Ηταν 2018 όταν γυρίστηκε η ταινία του Μιγκέλ Ανχελ Χιμένεθ «Παράθυρο στη Θάλασσα», με πρωταγωνιστές την Εμα Σουάρεζ και τον Ακύλλα Καραζήση και τη Νίσυρο, εκεί όπου θα ξεκινήσει το ταξίδι αυτογνωσίας μιας γυναίκας που προσπαθεί να βρει ξανά τον εαυτό της, αποκομμένη από όλα όσα ήταν η ζωή της μέχρι σήμερα.
Το Flix είχε ταξιδέψει στη Νίσυρο «κλέβοντας» λίγη από την ενέργεια του νησιού, των υπέροχων συντελεστών και της παραγωγής της Heretic από την ελληνική πλευρά. Και τους ξανασυνάντησε όλους στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης το Νοέμβριο του 2019, όταν η ταινία έκανε την πανελλήνια πρεμιέρα της, φέρνοντας λίγο από το καλοκαίρι της εν μέσω του χειμώνα.
Λίγο πριν την ιδανική έξοδό της στις αίθουσες εν μέσω ενός παράξενου Ιουλίου σαν αυτό που διανύουμε, θυμόμαστε όλα όσα είπαμε με τον σκηνοθέτη Μιγκέλ Ανχελ Χιμένεθ, την Εμα Σουάρεζ, τον Ακύλλα Καραζήση και τον Διευθυντή Φωτογραφίας Γκόρκα Γκομέζ Αντρέου.
Το «Παράθυρο στη Θάλασσα» του Μιγκέλ Ανχελ Χιμένεθ προβάλλεται τη Δευτέρα 13 Ιουλίου στις 21.30 στο Σινέ Φλερύ στην Αθήνα και στο Σινέ Ναταλί στη Θεσσαλονίκη στις 23.15, στο πλαίσιο του Cinobo Nights και θα βγει στις αίθουσες από τις 16 Ιουλίου.
ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ
Μιγκέλ Ανχελ Χιμένεθ: Ημασταν στη Νίσυρο το 2013 στο Ινστιτούτο Μεσογειακού Κινηματογράφου και όλον τον καιρό που ήμουν στο νησί και άρχισα να σκέφτομαι την ιστορία. Η ιστορία υπάρχει επειδή υπάρχει το νησί. Και η απόφαση ήταν να κάνουμε μια ταινία για την αγάπη και την ελπίδα. Το νησί δεν θα άλλαζε, αφού η ιστορία με κάποιον τρόπο του ανήκει. Και η Εμα ήταν η πρώτη επιλογή. Θέλαμε ο χαρακτήρας αυτής της γυναίκας να μεταφέρει την ηρεμία και την αξιοπρέπεια μιας ώριμης γυναίκας που έρχεται για πρώτη φορά αντιμέτωπη με το θάνατο. Θέλαμε καθώς προχωράει η ταινία να αποκαλύπτουμε σιγά σιγά μια γυναίκα που στην αρχή μοιάζει κλειστή και περιχαρακωμένη μέσα στα δικά της στεγανά. Η Εμα ήταν ιδανική...
Οταν φτάσαμε πια στη Νίσυρο δεν είχα ιδέα πώς θα έπαιζα αυτή τη γυναίκα. Ηταν μια από τις λίγες φορές στην καριέρα μου που δεν είχα πραγματικά κάτι για να πιαστώ για να προετοιμαστώ. Και μετά σκέφτηκα πως ίσως αυτή τη φορά, γι' αυτήν την γυναίκα δεν υπήρχε λόγος να προετοιμαστώ, αλλά να γίνω αυτή η γυναίκα.»
Εμα Σουάρεζ
Ακύλλας Καραζήσης: Αρχικά είχα ανησυχίες για την ταινία - ειδικά για μια ξένη ταινία που διαδραματίζεται σε ένα ελληνικό νησί. Φοβόμουν τον φολκλόρ τρόπο με τον οποίο συχνά απεικονίζεται η Ελλάδα μέσα από τα βλέμματα ξένων σκηνοθετών. Αλλά όταν συνάντησα τον Μιγκέλ Ανχελ και την Εμα, ένιωσα ασφάλεια. Ηταν σίγουρο πως κι εγώ δεν ήθελα να παίξω τον Στέφανο, αλλά να είμαι ο Στέφανος. Και όλοι μαζί να ζήσουμε κυριολεκτικά την περιπέτεια αυτής της ταινίας.
Εμα Σουάρεζ: Διάβασα πρώτα το σενάριο. Και στη συνέχεια συναντήθηκα με τον Μιγκέλ Ανχελ. Είχα την περιέργεια να μάθω περισσότερα γι' αυτούς. Είδα την το «Chaika» το οποίο λάτρεψα. Και όταν συναντηθήκαμε για πρώτη φορά στο Φεστιβάλ του Σαν Σεμπαστιάν, μετά από δέκα λεπτά είχα αποφασίσει να κάνω την ταινία. Μετά πέρασαν τα χρόνια μέχρι να ολοκληρωθεί η χρηματοδότηση της ταινίας κι όταν φτάσαμε πια στη Νίσυρο δεν είχα ιδέα πώς θα έπαιζα αυτή τη γυναίκα. Ηταν μια από τις λίγες φορές στην καριέρα μου που δεν είχα πραγματικά κάτι για να πιαστώ για να προετοιμαστώ. Και μετά σκέφτηκα πως ίσως αυτή τη φορά, γι' αυτήν την γυναίκα δεν υπήρχε λόγος να προετοιμαστώ, αλλά να γίνω αυτή η γυναίκα.
ΤΟ ΝΗΣΙ
Ακύλλας Καραζήσης: Ηταν η πρώτη φορά που έζησα τη Νίσυρο. Είχα μείνει παλιότερα για 12 μόνο ώρες για ένα άλλο γύρισμα. Τη μέρα που φτάσαμε όλο το νησί ήταν έξω σε μια υπαίθρια γιορτή. Ηταν αρχές Οκτωβρίου. Κάτι σαν μια γιορτή αποχαιρετισμού για τον ερχομό του χειμώνα. Μια πολύ όμορφη και μαζί παράξενη εικόνα. Το νησί απελευθέρωνε μια παράξενη ενέργεια, θα την έλεγες μέχρι και τρομακτική. Κι αυτό κάνει το όλο πράγμα πιο ενδιαφέρον: το γεγονός ότι αυτή η γυναίκα επιλέγει αυτό το νησί για να κάνει αυτό το «ταξίδι».
Η ιστορία γεννήθηκε στη Νίσυρο και ανήκει στο νησί. Δεν θα μπορούσε να γυριστεί πουθενά αλλού. Δεν μπορείς πουθενά στον κόσμο να βρεις αυτή την ενέργεια».
Μιγκέλ Ανχελ Χιμένεθ
Γκόρκα Γκομέζ Αντρέου: Νομίζω ότι έχει να κάνει πολύ με το ηφαίστειο. Αυτή η αίσθηση του θανάτου, αλλά μαζί και αυτή η ενέργεια. Κάτι κοιμάται, αλλά η ενέργειά του βρίσκεται κυρίαρχη παντού. Ολα ξεκινούν από τη φύση, αλλά το νιώθεις ότι υπάρχει μια αύρα και στους ανθρώπους της Νισύρου. Είναι ένα πολύ ξεχωριστό μέρος.
Εμα Σουάρεζ: Είναι σαν ένας χαρακτήρας. Οταν βρέθηκα εκεί, για πρώτη φορά στη ζωή μου, ένιωσα πως το μέρος είναι ζωντανό. Σαν ο αέρας να μου μιλούσε. Και οι άνθρωποι που ζουν εκεί είναι σαν να έχουν σταματήσει το χρόνο.
Η ΕΛΛΑΔΑ
Μιγκέλ Ανχελ Χιμένεθ: Γνωρίζω και αγαπώ πολύ την Ελλάδα. Εχω βρεθεί ξανά στο παρελθόν πολλές φορές, έχω γυρίσει ντοκιμναντέρ, μια εποχή ταξιδέψαμε μαζί με τον Θόδωρο Αγγελόπουλο στις τοποθεσίες των ταινιών του. Ηθελα να δείξω αυτήν την Ελλάδα που εχώ έχω αγαπήσει. Την αξιοπρέπεια, την ελευθερία που διακρίνει το λαό και τη χώρα. Και η Ελλάδα στην ταινία είναι για μένα ο Στέφανος, ο χαρακτήρας του Ακύλλα Καραζήση. Αρχικά ο χαρακτήρας του ήταν ο στερεοτυπικός Ελληνας που κάνει καμάκι στις τουρίστριες. Το δουλέψαμε πολύ για να γίνει πιο αληθινός, να αποκτήσει τη δική του αξιοπρέπεια. Οσο πιο βαθιά έμπαινα μέσα σε αυτήν την «ελληνική» ιστορία, τόσο πιο πολύ πετούσα από πάνω μου τα στερεότυπα και τα κλισέ που έχουμε στο μυαλό μας για την Ελλάδα και έβλεπα το πραγματικό πρόσωπό της.
Εχω ζήσει πολλά χρόνια στη Γερμανία και απεχθάνομαι το ελληνικό φολκλόρ, τον τρόπο με τον οποίο βλέπουν όλοι την Ελλάδα των νησιών, του τουρισμού, του πανηγυριού. Η Ελλάδα είναι σαν την Ισπανία, σαν την Πορτογαλία, σαν τον Ιταλικό Νότο. Μια χώρα με ενδιαφέρον που καταστράφηκε από την εικόνα του Ζορμπά και της ελληνικής ταβέρνας. Το "Παράθυρο στη Θάλασσα" ήταν η πρώτη φορά που δούλεψα με ανθρώπους που ήθελαν να δουν την Ελλάδα γι' αυτό ακριβώς που είναι.»
Ακύλλας Καραζήσης
Εμα Σουάρεζ: Αυτή τη στιγμή η Ελλάδα βρίσκεται μέσα μου. Είναι πολύ κοντά μου. Σαν μια αδερφή ή ένας αδερφός. Οταν βρίσκεσαι σε ένα μέρος και κάνεις αυτό για το οποίο έχεις αφιερώσει τη ζωή σου, αυτό το μέρος βρίσκεται μέσα σου για πάντα. Δεν το ξεχνάς ποτέ. Σκέφτηκα πολλές φορές πως αν ήθελα να φύγω από όλους και όλα θα πήγαινα στη Νίσυρο και θα άνοιγα το τηλέφωνό μου μόνο κάθε Κυριακή.
Ακύλλας Καραζήσης: Εχω ζήσει πολλά χρόνια στη Γερμανία και απεχθάνομαι το ελληνικό φολκλόρ, τον τρόπο με τον οποίο βλέπουν όλοι την Ελλάδα των νησιών, του τουρισμού, του πανηγυριού. Η Ελλάδα είναι σαν την Ισπανία, σαν την Πορτογαλία, σαν τον Ιταλικό Νότο. Μια χώρα με ενδιαφέρον που καταστράφηκε από την εικόνα του Ζορμπά και της ελληνικής ταβέρνας. Εχω κάνει κάποιες ταινίες στη Γερμανία, καλές ταινίες, οι οποίες όμως είχαν πάντα αυτό το «τουριστικό» βλέμμα. Το «Παράθυρο στη Θάλασσα» ήταν η πρώτη φορά που δούλεψα με ανθρώπους που ήθελαν να δουν την Ελλάδα γι' αυτό ακριβώς που είναι. Η ταυτότητά μας δεν είναι το σιρτάκι και ο γύρος.
ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ
Ακύλλας Καραζήσης: Το «Παράθυρο στη Θάλασσα» είναι για τον κάθε άνθρωπο διαφορετικό. Νομίζω ότι η απάντηση βρίσκεται στο ηφαίστειο. Σε αυτό το μαύρο βράχο. Δεν κρύβει μέσα του μόνο κάτι σκοτεινό και τρομακτικό, αλλά και μια ελπίδα. Οχι μεταφυσική. Μια πραγματική ελπίδα για το επόμενο βήμα. Ακόμη κι αν αυτό είναι το τελευταίο.
Στη ζωή πρέπει να μάθεις να τα μοιράζεσαι όλα. Και πρέπει να δουλέψεις σκληρά μέσα σου. Ποιος είσαι, τι θέλεις από τη ζωή σου. Και όταν φτάσεις στο τέλος της διαδρομής να μην διστάσεις να ανοίξεις το παράθυρο.»
Εμα Σουάρεζ
Μιγκέλ Ανχελ Χιμένεθ: Μου αρέσει πολύ αυτή η ελληνική λέξη και έκφραση: «οπτική γωνία». Κερδίζω τα χρήματα για να ζωή από αυτό ακριβώς, κοιτώντας τον κόσμο από τη δική μου οπτική γωνία. Και στη ζωή όπως και στο σινεμά, θα ήθελα να ξέρω ότι έχω τη δική μου οπτική γωνία, το δικό μου παράθυρο στη θάλασσα.
Εμα Σουάρεζ: Στη ζωή πρέπει να μάθεις να τα μοιράζεσαι όλα. Και τις σκοτεινές πλευρές. Και είναι ένας δρόμος μακρύς μέχρι εκεί. Και πρέπει να δουλέψεις σκληρά μέσα σου. Ποιος είσαι, τι θέλεις από τη ζωή σου. Και όταν φτάσεις στο τέλος της διαδρομής να μην διστάσεις να ανοίξεις το παράθυρο.
Το «Παράθυρο στη Θάλασσα» του Μιγκέλ Ανχελ Χιμένεθ προβάλλεται τη Δευτέρα 13 Ιουλίου στις 21.30 στο Σινέ Φλερύ στην Αθήνα και στο Σινέ Ναταλί στη Θεσσαλονίκη στις 23.15, στο πλαίσιο του Cinobo Nights και θα βγει στις αίθουσες από τις 16 Ιουλίου.
