Η ταινία
Ενα πλοίο κάνει την ίδια διαδρομή. Ενα ψάρι ζει στον βυθό κι ένα στην επιφάνεια. Αραγε συναντιούνται κάπου οι διαδρομές της ζωής τους;
Η σκηνοθέτης
Η Νατάσσα Ξύδη γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Θέατρο, Σωματική Ψυχοθεραπεία, και έκανε μεταπτυχιακό στην Περφόρμανς και τη Video Art στην Αγγλία (MA Visual Performance, Dartington College of Arts). Εχει δουλέψει ως βοηθός σκηνοθέτη σε μικρού και μεγάλου μήκους, έχει σκηνοθετήσει ντοκιμαντέρ για την ΕΡΤ και έχει διδάξει ψηφιακά μέσα και κινηματογράφο σε σχολεία. Τα τελευταία χρόνια εξερευνά τη χρήση εργαλείων από τη Σωματική Ψυχοθεραπεία στη συγγραφή σεναρίων, στη δουλειά με τους ηθοποιούς αλλά και στην καλλιτεχνική δημιουργία εν γένη. Το «Χίλιες Λεύγες Κάτω από τη Θάλασσα» είναι η τρίτη της μικρού μήκους ταινία.
Εξι ερωτήσεις για το «Χίλιες Λεύγες Κάτω από τη Θάλασσα»:
Πώς επιλέξατε το θέμα της ταινίας σας, ποια ήταν η αρχική ιδέα, ποια η ανάγκη να αφηγηθείτε αυτή την ιστορία;
Η αρχική ιδέα πάει πολύ-πολύ πίσω όταν ο συν-σεναριογράφος και συμπαραγωγός της ταινίας, Μάνος Παπαδάκης, ήθελε να κάνει ένα ντοκιμαντέρ για μοναχικούς ανθρώπους που οικειοποιούνται πολυσύχναστα μέρη για να πλήξουν τη μοναξιά τους. Από τότε μεσολάβησαν άπειρες ιδέες και αλλαγές για να καταλήξει σε αυτό που είναι σήμερα η ταινία. Βρίσκω πολύ γοητευτικούς τους ανθρώπους που δυσκολεύονται να πάνε με τη νόρμα και αυτό τους αναγκάζει να μάθουν να ζουν με μια μοναξιά που πολλές φορές μπορεί και να μη φαίνεται. Αυτή τη βαθιά μοναξιά που μπορεί κανείς να νιώθει ακόμα και αν περιτριγυρίζεται συνεχώς από κόσμο. Λόγω της ενασχόλησής μου με τη Σωματική Ψυχοθεραπεία και τη δουλειά που κάνω με τα όνειρα και το υποσυνείδητο, ήθελα να εξερευνήσω αυτή τη διάσταση τόσο στο συνειδητό όσο και στο ονειρικό και φαντασιακό επίπεδο.
Τι σας δυσκόλεψε στην πραγματοποίηση της ταινίας, τι σας έφερε μεγάλη χαρά, ή τι σας εξέπληξε - θετικά ή αρνητικά;
Πέρα από τη χρηματοδότηση που δεν ήταν αρκετή και έπρεπε να περιμένουμε πολύ (!) καιρό μέχρι να βρεθούν τα απολύτως απαραίτητα χρήματα, η τοποθεσία της ταινίας ήταν μια τεράστια πρόκληση! Τα γυρίσματα στο πλοίο κρύβανε κάθε μέρα και από μια έκπληξη αλλά η ικανότητα και η αποφασιστικότητα όλων μας να προσαρμοζόμαστε στις συνθήκες που άλλαζαν συνεχώς είναι κάτι που τελικά μου έδωσε τρομερή δύναμη. Πέρα από την τρέλα των γυρισμάτων όμως, είμαι πάρα πολύ χαρούμενη που είχα την ευκαιρία να δουλέψω με δύο εξαιρετικούς ηθοποιούς που δόθηκαν ολόψυχα και είχαν τα εργαλεία αλλά και την ευελιξία να δουλέψουμε με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους. Κρατώ επίσης βαθιά στη μνήμη μου και τη διαδικασία του μοντάζ που ήταν πολύ δημιουργική και βαθιά υπαρξιακή.
Η ελληνική κινηματογραφική κοινότητα βρίσκεται σε αναβρασμό την τελευταία περίοδο. Πόσο αφορά αυτό τους/τις σκηνοθέτες της δικής σας γενιάς και ποια βήματα θα θεωρούσατε ως βελτίωση;
Βρίσκω λίγο άτοπη την ερώτηση καθώς οι συμμετέχοντες του φεστιβάλ είναι και αυτοί μέρος της κινηματογραφικής κοινότητας και άρα σε αναβρασμό και οι ίδιοι. Κατά τα άλλα δεν θυμάμαι και ποτέ να υπήρχε κάποια περίοδος που δεν υπήρχαν προβλήματα... Ιδέες για βελτίωση υπάρχουν πολλές αλλά δε βρίσκω το νόημα να προτείνουμε εμείς, λες και θα εισακουστούμε από κάποιον που έχει όρεξη αλλά του λείπουν οι ιδέες... Το βασικό πρόβλημα είναι ότι το κράτος αδιαφορεί παντελώς για τον Ελληνικό Κινηματογράφο και γενικότερα για τις τέχνες από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Προφανώς υπήρχαν καλύτεροι και χειρότεροι Υπουργοί Πολιτισμού αλλά δυστυχώς τα τελευταία χρόνια η κατάσταση χειροτερεύει σε όλα τα επίπεδα. Το μόνο θετικό όσο και παράδοξο είναι ότι εξακολουθούν και γίνονται καλές ταινίες αλλά αυτό δεν θα έπρεπε σε καμία περίπτωση να μας εφησυχάζει.
Είναι οι πλατφόρμες και το streaming μια ευκαιρία για τη διανομή και προβολή της μικρού μήκους ταινίας; Ποιες άλλες λύσεις θα βλέπατε προκειμένου η μικρού μήκους ταινία να φτάσει σε περισσότερο κόσμο;
Η μικρού μήκους δυστυχώς δεν αφορά τον περισσότερο κόσμο ενώ θα μπορούσε να λειτουργήσει ακόμα και σαν πόλος έλξης για εκείνους που ενδεχομένως δεν θα δίνανε τον χρόνο να δουν μια μεγάλου μήκους ταινία. Δεν ξέρω αν οι πλατφόρμες και το streaming θα βοηθούσαν την προβολή της, προσωπικά τις ταινίες προσπαθώ να τις βλέπω στο σινεμά και αγαπώ πολύ αυτό τον συλλογικό τρόπο θέασης. Η παλιά καλή ιδέα που παιζόταν η μικρού πριν από μια μεγάλου θεωρώ ότι της έδινε σημαντική ορατότητα και είναι μια πρόταση που καλό θα ήταν να μπορούσε κάποια στιγμή να επανέλθει...
Τι σημαίνει το Φεστιβάλ Δράμας για εσας, αλλά και για το σημερινό κινηματογραφικό τοπίο; Τι προσδοκίες έχετε από τη νέα καλλιτεχνική διεύθυνση;
Είχα επισκεφτεί ξανά το φεστιβάλ πριν από πολλά χρόνια και χαίρομαι πάρα πολύ που θα ξαναπάω! Το Φεστιβάλ Δράμας συστήνει κάθε χρόνο τη νέα σοδειά των εγχώριων ταινιών. Χάρηκα με τη νέα καλλιτεχνική διεύθυνση γιατί για λίγο είχα φοβηθεί ότι το Φεστιβάλ θα έχανε τα κεκτημένα των τελευταίων χρόνων. Ελπίζω η νέα διοίκηση να καταφέρει να συνεχίσει σε παρόμοια μονοπάτια αλλά και να δώσει και το δικό της νέο στίγμα γιατί φαίνεται πως υπάρχει πολλή όρεξη.
Τι κάνει μία ταινία μικρού μήκους.... μεγάλη;
Το να μπορέσει σε τόσο λίγο χρόνο να προκαλέσει συναισθήματα, μεγάλα...;
Δείτε εδώ το τρέιλερ του «Χίλιες Λεύγες Κάτω από τη Θάλασσα»:
Δείτε εδώ τη προηγούμενη ταινία μικρού μήκους της Nατάσσα Ξύδη, «-1 (Μinus Οne)»
Χίλιες Λεύγες Κάτω από τη Θάλασσα | Σκηνοθεσία: Νατάσσα Ξύδη | Παραγωγή: Νατάσσα Ξύδη, Μάνος Παπαδάκης | Διεύθυνση Φωτογραφίας: Δημήτρης Λαμπρίδης | Σκηνικά Κουστούμια: Σάντρα Οντέτ Κυπριωτάκη | Μοντάζ: Γιάννης Χαλκιαδάκης, Nikki Powell | Ηχητικός Σχεδιασμός- Μίξη: Περσεφόνη Μίλιου, Κενάν Ακάουι | Μουσική: Μαριλένα Ορφανού | Ηχοληψία: Σίμος Λαζαρίδης | Μακιγιάζ: Νίκη Οβάκογλου
Φεστιβάλ Δράμας 2025 | Γνωρίστε εδώ όλους τους δημιουργούς και τις ταινίες του Εθνικού Διαγωνιστικού Προγράμματος αλλά και τις ελληνικές ταινίες στα διεθνή προγράμματα του Φεστιβάλ.