Αν ακόμη υπάρχουν ιεροί τόποι στον αιώνα μας, αν υπάρχει κάτι σαν ιερό κειμήλιο του σινεμά, τότε για μένα αυτό θα ήταν το έργο του γιαπωνέζου σκηνοθέτη Γιασουτζίρο Οζου» λέει ο Βίμ Βέντερς. «Γύρισε 54 ταινίες. Βουβές στην δεκαετία του 20, ασπρόμαυρες το 30 και το 40 και τελικά έγχρωμες μέχρι τον θάνατό του στις 12 Δεκεμβρίου του 1963, την μέρα των εξηκοστών γενεθλίων του».
«Ακόμη κι αν οι ταινίες του είναι ξεκάθαρα γιαπωνέζικες, είναι την ίδια στιγμή απόλυτα παγκόσμιες. Σε αυτές αναγνώρισα όλες τις οικογένειες σε όλες τις χώρες του κόσμου, όπως επίσης και τους δικούς μου γονείς, τον αδελφό μου κι εμένα. Ποτέ πριν και ίσως ποτέ ξανά το σινεμά δεν βρέθηκε τόσο κοντά στην ουσία του και στον σκοπό του: του να καταγράψει μια εικόνα του ανθρώπου στον αιώνα μας. Μια χρήσιμη, αληθινή κι έγκυρη εικόνα, στην οποία κάποιος δεν μπορεί να δει απλά τον εαυτό του, αλλά μάλλον να μάθει κάτι για τον εαυτό του».
Στις 13 Οκτωβρίου, το Flix it στη Στέγη, προβάλλει στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση, τις ταινίες του Γιασουτζίρο Οζου, «Late Autumn» και «An Autumn Afternoon», σε ανακαινισμένες κόπιες από τα Shochiku Studios σε συνεργασία με το BFI.
Για κρατήσεις εισιτηρίων επισκεφθείτε το site της Στέγης
Ο θαυμασμός και η αγάπη του Βέντερς για τον Οζου δεν ήταν απλά λόγια. Το 1983 ταξίδεψε στην Ιαπωνία για να ανακαλύψει όπως λέει αν «μπορούσα να ανακαλύψω κάτι από τον καιρό του, αν κάτι είχε μείνει ζωντανό από την δουλειά του, εικόνες, ή ακόμη κι άνθρωποι. Ή αν στα είκοσι χρόνια που είχαν περάσει από τον θάνατο του Οζου, το Τόκιο είχε αλλάξει τόσο πολύ ώστε δεν υπήρχε τίποτα να βρεθεί».
Στο «Tokyo-Ga», ο Βέντερς θα δοκιμάσει να ανακαλύψει τον κόσμο του Οζου σε μια πόλη και μια χώρα που έχει αλλάξει ριζικά. Κι όμως θα τον βρει ακόμη ζωντανό στις μικρές λεπτομέρειες που ελάχιστοι παρατηρούν, στις στιγμές της ησυχίας μακριά από τον θόρυβο μιας χαώδους μητρόπολής, στους ανθρώπους.
Στην διάρκεια του φιλμ ανάμεσα στους ανθρώπους που θα συναντήσει, θα συνομιλήσει με τον Γιουχάρου Ατσούτα, τον για 15 χρόνια βοηθό κάμεραμαν του Οζου και στη συνέχεια βασικό του κάμεραμαν για άλλα 20. Με ην βοήθειά του θα δει από κοντά την κάμερα του οζου, η οποία πάντα ήταν τοποθετημένη σε δύο σταθερές θέσεις και πάντα γύριζε με φακό 50mm και θα ακούσει μια σειρά από ιστορίες για τις ιδιαιτερότητες του «μετρ», όπως για το πως πάντα έψαχνε χώρους για τις ταινίες του περπατώντας και πως συνήθως το location scouting τελείωνε όταν ο Οζου έπεφτε στο έδαφος εξαντλημένος από την κούραση.
Διαβάστε ακόμη: Η Κλερ Ντενί δεν είχε αγαπημένο σκηνοθέτη, μέχρι που γνώρισε τον Γιασουτζίρο Οζου
Και στο τέλος του φιλμ όταν ο Βέντερς θα ρωτήσει τον Γιουχάρου Ατσούτα για την δουλεία του με άλλους σκηνοθέτες μετά τον θάνατο του Οζου, η εξομολόγησή του θα είναι τόσο συγκινητική, αληθινή και σπαρακτική που θα του φέρει δάκρυα, σε μια σκηνή που έχει την απλότητα, την δύναμη, την θλιμμένη ομορφιά και κυρίως την αλήθεια μιας ταινίας του Οζου. Ενός σκηνοθέτη που είχε το σπάνιο χάρισμα να αγγίζει τους ανθρώπους τόσο μέσα από τις ταινίες του κι απ΄ ότι φαίνεται και μέσα από την σύντομη μα τόσο ουσιαστική ύπαρξή του.
Διαβάστε ακόμη: «Δυο τρία πράγματα για τον Γιασουτζίρο Οζου» από τον Τζίμ Τζάρμους
Δείτε πιο κάτω τις δύο σκηνές από το «Tokyo-Ga», την πρώτη στην οποία ο Γιουχάρου Ατσούτα χρησιμοποιεί ξανά την κάμερα του Οζου, αλλά και την τελευταία σπουδαία σκηνη του φιλμ.
Δείτε ακόμη: O Εϊντριαν Τόμινε ζωγραφίζει υπέροχα τις ταινίες του Οζου
Στις 13 Οκτωβρίου, το Flix it στη Στέγη, προβάλλει στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση, τις ταινίες του Γιασουτζίρο Οζου, «Late Autumn» και «An Autumn Afternoon», σε ανακαινισμένες κόπιες από τα Shochiku Studios σε συνεργασία με το BFI.
Για κρατήσεις εισιτηρίων επισκεφθείτε το site της Στέγης
Tags: Βιμ Βέντερς, Γιασουτζίρο Οζου
