Eχεις προσέξει πώς το χειμώνα τα βήματά μας είναι πιο βαριά, το κορμί μσας σκυφτό, ο ουρανός έτοιμος να πέσει στα κεφάλια μας; Με το κρύο, τη βροχή, τη συννεφιά όλες οι αγωνίες διογκώνονται, η μελαγχολία βαραίνει, η μοναξιά κολλάει κατάσαρκα δίπλα μας.
Το καλοκαιράκι όμως ανάβει αυτή η μαγική πυγολαμπίδα στον αέρα, που ζουζουνίζει το μυαλό και τις διαθέσεις. Μπορεί να βρεις το αγόρι που θα σε κάνει να σταματήσεις το χρόνο και να τρέξεις να τον βρεις. Μπορεί να βρεις το κορίτσι που μια νύχτα μαζί της θα σε κάνει πρωταγωνιστή στο προσωπικό σου μιούζικαλ ευτυχίας. Mπορεί να βρεις τη la la land που ανήκεις.
Πάντως οι δρόμοι της πόλης, τα πάρκα, τα σπίτια που έχεις προσπεράσει τόσους και τόσους χειμώνες άκεφος, άκαμπτος, θλιμμένος - με μιας ομορφαίνουν. Ξαφνικά όλα γίνονται ένα τεκνικολόρ σκηνικό για να γίνεις επιτέλους εσύ πρωταγωνιστής στην ταινία της ζωής σου...
Από τα «500 Καλοκαίρια με τη Σάμερ» (500 Days of Summer, 2009) του Μαρκ Γουέμπ, «Ο Χειρότερος Ανθρωπος στον Κόσμο» (The Worst Person in the World» (2021) του Γιοακίμ Τρίερ και «La La Land» του Ντάμιεν Σαζέλ
