«Ηθελα να τοποθετήσω το φιλμ σε μια προοπτική όπου αντιλαμβανόμαστε πως ο σκύλος είναι το σύμβολο του αιώνια περιθωριοποιημένου ατόμου όπου ο αφέντης του είναι ο Θεός. Με ενδιέφεραν πάντα τα χαρακτηριστικά του Θεού. Είναι στ' αλήθεια ο Θεός λευκός; Ή μήπως ο κάθε άνθρωπος έχει το δικό του Θεό; H λευκή φυλή έχει αποδείξει αμέτρητες φορές πως είναι ικανή μόνο για να εξουσιάζει και να αποικιοκρατεί. Οι δύο λέξεις του τίτλου ενσωματώνουν πολλές αντιφάσεις και αυτό το βρήκα συναρπαστικό.»
Πρωταγωνιστής στο «Λευκό Θεό» είναι ο Χάγκεν, ένα αξιαγάπητο ημιαίμο που ανήκει σε ένα νεαρό κορίτσι χωρισμένων γονιών που ζει στη Βουδαπέστη. Οταν η μητέρα της θα πρέπει να φύγει για τρεις μήνες στην Αυστραλία για τη δουλειά της, η Λίλι θα μείνει με τον πατέρα της, που δεν βλέπει με καλό μάτι το γεγονός ότι θα πρέπει να φιλοξενήσει στο σπίτι και το σκύλο. Η εχθρότητα των γειτόνων απέναντι στο ζώο κι ένας καινούριος νόμος που φορολογεί τους ιδιοκτήτες μη καθαρόαιμων σκυλιών θα οδηγήσει τον πατέρα της Λίλι να παρατήσει τον Χάγκεν στο δρόμο, προς μεγάλη απογοήτευση της κόρης του. Ο σκύλος θα προσπαθήσει να επιβιώσει στο δρόμο, θα καταλήξει να πουληθεί σε ένα διοργανωτή παράνομων σκυλομαχιών και τελικά όταν το σκάσει από εκεί, θα καταλήξει στη μάντρα με τα αδέσποτα.
Διαβάστε εδώ τη γνώμη του Flix για τον «Λευκό Θεό» του Κόρνελ Μούντρουτσο.
Στην πραγματικότητα ο Κόρνελ Μούντρουτσο δεν σκηνοθετεί παρά μια παραβολή εμπνευσμένη από την πρόσφατη άνοδο των νεοναζιστών στην Ουγγαρία - εξ ού κι ο τίτλος που φέρνει στο νου το φιλμ του Σάμιουελ Φούλερ «White Dog» στο οποίο ένας ρατσιστής εκπαιδεύει το σκυλί του να επιτίθεται σε μαύρους και η αλήθεια είναι πως το εύρημά του να αντιπροσωπεύσει τους αδύνατους και καταπιεσμένους του κόσμου με σκύλους είναι αυτό που έφερε την ταινία του να βραβευθεί στο Φεστιβάλ Καννών στο τμήμα «Ενα Κάποιο Βλέμμα» και να γυρίσει τον κόσμο ως μια από τις καλύτερες της χρονιάς.
«Η ταινία είναι περισσότερο μια κριτική πάνω σε μια μελλοντική Ουγγαρία, όπου τυπικά μια μικρή ομάδα επιβάλλεται πάνω στη γενικότερη μάζα. Αυτό αφορά και την ίδια την Ευρώπη. Μια κλειστή ελίτ κρατάει την εξουσία στα πράγματα, την ίδια στιγμή όπου οι πολιτικοί, σαν να βρισκόμαστε σε ένα ριάλιτι σόου, λειτουργουν ως σταρ που μπαινοβγαίνουν στη Βουλή. Αν δεν προσέξουμε, οι μάζες θα εξεγερθούν μια μέρα. Ενιωσα ότι έπρεπε να απαλλαχθώ από την μετα-Σοβιετική, μελαγχολική Ανατολικοευρωπαϊκή εικόνα που χαρακτήριζε τις ταινίες μας τις τελευταίες δεκαετίες. Η Ανατολική Ευρώπη βρίσκεται αυτή τη στιγμή κάτω από τη ομίχλη ενός μαζικού χάους, μιας ευμεταβλητότητας και αστάθειας. Το να σχεδιάσεις το μέλλον μοιάζει αδύνατο. Εψαχνα εικόνες και χώρους που να αντιπροσωπεύουν ακριβώς αυτό. Προσπάθησα να κατασκευάσω μια νέα Βουδαπέστη, όπου εκφράζει τη σύγχρονη σχέση της με την ιστορία του τόπου.»
«Στην τέχνη, είναι πάντοτε δύσκολο να βρεις τα μέσα για να εκφράσεις διαχρονικές αλήθειες με έναν νέο τρόπο. Ερχόμενος σε επαφή με τη λογοτεχνία του Τζ. Μ. Κούτσι, ένιωσα μια αποκάλυψη. Τα έργα του αναδεικνύουν το γεγονός πως υπάρχει πάντα ένα στρώμα πίσω από κάθε άνθρωπο που βρίσκεται σε περιθώριο, που αποτελείται από ένα άλλο είδος το οποίο μπορεί να υποταγεί. Και αυτό είναι τα ζώα. Ετσι ξεκίνησα να αναρωτιέμαι αν θα ήταν δυνατό να γυρίσω μια ταινία με ένα σκύλο. Το πείραμα ήταν ταυτόχρονα βασανιστικό και εμπνευστικό. Για καιρό ήθελα να κάνω μια ταινία με ηρωίδα ένα κορίτσι. Στον "Λευκό Θεό", ένα κορίτσι πάνω στην εφηβεία χάνει την αθωότητά της με τον ίδιο τρόπο που τη χάνουν και τα σκυλιά.»
«Το να δουλεύουμε με τα σκυλιά ήταν μια θεραπευτική εμπειρία. Ηταν σαν να ερχόμαστε σε επαφή με τη Μητέρα Φύση ή ακόμη περισσότερο με ένα κομμάτι του σύμπαντος. Η διαδικασία του γυρίσματος δεν ήταν αυτή που φαντάζεστε. Εμείς έπρεπε να προσαρμοστούμε στα σκυλιά και όχι το αντίθετο. Η ταινία είναι ένα υπόδειγμα της μοναδικής συνεργασίας ανάμεσα σε δύο είδη. Ηταν επίσης και μια παρά πολύ αναζωογονητική εμπειρία γιατί κάθε σκυλί που έπαιξε στην ταινία προερχόταν από άσυλο και μετά το γύρισμα, όλα υιοθετήθηκαν και βρήκαν νέα σπίτια. Δεν υπήρξε πρόβλημα με τους ηθοποιούς. Αλλά χρειάστηκε μια διαφορετικού είδους προσοχή και παρουσία τους. Ακολουθήσαμε κατά γράμμα τις επιταγές για ταινίες με ζώα. Κάθε σκηνή έπρεπε να είναι παιχνιδιάρικη και ανώδυνη για τα ζώα. Με κάποιο τρόπο, τα σκυλιά έγιναν ηθοποιοί και οι ηθοποιοί έγιναν σκυλιά.»
«Η ταινία έχει ένα πολύ ισχυρό ηθικό μήνυμα που θέτει ηθικά διλήμματα. Ο θεατής αναγκάζεται να φτάσει στα δικά του ηθικά συμπεράσματα. Αλλά για μένα, το πιο σημαντικό είναι να νιώσει την καρδια του να χτυπά καθώς βλέπει την ταινία.»
Δείτε εδω δύο σκηνές από το «Λευκό Θεό»:
Ο «Λευκός Θεός» βγαίνει στις ελληνικές αίθουσες την Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου από την Ama Films
Διαβάστε ακόμη:
