Η ταινία
Τέσσερις έφηβοι ερµηνεύουν την ιστορία καταστροφής δύο µεσήλικων ζευγαριών.
Ο σκηνοθέτης
Ο Μιχάλης Κίμωνας γεννήθηκε το 1992. Είναι απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου (2013) και της SAE Athens Digital Filmmaking (2016). Ως ηθοποιός, έχει συνεργαστεί με μερικούς από τους πιο διακεκριμένους Έλληνες σκηνοθέτες στο θέατρο και τον κινηματογράφο, συμπεριλαμβανομένων των Σ. Τζουμέρκα, Χ. Πασσαλή, Αγγ. Παπούλια, Ε. Λυγίζο, Δ. Καραντζά κ.α. Ως σκηνοθέτης, η εμπειρία του περιλαμβάνει μικρού μήκους ταινίες, μουσικά και προωθητικά videos, και κάλυψη θεατρικών παραστάσεων. Αυτόν τον καιρό βρίσκεται στην ανάπτυξη της πρώτης του μεγάλου μήκους ταινίας, ενώ παράλληλα ετοιμάζει την επόμενη μικρού μήκους ταινία του.
5 ερωτήσεις για το «KIDDO»
Πώς επιλέξατε το θέμα της ταινίας σας, ποια ήταν η αρχική ιδέα, ποια η ανάγκη να αφηγηθείτε αυτή την ιστορία;
Συνήθως το θέμα προκύπτει από την ιδέα, κι όχι το αντίστροφο. Νομίζω πως η αρχική ιδέα δεν απέχει πολύ από το τελικό μοντάζ, και είναι η ιστορία τεσσάρων εφήβων εγκλωβισμένων μέσα στην αφήγηση ενός αστικού δράματος για δύο μεσήλικα ζευγάρια σε υπαρξιακή κρίση (να μια λακωνική πρόταση!). Όσον αφορά την ανάγκη να αφηγηθώ την συγκεκριμένη ιστορία, αυτή άλλαξε κατά καιρούς. Παρ’όλα αυτά, η ανάγκη μου να κάνω σινεμά είναι πάντα η ίδια, και συνιστά τη μόνη αμετάβλητη ζωτική δύναμη στη ζωή μου: η ανάγκη να ζω σε κόσμους έξω από αυτόν που μου υπαγορεύει η επικαιρότητά μου και το περιβάλλον. Εντούτοις, θυμάμαι έντονα την επιθυμία μου να κάνω μια μικρού μήκους ταινία που να μην είναι εύκολο για τον θεατή να πατήσει pause στο vimeo.
Ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση του να είσαι σκηνοθέτης στην Ελλάδα σήμερα; Τι σας δυσκόλεψε στην πραγματοποίηση της ταινίας, τι σας έφερε μεγάλη χαρά, ή τι σας εξέπληξε - θετικά ή αρνητικά;
Η πρόκληση του να είσαι σκηνοθέτης είναι ένα φαινόμενο λίγο-πολύ παγκόσμιο και αφορά στη σύγκρουση μεταξύ ατομικής επιθυμίας και βιομηχανίας. Πάντως, το δυσκολότερο από όλα τα βήματα ήταν να βρω παραγωγό. Και είμαι πέρα για πέρα ευγνώμων στη Φαίδρα Βόκαλη και στη MARNI FILMS, οι οποίοι με εμπιστεύτηκαν στην αρχή, και τη Ρομάννα Λόμπατς και την AKRAN που με στήριξαν στη συνέχεια. Η μεγαλύτερη χαρά για μένα ήταν οι ημέρες των γυρισμάτων. Με εξέπληξαν θετικά η ενέργεια, η υπομονή και η ακρίβεια όλων των συντελεστών που εργάστηκαν εκείνες τις μέρες στο σετ. Ειδικότερα όλων αυτών των ανθρώπων οι ειδικότητες των οποίων δεν αναφέρονται στις βραβεύσεις.
Είναι οι πλατφόρμες και η νέα πραγματικότητα του streaming μια ευκαιρία για τη διανομή και προβολή της μικρού μήκους ταινίας; Που στέκεστε στο δίλημμα αίθουσες ή πλατφόρμες;
Οι διαδικτυακές πλατφόρμες σαφώς και παρέχουν την ευκαιρία σε πολλούς δημιουργούς να επικοινωνήσουν το έργο τους μ’ ένα ευρύ φάσμα θεατών. Κι αυτό δεν είναι παρά ένα φαινόμενο θετικό κατά την άποψή μου. Ωστόσο, όπως συνέβει και με τη διάδοση της ψηφιακής τεχνολογίας, τα προφανή πλεονεκτήματα κάθε νέας εφεύρεσης ακολουθούν τα αναπόφευκτα μειονεκτήματά της. Κάτι κερδίζεις, κάτι χάνεις. Προσωπικά προτιμώ -όποτε έχω την ευκαιρία- την εμπειρία του σινεμά. Από την άλλη, βέβαια, όλες αυτές οι ταινίες του παρελθόντος που όλοι έχουμε δει κι αγαπήσει, πάνω στις οποίες έχουμε βασίσει την «κινηματογραφική παιδεία» μας, τις περισσότερες από αυτές τις έχουμε παρακολουθήσει σε μια μικρή οθόνη, είτε αυτό είναι η τηλεόραση, το λάπτοπ ή ένας μικρός προτζέκτορας σε κάποια ταράτσα. Είμαι κάθετα αντίθετος με την παρακολούθηση ταινιών στο ipad και στο κινητό. Φυσικά, αυτό είναι μια άλλη μεγάλη συζήτηση.
Τι σημαίνει το Φεστιβάλ Δράμας για σας, αλλά και για το σημερινό ελληνικό κινηματογραφικό τοπίο; Τι σημαίνουν οι συνεχείς επιτυχίες της ελληνικής ταινίας μικρού μήκους στο διεθνές τοπίο;
Το Φεστιβάλ Δράμας είναι το πρώτο κινηματογραφικό φεστιβάλ που συμμετέχω ως σκηνοθέτης, και το γεγονός αυτό δεν μπορεί παρά να το καθιστά ιδιαίτερα σημαντικό για μενα. Είμαι πολύ χαρούμενος, ευγνώμων κι ενθουσιασμένος. Η ελληνική παρουσία στο παγκόσμιο κινηματογραφικό τοπίο, αν κάποιος σιγάσει για λίγο μέσα του τις γεωπολιτικές παραμέτρους, είναι τουλάχιστον συγκινητική και αξιοθαύμαστη και πέρα για πέρα εμπνευστική.
Ο,τι κι αν γίνει το σινεμά θα επιβιώσει γιατί...
Δεν ξέρω αν το σινεμά θα επιβιώσει. Ελπίζω να επιβιώσει για τα επόμενα 30-40 χρόνια τουλάχιστον, ωσότου να πεθάνω- αν όλα πάνε καλά (fingers crossed). Από ‘κει και πέρα, πιστεύω πως η ανάγκη του homo sapiens να επιβιώνει μέσα από την αφήγηση ιστοριών θα συνεχιστεί έως και την εξαφάνιση του είδους. Σχετικά σύντομα δηλαδή.
KIDDO | Ηθοποιοί: Ανδρέας Καρτσάτος, Σοφία Σιμόνι, Αννα Δανάη Ραπτοπούλου, Σπύρος Κουνάδης | Σενάριο - Σκηνοθεσία: Μιχάλης Κίμωνας | Παραγωγή: Φαίδρα Βόκαλη, Μίνα Ντρέκη | Συμπαραγωγή: Ρομάννα Λόμπατς, Paul Typaldos | Διεύθυνση Φωτογραφίας: Γιώργος Καρβέλας | Σκηνικά & Κοστούμια: Εύα Γουλάκου | Μοντάζ: Στάμος Δημητρόπουλος | Μουσική: The Boy | Sound Design: Λέανδρος Ντούνης | Supervisor Sound Editor & Μίξη: Παναγιώτης Παπαγιαννόπουλος | Colour Grading: Άγγελος Μάντζιος | Βοηθός Σκηνοθέτη: Φαίδρα Τσολίνα | Διεύθυνση Παραγωγής: Ευθύμης Μιχελουδάκης | Μακιγιάζ & Σχεδιασμός Κομμώσεων: Ιωάννα Λυγίζου | SFX & Prosthetics: Πάνος Κονδύλης | Casting: Ready2cast | Script: Νεφέλη Ράπτη | Graphic Design: Βαγγέλης Μαρτίνος | Sales Agent: Juliette Louchart
Εδώ μπορείτε να δείτε την φοιτητική ταινία του Μιχάλη Κίμωνα «NOVALIS» από το 2017:
