H Αλλη Οψη της Ελπίδας του Ακι Καουρισμάκι
Ο αγαπημένος μας Ακι Καουρισμάκι συνεχίζει να μετουσιώνει μικρά πορτρέτα της ανθρώπινης καθημερινότητας στις καταφρονημένες γωνιές της Ευρώπης σε πληθωρικές, τρυφερές, πανανθρώπινες ιστορίες πέρα και έξω από σύνορα. Στο δεύτερο κεφάλαιο της «τριλογίας του λιμανιού» μετά τη «…Χάβρη», τιμημένο με την Αργυρή Αρκτο Σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ Βερολίνου και το Βραβείο της Διεθνούς Ενωσης Κριτικών ως Ταινία της Χρονιάς, οι μοίρες ενός επίδοξου εστιάτορα κι ενός Σύριου πρόσφυγα διασταυρώνονται με τρόπο τσαπλινικό και μια θέρμη ασυμβίβαστη με το κρύο του Ελσίνκι, πάντα όμως στο γνώριμο «καουρισμακικό» πλαίσιο του λακωνικότατου λόγου, της αποφλοιωμένης δράσης και του σπινθηροβόλου μέσα στην ξηρότητά του χιούμορ.
Οι δέκα καλύτερες ταινίες του 2017 για το Flix:
Power Points
Το καθαρό, νηφάλιο, πανέντιμο βλέμμα. Είναι ένα σινεμά που κοιτά τον θλιμμένο, κουρασμένο, περιθωριοποιημένο άνθρωπο από το ύψος των ματιών και μόνο, βάζοντας αβίαστα κι εμάς τους θεατές στην ίδια θέση.
Θα μείνει κλασικό:
Γιατί απλώνει στον χρόνο –«διαχρονικοποιεί» θα λέγαμε αδόκιμα- κάθε του σημερινή κοινωνικοπολιτική ανησυχία δια της φόρμας πρωτίστως: με μινιμαλισμό που συμπυκνώνει την ουσία, αισθητικές επιλογές που αναβιώνουν άλλες δεκαετίες, κινησιολογία που θυμίζει παντομίμα, γκαγκς που «διασκεδάζουν» τη θλίψη. Για τον Καουρισμακι, η «άλλη όψη» ανήκει πάντα στο ίδιο νόμισμα. Και η ταινία του θα «στέκεται» ακόμα και σε εκατό χρόνια από τώρα, ακριβώς γιατί κάνει τέχνη αυτή τη διαλεκτική σκέψη.
H σκηνή που δεν θα ξεχάσουμε
Προετοιμασμένος για κεσάτια, ο σεφ αγόρασε μόλις ένα κιλό σολομό και ασπρόψαρο, όμως ο κόσμος είναι τελικά πολύς και το σούσι έχει σωθεί. Ανασύρει λοιπόν από το ψυγείο έναν κουβά με παστή ρέγκα, διαβεβαιώνοντας το αφεντικό πως τη γεύση της θα καλύψει το ουασάμπι. Αλλά φεύ! Δύο πλάνα μετά, οι Ιάπωνες πελάτες αποχωρούν από το μαγαζί μαζικά.
Γράψαμε στο Flix
«Ο Καουρισμάκι δεν φοβάται τη σάτιρα. Φοβάται μόνο τους σημερινούς ανθρώπους που ξεχνούν την ανοχή και την αξιοπρέπεια. Αυτή εδώ είναι μια ταινία cool, όσο είναι το σινεμά του Τζάρμους και του Τζον Φορντ. Είναι νουάρ, επειδή ο κόσμος μας είναι σκοτεινός. Κι είναι συναισθηματική, επειδή οι άνθρωποί του το έχουν, κρυφά, ανάγκη: όσο πιο σκληροί, τόσο πιο πολύ. Γιατί, όπως φαίνεται, τα βασικά στοιχεία του ανθρωπισμού χρειάζονται υπενθύμιση κι η «άλλη όψη της ελπίδας» εξαρτάται από το σε ποια πλευρά του λιμανιού βρίσκεσαι. Απλώς, μοιάζει να λέει καπνίζοντας ο Καουρισμάκι, όταν κάποιος χρειάζεται βοήθεια, την προσφέρεις. Κι ας μην το κάνουμε θέμα».
Διαβάστε εδώ ολόκληρη την κριτική του Flix για την «Αλλη Οψη της Ελπίδας»
Και κάτι ακόμη
…για τις «ακροβατικές» inside αναφορές στην εργογραφία του δημιουργού: Το σκυλάκι στο φιλμ λέγεται Κόιστινεν, που ήταν το όνομα του ήρωα στα «Φώτα στο Σούρουπο», τον οποίο υποδυόταν ο Γιάνε Χιτιάινεν, από τους ηθοποιούς-φετίχ του Καουρισμάκι, που εδώ παίζει τον σεφ του εστιατορίου.
Διαβάστε ακόμη: O Ακι Καουρισμάκι μιλά στο Flix για το πού, τελικά, βρίσκεται η ελπίδα
Μην ξεχνάτε: Flix Top Ten 2017: Ψηφίστε την καλύτερη ταινία της χρονιάς!
