη σκηνοθέτησε, τι κρατούν, τι πετούν;
Το αγαπημένο μου του 2025:
Θεοδόσης: Κάθε μία στιγμή της κάθε μίας από τις πέντε αποχαιρετιστήριες συναυλίες των Last Drive, της μπάντας που νιώθω ότι αποτελεί τη χθόνια καταγωγή μου.
Μανίνα: Αν πρέπει να πω στιγμή, η πρώτη νότα που παίχτηκε στην πρώτη συναυλία των Oasis στo Κάρντιφ της Ουαλίας. Συμβολικά το λέω γιατί παρότι είχα εισιτήριο για αυτήν δεν την έζησα, η ζωή είχε άλλα σχέδια και αναγκάστηκα με βαριά καρδιά να το πουλήσω πίσω στην Ticketmaster. Ομως η επάνοδος των Oasis με το Live 25 νομίζω ήταν highlight της χρονιάς, όχι μόνο για μας τους αιώνια ερωτευμένους με τους Γκάλαχερ, αλλά γιατί πότε είδατε τελευταία φορά τόσους εκστατικά χαρούμενους, αναζωογονημένους, ξανανιωμένους ανθρώπους μαζεμένους στο ίδιο σημείο;
Τι μου έμαθε το 2025:
Θεοδόσης: Ωστε θα είναι διαφορετικό λοιπόν κάθε φορά το τραγούδι που θα με συγκινεί περισσότερο σε όσες συναυλίες του Bruce (Springsteen) προλάβω να δω ακόμη μαζί με τη γυναίκα μου. (Φέτος στη Λιλ ήταν “Long Walk Home”, το ’23 στη Ρώμη ήταν το “My Love Will Not Let You Down”).
Μανίνα: Ολα τελικά είναι δυνατά.
Αν το 2025 ήταν ταινία, ποια θα ήταν;
Θεοδόσης: Ισως η περιβόητη σκηνή με το κυνηγητό στο «Μια Μάχη Μετά την Άλλη» του PTA. Ισως, στο σύνολο τους. οι «Απόντες» του Γραμματικού. Αν και η ζωή κάθε (επόμενη) χρονιά κυλάει (ολοένα και περισσότερο) σαν τους «Απόντες» του Γραμματικού, αυτή είναι η νομοτέλειά της.
Πρόσφατα πάντως ο Λένος Χρηστίδης μου είπε ότι κάποτε ο Νίκος Νικολαϊδης του είχε προτείνει να μεταφέρει στο σινεμά το πρώτο του βιβλίο, το θρυλικό «Bororó», και από τότε το κάνω συνέχεια εικόνα, δεν ξέρω τι έχω πάθει, είναι σαν να το έχω ήδη τρεις-τέσσερις φορές.
Μανίνα: Κάτι από Ντέιβιντ Λιντς σίγουρα. Ισως η αγαπημένη μου σκηνή από τη λιγότερο αγαπημένη μου ταινία του, στο ξεκίνημα του «Inland Empire», με τους κούνελους που σιδερώνουν. Η ζωή έχει γίνει πολύ παράξενη…
Τι ονειρεύομαι για το 2026…
Θεοδόσης: Οχι πόνος. (Βασικά έχω κατά νου ένα ποιηματάκι του Αγγελάκα που πρωτοδιάβασα πιτσιρικάς, είναι από τη δεύτερη συλλογή του, Πώς Τολμάς και Νοσταλγείς, Τσόγλανε; Απολογούμαι για τα «γαλλικά», αλλά όσο μεγαλώνω βρίσκω ολοένα και μεγαλύτερη σοφία πίσω τους: Κάνε μια ευχή με μια λέξη / Όχι πόνος / Μα αυτές είναι δύο / Στ’ αρχίδια μου)
Μανίνα: Λιγότερα happy endings στο σινεμά, περισσότερα (πολύ περισσότερα) στη ζωή.
Best of 2025: Αναζητήστε στο ειδικό τμήμα του Flix τα αγαπημένα της χρονιάς από τους αγαπημένους της χρονιάς. Οι λίστες με τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς από Ευρώπη και Αμερική και όλα όσα αφήνει πίσω της η κινηματογραφική χρονιά που φτάνει στο τέλος της