Ο Μακ και η Κέλι Ράντνερ ετοιμάζονται μαζί με την κορούλα τους και το μωρό που πρόκειται να γεννηθεί να μετακομίσουν σε νέα γειτονιά, στα προάστια. Μόλις υπογράφουν, όμως, τα συμβόλαια με τους αγοραστές του παλιού τους σπιτιού, ενημερώνονται πως είχαν αποδεχτεί ρήτρα επιτήρησης ενός μήνα από τους νέους ιδιοκτήτες, προκειμένου οι τελευταίοι να εξετάσουν κάθε παράμετρο αναφορικά με τη γειτονιά και το σπίτι προτού μετακομίσουν. Για κακή τους τύχη, όμως, στο διπλανό σπίτι, που άλλοτε στέγαζε την ανεξέλεγκτα φασαριόζικη φοιτητική αδελφότητα με αρχηγό τον Τέντι, μετακομίζει μια γυναικεία αδελφότητα, με επικεφαλής την Σέλμπι, η οποία αποδεικνύεται ακόμα πιο ξέφρενη. Πολύ σύντομα ξεκινάει ένας ανελέητος πόλεμος ανάμεσα στις φοιτήτριες που διεκδικούν ισότιμα με εκείνα των αγοριών δικαιώματα στη διασκέδαση, και το φιλήσυχο ζευγάρι μαζί με τον άλλοτε εχθρό τους πρέπει να διαλέξουν στρατόπεδο!
Το πιο εξωφρενικό «αστείο» στην αναμενόμενη συνέχεια της επιτυχημένης κάφρικης κωμωδίας του 2014 έρχεται στην αρχή της ταινίας και δεν προέρχεται από τη φαντασία των σεναριογράφων αλλά κατευθείαν από τη σύγχρονη αμερικανική πραγματικότητα: Οι αδελφότητες των κοριτσιών δεν επιτρέπεται να οργανώνουν τα δικά τους πάρτι και η μόνη τους δυνατότητα να διασκεδάσουν είναι να συμμετέχουν στα πάρτι των αγοριών, με όλους τους συμβιβασμούς που αυτό συνεπάγεται.
Με αυτό ως αφετηρία, οι δημιουργοί της ταινίας στήνουν μία νέα πολεμική σύρραξη (με ταιριαστά πολεμοφόδια χρησιμοποιημένα ταμπόν!), καθώς μια παρέα κοριτσιών μετακομίζει δίπλα στην ανασφαλή οικογένεια Ράντνερ, αποφασισμένες να χτίσουν τη δική τους ανεξάρτητη αδελφότητα και να διεκδικήσουν το δικαίωμά τους να ζήσουν στο φουλ τη φοιτητική τους ζωή παρτάροντας ασύστολα, παίρνοντας ναρκωτικά και φλερτάροντας, αλλά με τους δικούς τους όρους, χωρίς να πρέπει να ανταποκριθούν σε ξελιγωμένα αρσενικά βλέμματα και υποτιμητικά σεξιστικά παιχνίδια.
Σε μια απρόσμενη και άκρως ευπρόσδεκτη κίνηση, ο Νίκολας Στόλερ και οι σεναριογράφοι του (ανάμεσά τους και ο πρωταγωνιστής Σεθ Ρόγκεν) προσπαθούν να σμίξουν τα φαινομενικά ασυμβίβαστα: το χοντροκομμένο χιούμορ του αγορίστικου χαβαλέ του γεμάτου τεστοστερόνη πρωτότυπου με μια νέα, φεμινιστική προσέγγιση.»
Και σχεδόν τα καταφέρνουν, μετατρέποντας αυτόν τον νέο πόλεμο ανάμεσα στη θορυβώδη, μαχητική θηλυκή αδελφότητα και το αγχώδες απέναντι στις ευθύνες του ζευγάρι της διπλανής πόρτας σε κάτι μεγαλύτερο, σε μια αμφίρροπη μάχη απέναντι στο κατεστημένο, τα στερεότυπα και στις κοινωνικές απαιτήσεις. Και να βρουν τελικά όλα αυτά που κατά βάθος ενώνουν τα δύο αντίπαλα στρατόπεδα και το χάσμα γενεών τους.
Είναι κρίμα, λοιπόν, που αδυνατούν να ανταποκριθούν απόλυτα στη φιλόδοξη ιδέα τους: Παρά τη φρέσκια δυναμική που εισάγουν οι ασυμβίβαστες ηρωίδες της Κλόε Γκρέις Μόρετζ και της παρέας της, στην πραγματικότητα ποτέ δεν αναπτύσσονται περισσότερο σε διακριτούς, ολοκληρωμένους χαρακτήρες.
Κι αυτό γιατί η καρδιά της ταινίας παραμένει πάντα πιο κοντά στον καλογυμνασμένο αλλά αφελή αιώνιο έφηβο Τέντι, είτε όταν αποδεικνύεται πλήρως ανέτοιμος να ανταποκριθεί στην ενήλικη ζωή είτε όταν εκφράζει γνήσια απορία καθώς συνειδητοποιεί ότι τα θεματικά πάρτι με πόρνες είναι σεξιστικά. Και στο ταλαίπωρο ζευγάρι που ζει με τη μόνιμη ανησυχία ότι δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στις διαρκώς αυξανόμενες ευθύνες τους ως γονείς. Και, τελικά, αυτό δεν πειράζει και τόσο.
Ισορροπώντας ριψοκίνδυνα πάνω στο τεντωμένο σκοινί μιας διαρκώς αμφισβητούμενης πολιτικής ορθότητας, η ταινία παραμένει αστεία, ατακαδόρικη και όσο κακόγουστη πρέπει, αντάξια του προκατόχου της, εναλλάσσοντας όμως το σκατολογικό χιούμορ με μια απροσδόκητη τρυφερότητα απέναντι στους χαρακτήρες της.
Αυτή ακριβώς η τρυφερότητα και η καθησυχαστική κατανόηση απέναντι στον φόβο της αποτυχίας, μαζί με το ξεκάθαρο σχόλιο πάνω στο σεξισμό των εφηβικών ταινιών, καθιστούν τους «Ανυπόφορους Γείτονες 2» μια πολύ πιο σύνθετη περίπτωση αθυρόστομης κωμωδίας από τα συνήθη στερεότυπα τους είδους της. Κι αν όλα αυτά δεν είναι αρκετά, υπάρχει πάντα το θέαμα των κοιλιακών του ημίγυμνου Ζακ Εφρον, λαδωμένων με μπριζολίκια, καθώς τρέχει με μια φλεγόμενη κάπα, στην πιο ντελιριακή και αλλοπρόσαλλη καταδίωξη που είδαμε τελευταία.
