Ποιος πιστεύει ακόμη ότι μια ταινία δεν είναι ικανή να αλλάξει τον κόσμο; Η τεράστια επιτυχία της «Μεταφυσικής Δραστηριότητας 3» ήταν αρκετή για να προκαλέσει συναγερμό ανάμεσα στους φανατικούς του τρόμου σε όλον τον πλανήτη. Οχι μόνο γιατί, αναπάντεχα, υπήρξε μια αναλαμπή ανατριχίλας στον σωρό των άνευρων scary movies της τελευταίας δεκαετίας αλλά κυρίως γιατί εξελλίσεται την δεκαετία του '80.
Οχι, σε αυτό το άρθρο που διαβάζετε δεν θα αναλύσουμε την επίμονη προσπάθεια της πλέον παρεξηγημένης δεκαετίας να επιστρέψει ντε και καλά στην σύγχρονη ποπ κουλτούρα, αν και η αλήθεια είναι πως οι απόπειρες της είναι έως και αξιοθαύμαστες: από το ριμέικ του «Dirty Dancing» που ετοιμάζεται μέχρι αυτό του «Footloose» και από την επάνοδο των «Ghostbusters» μέχρι τους «Τhundercats» και τα «Μάπετς», τα 80s δείχνουν τα δόντια τους σε μια νέα γενιά που τα αγνοεί παντελώς και αν είχε την ευκαιρία να τα γνωρίσει σε όλο τους το μεγαλείο θα έμπαινε σε εμφύλιο πόλεμο ανάμεσα σε αυτούς που θα ευχόντουσαν να είχαν γεννηθεί είκοσι χρόνια νωρίτερα και όσους θα αναθεμάτιζαν για ακόμη μια φορά την κιτς αισθητική τους.
Ο λόγος που η «Μεταφυσική Δραστηριότητα 3» αποτελεί το δώρο εξ ουρανού που περίμεναν οι οπαδοί του κινηματογραφικού τρόμου είναι πως ξεκινάει με ένα κουτί με βιντεοκασέτες που μια από τις δύο ηρωίδες βρίσκει σε ένα παλιό κουτί και ολόκληρη η ταινία, αφού επιστρέφει στο χρόνο αφηγείται όσα καταγράφηκαν σε μια αναλογική κάμερα εν έτει 1988.
O Νταν Κίνεμ, ένας φανατικός αμερικάνος blogger που είναι υπεύθυνος για το VHShitfest και το VHSisthebest είναι σαφής: «Δεν έχεις την ίδια αίσθηση σε μια πεντακάθαρη κόπια του DVD. Με το VHS είναι σαν να βιώνω την εμπειρία μιας αυθεντικής grindhouse αίθουσας. Δεν θα έβλεπα ποτέ τις αγαπημένες μου ταινίες στο κομπιούτερ».
Αυτό υποστηρίζουν και οι φανατικοί της βιντεοκασέτας, οι οποίοι πιστεύουν πως οι ανατριχίλες στο DVD και το Blu-Ray είναι «ασφαλείς» και πως η ψηφιακή φωτογραφία κατέστρεψε όσα έχτισαν με κόπο οι αρχιμάστορες του τρόμου στα 70s. Το τρίτο μέρος του «Paranormal Acitivity» ήρθε απλά να τους επιβεβαιώσει και μαζί να δικαιώσει την προσπάθεια που γίνεται τα τελευταία χρόνια για την αναβίωση του VHS.
To γνωστό στους σκληροπυρηνικούς σινεφίλ Alamo Drafthouse Cinema στο Οστιν του Τέξας (ναι είναι αυτό που έδιωξε μια θεατή επειδή έστελνε μηνύματα με το κινητό της την ώρα της προβολής) ανακοίνωσε πριν το καλοκαίρι την συνεργασία του με την εταιρεία Ιntervision με σκοπό την επανέκδοση του «Sledgehammer» του Ντέιβιντ Πράιορ από το 1983 σε συλλεκτικό VHS υπό την ετικέτα της εταιρείας τους «Mondo Video», η οποία θα βγάζει ταινίες αποκλειστικά σε βιντεοκασέτα. Το «Sledgehammer» κυκλοφόρησε τελικά στις 11 Μαίου με τον καλλιτεχνικό διευθυντή της Mondo να δηλώνει: «Είμαι τρελός για το VHS, οπότε μου δίνει μεγάλη χαρά που αυτή είναι η πρώτη μας κυκλοφορία. Τα τελευταία χρόνια υπήρξε αύξηση των ανταλλαγών σε βιντεοκασέτες, ειδικά από τη στιγμή που τα μεγάλα στούντιο αποφάσισαν να τερματίσουν την παραγωγή τους. Επειδή είμαστε φανατικοί της βιντεοκασέτας βρήκαμε την ευακιρία να αναστήσουμε το μέσο και να κυκλοφορήσουμε μερικά από τα αγαπημένα μας φιλμ σε VHS. Ο κόσμος πίστεψε πως το βίντεο σκοτώθηκε το 2008, αλλά να που σηκώνεται ξανά μέσα από τις στάχτες του!»
Δείτε εδώ το τρέιλερ του «Sledgehammer» από την επανακυκλοφορία του σε VHS
Η Intervision, όμως, δεν είναι η μόνη εταιρία που στρατεύθηκε στον αγώνα για την αναβίωση της βιντεοκασέτας. Η Camp Motion Pictures, που ειδικεύεται στο Do it Yourself σινεμά των 80s κυκλοφόρησε μια κασετίνα VHS με την ακυκλοφόρητη μέχρι σήμερα ανθολογία τρόμου «Βasement» (1989) του Τίμοθι Ο' Ρόου, η Wild Eye Releasing θα κυκλοφορήσει τέσσερις τίτλους τον Ιανουάριο, ενώ η μονοπρόσωπη εταιρία του 21 ετών Λούις Τζάστιν (o οποίος έχει στο χέρι του ένα τατουάζ με μια βιντεοκασέτα), Massacre Video, θα κυκλοφορήσει το «555» του Γουόλι Κοζ (1988) σε VHS.
Εχοντας ήδη εδώ και μια πενταετία αναχθεί σε συλλεκτικό αντικέιμενο μεγάλης αξίας, η βιντεοκασέτα μπορεί για την ώρα να παραμένει μια ακριβή επένδυση για τις εταιρείες home entertainment, αλλά ο φετιχισμός που μοιάζει να εξαπλώνεται. Αρχικά στους τρομολάγνους (που δεν είναι λίγοι) και σταδιακά σε όσους μπορούν να αναγνωρίσουν στην χοντροκομμένη βιντεοκασέτα ένα έργο τέχνης από το μέλλον.
Ο Χάρμονι Κορίν γύρισε το «Τrash Humpers» του 2009 αναλογικά και το μόνταρε χρησιμοποιώντας δύο βίντεο: «Υπάρχει όλη αυτή η εμμονή με την τεχνολογία και το γεγονός πως όλα δείχνουν τόσο καθαρά. Ολα πρέπει να είναι high - definition. Υπήρχε μια περίεργη γοητεία στην αναλογική εποχή. Πρέπει σχεδόν να προσπαθήσεις για να δεις πράγματα μέσα από τον κόκκο και την σκόνη». Την ίδια χρονιά η Panasonic κυκλοφόρησε το πρώτο πολυμηχάνημα που ενσωματώνει στις λειτουργείες του ένα Blu-Ray Player και ένα βίντεο ενώ ο Ζακ Μπουρό κυκλοφόρησε ένα βιβλίο φόρο τιμής στην βιντεοκασέτα με τίτλο «Portable Grindhouse: The Lost Art of the VHS Box, Vol. 1».
Ενα χρόνο πριν, το 2008, ο Μισέλ Γκοντρί είχε στείλει το δικό του μήνυμα υπέρ της βιντεοκασέτας με το «Βe Kind Rewind», ενώ το γεγονός πως ο Ομηρος Ευστρατιάδης ζει και βασιλεύει στην Ελλάδα του 2011 είναι μάλλον ενδεικτικό. Αλλά αυτό το τελευταίο είναι μια άλλη συζήτηση.
Για την ώρα ανεβείτε στο πατάρι και αναζητήστε το καταχωνιασμένο σας VCR. Μάλλον θα σας χρειαστεί...
