Αν κοιτάξεις ψηλά στον ουρανό της Γκόθαμ Σίτι θα δεις σχεδόν κάθε βράδυ το σήμα μιας τεράστιας νυχτερίδας, ένα σήμα που μπορεί να σημαίνει ελπίδα για κάποιους, φόβο για άλλους.
Ολοι εκείνοι που ζουν μέσα στις σκιές, δρουν και παραμονεύουν μέσα στα σκοτεινά σοκάκια της πόλης περιμένοντας το επόμενό τους θύμα, ξέρουν πολύ καλά πως ποτέ δεν είναι μόνοι και πως από τη μία στιγμή στην άλλη μπορούν να μετατραπούν από αρπακτικά σε θηράματα. Γιατί μαζί τους, εκεί στις σκιές, ζει και ο Batman, ο Σκοτεινός Ιππότης της Γκόθαμ Σίτι, ένα όνομα που προκαλεί δέος και τρόμο σε όσους τολμούν να παρανομήσουν.
Διαβάστε ακόμα: Τρία κόμικ που πρέπει να διαβάσετε πριν δείτε το «The Batman» του Ματ Ριβς
Η πρώτη εικόνα του Batman σε διαφήμιση στο Action Comics #12, ανακοινώνοντας την άφιξή του στο Detective Comics #27.
Detective Comics #27. H πρώτη εμφάνιση του Batman.
Η ιστορία του Batman ξεκινά σχεδόν παράλληλα, με την γέννηση ενός άλλου υπερήρωα, του Superman. Οταν οι Τζέρι Σίγκελ και Τζον Σάστερ δημιούργησαν τον Ανθρωπο από Ατσάλι το 1938 και τον παρουσίασαν στο κοινό στις 18 Απριλίου του ίδιου έτους στο Action Comics #1, κανείς δεν φανταζόταν τότε την τεράστια επιτυχία που θα είχαν οι ιστορίες του. Ετσι, στις αρχές του 1939 η National Comics Publications (η οποία αργότερα θα μετονομάζονταν σε DC Comics) καθώς έβλεπε την φήμη του Superman να εκτινάσσεται στα ύψη, άρχισε να αναζητά περισσότερους υπερήρωες.
Ετσι δημιουργήθηκε ο Batman από τους Μπομπ Κέιν και Μπιλ Φίνγκερ, ο οποίος έκανε την παρθενική του εμφάνιση στο τεύχος #27 των Detective Comics που κυκλοφόρησε στις 30 Μαρτίου 1939. Στην αρχή ο Batman δεν ήταν όπως τον ξέρουμε σήμερα αλλά ένας πραγματικός… άνθρωπος νυχτερίδα. Σύμφωνα με τον Φίνγκερ «ο Κέιν είχε μια ιδέα για έναν χαρακτήρα που λεγόταν "Batman" και θα ήθελε να δω τα σχέδια. Πήγα στο σπίτι του και είχε σχεδιάσει έναν χαρακτήρα που έμοιαζε πολύ με τον Superman με ένα είδος κοκκινωπού καλσόν, μου φάνηκε, με μπότες, χωρίς γάντια ή πανοπλία, με μια μικρή μάσκα ντόμινο, να κουνιέται σε ένα σχοινί. Είχε δύο άκαμπτα φτερά που έβγαιναν έξω, μοιάζοντας με φτερά νυχτερίδας. Και από κάτω ήταν μια μεγάλη ταμπέλα: BATMAN».
Από τις σελίδες του Detective Comics #27.
Ευτυχώς, ο πρώτος σχεδιασμός αυτός του χαρακτήρα άλλαξε δραματικά μιας και ο Φίνγκερ άρχισε να προτείνει πολλές και διάφορες αλλαγές, όπως στο να δώσει στον χαρακτήρα μια κουκούλα αντί για μια απλή μάσκα ντόμινο, μια κάπα αντί για φτερά και γάντια, ενώ συνέστησε επίσης και την αφαίρεση των κόκκινων τμημάτων από την αρχική στολή, κάνοντας τον έτσι πιο ανθρώπινο.
Φοράω Μάσκα. Και αυτή η μάσκα, δεν είναι για να κρύψω ποιος είμαι, αλλά για να δημιουργήσω αυτό που είμαι.»-Από το «Batman The Broken City».
Αλλά όπως και ο Superman έτσι και ο Batman θα έπρεπε να είχε μια μυστική ταυτότητα. Ετσι οι Φινγκερ και Κέιν άρχισαν να ψάχνουν ονόματα και ένα background για τον χαρακτήρα. Μιας και ο Ανθρωπος Νυχτερίδα θα ήταν πιο… γήινος από τον Superman, οι δυο τους αποφάσισαν να τον κάνουν έναν εκατομμυριούχο playboy και φιλάνθρωπο ο οποίος τα βράδια φοράει την στολή του προσπαθώντας να εξαλείψει το έγκλημα στην Γκόθαμ Σίτι. Αλλά ποιο θα ήταν το όνομα του; Ο Φίνγκερ ήταν αυτός που του ήρθε η ιδέα του Μπρους Γουέιν συνδυάζοντας τα ονόματα του «Robert the Bruce, ενός Σκοτσέζου βασιλιά του 14ου αιώνα, ενώ το Γουέιν, μιας και ήταν εκατομμυριούχος φιλάνθρωπος, θύμιζε περισσότερο γόνο μιας ευγενής οικογένειας. Εψαξα για ένα όνομα που να υποδηλώνει αποικιοκρατία. Δοκίμασα τον Ανταμς, τον Χάνκοκ και μετά σκέφτηκα τον Αντονι Γουέιν [Αμερικανό στρατιώτη που πολέμησε στην Αμερικάνικη Επανάσταση]».
Με το όνομα ήρθαν και οι λεπτομέρειες όσο αφορά την προσωπικότητα, τις μεθόδους και όπλα του. Ολα εμπνευσμένα από την ποπ κουλτούρα της εποχής αλλά και άλλους ήρωες, όπως τον Ζορό ο οποίος εκτελούσε τις ηρωικές του πράξεις στα κρυφά, διασκέδαζε τις υποψίες για την ταυτότητά του με τη διπλή του ζωή, δρώντας μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και υπογράφοντας τα έργα του με μια βαριά υπογραφή.
Αν και το κοινό γνώρισε τον Βatman ήδη ως τον Σκοτεινό Ιππότη της Γκόθαμ Σίτι, το origin story του έγινε γνωστό λίγο καιρό μετά, στο τεύχος #33 των Detective Comics (Νοέμβριος 1939).
Η οικογένεια των Γουέιν, ο Δρ. Τόμας Γουέιν, η σύζυγός του Μάρθα και ο γιός τους Μπρους, ήταν μια από τις πιο πλούσιες και πιο ευυπόληπτες οικογένειες του Γκόθαμ, η οποία ζούσε στην γοτθική έπαυλή της στα περίχωρα της πόλης μαζί με τον μπάτλερ τους, τον Αλφρεντ Πένιγουορθ. Ενα χειμωνιάτικο βράδυ, και καθώς οι Γουέιν επέστρεφαν σπίτι από μια προβολή του «Ζορό» (!), ο Μπρους, μόλις 8 ετών τότε, έγινε μάρτυρας της δολοφονίας των γονιών του από ένα κλέφτη με το όνομα Τζο Τσιλ, ο οποίος προσπάθησε να κλέψει το μαργαριταρένιο κολιέ της μητέρας του.
Oλοι οι άνθρωποι έχουν όρια. Μαθαίνουν ποια είναι και μαθαίνουν να μην τα ξεπερνούν. Εγώ αγνοώ τα δικά μου.» - Από το «Knightfall».
Εκείνο το βράδυ, ο Μπρους ορκίστηκε να περάσει τη ζωή του πολεμώντας το έγκλημα κι έτσι μπήκε σε ένα πρόγραμμα έντονης πνευματικής και σωματικής προπόνησης. Ωστόσο, γρήγορα συνειδητοποιεί ότι αυτές οι δεξιότητες από μόνες τους δεν είναι αρκετές. «Οι εγκληματίες είναι δεισιδαιμονικοί και δειλοί», παρατηρεί ο Γουέιν, «η μεταμφίεσή μου πρέπει να μπορεί να προκαλέσει τρόμο στις καρδιές τους. Πρέπει να είμαι ένα πλάσμα της νύχτας, μαύρος, τρομερός...» Ξαφνικά μια νυχτερίδα πετάει από το παράθυρο, σαν να ανταποκρίθηκε στις επιθυμίες του, εμπνέοντας τον Μπρους να δημιουργήσει την περσόνα του Batman.
Ο θάνατος των Τομάς και Μάρθα Γουέιν.
Ο Batman δεν έχει εγγενείς υπεράνθρωπες δυνάμεις και στηρίζεται αρκετά στην δική του επιστημονική γνώση, τις ικανότητες του ντετέκτιβ και την αθλητική του ικανότητα. Μάλιστα ο Superman περιγράφει τον Batman ως «τον πιο επικίνδυνο άνθρωπο στη Γη» και ένα από τα μεγαλύτερα και καλύτερα μυαλά του πλανήτη, κάτι που επαληθεύεται αρκετές φορές, όπως όταν ο Batman καταφέρνει να νικήσει μόνος του μια ολόκληρη ομάδα υπερδύναμων εξωγήινων και να σώσει τους φυλακισμένους συμπαίκτες του στην πρώτη ιστορία που έγραψε ο Γκραντ Μόρισον στο κόμικ του «JLA».
Ο ανεξάντλητος πλούτος του Μπρους Γουέιν τού δίνει πρόσβαση σε προηγμένες τεχνολογίες και, ως ικανός επιστήμονας, είναι σε θέση να χρησιμοποιήσει και να τροποποιήσει αυτές τις τεχνολογίες προς όφελός του. Ο Batman θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους ντετέκτιβ του κόσμου, αν όχι ο μεγαλύτερος λύτης εγκλημάτων στον κόσμο, ενώ τον έχουν περιγράψει επανειλημμένα ως μια διάνοια με φωτογραφική μνήμη, άριστο χρήστη 127 πολεμικών τεχνών, καθιστώντας τον στο σύμπαν της DC ως την απόλυτη πολεμική μηχανή με κορυφαία φυσική κατάσταση.
Ο Batman είναι πολύ πειθαρχημένος και έχει την ικανότητα να λειτουργεί κάτω από μεγάλο σωματικό πόνο και να αντιστέκεται στις περισσότερες μορφές τηλεπάθειας και ελέγχου του μυαλού. Είναι μάστορας της μεταμφίεσης, πολύγλωσσος και ειδικός στην κατασκοπεία, συλλέγοντας συχνά πληροφορίες με την ταυτότητα ενός διαβόητου γκάνγκστερ με το όνομα Μάτσις Μαλόουν. Παρά το γεγονός όμως ότι έχει τη δυνατότητα να βλάψει τους εχθρούς του, το πιο καθοριστικό χαρακτηριστικό του Batman είναι η ισχυρή δέσμευσή του στη δικαιοσύνη και η απροθυμία του να αφαιρέσει ανθρώπινη ζωή. Αυτή η ανυποχώρητη ηθική του στάση έχει κερδίσει τον σεβασμό αρκετών ηρώων στο σύμπαν της DC, όπως του Superman και της Wonder Woman.
Στο ντοκιμαντέρ «Batman Unmasked» ο διακεκριμένος Αμερικάνος ψυχολόγος Μπέντζαμιν Κάρνεϊ σημειώνει ότι η προσωπικότητα του Batman καθοδηγείται από την εγγενή ανθρωπιά του Μπρους Γουέιν και ότι «ο Batman είναι τελικά ένα εργαλείο για τις προσπάθειες του Μπρους Γουέιν να κάνει τον κόσμο καλύτερο». Ο Μπρους Γουέιν έχει πάρει τον όρκο να μην σκοτώνει, πιστεύει ότι οι πράξεις μας μας καθορίζουν, είναι σίγουρος πως αποτυγχάνουμε για κάποιο συγκεκριμένο λόγο κάθε φορά και επίσης πως όλα είναι πιθανά.
Ομως ο Batman δεν χρειάζεται πάντα να καταφύγει σε όλες αυτές τις αμέτρητες ικανότητες και δεξιοτεχνίες του για να πιάσει τους κακούς. Μερικές φορές και η μυστική του ταυτότητα, του Μπρους Γουέιν, είναι το κλειδί για να ανοίξει πολλές πόρτες που κανένας Batman δεν θα μπορούσε να ξεκλειδώσει, με βία ή χωρίς. Ο Γουέιν παίζει το ρόλο ενός επιφανειακού playboy που ζει από την περιουσία της οικογένειάς του και τα κέρδη της Wayne Enterprises, του ομίλου που έχει κληρονομήσει. Υποστηρίζει φιλανθρωπικούς σκοπούς μέσω του μη κερδοσκοπικού του Ιδρύματος Γουέιν, το οποίο εν μέρει αντιμετωπίζει κοινωνικά ζητήματα και βοηθά τα θύματα διαφόρων εγκλημάτων, αλλά είναι ευρύτερα γνωστός ως ένα celebrity.
Δημόσια εμφανίζεται σπάνια, αλλά όταν το κάνει εμφανίζεται συχνά στην παρέα γυναικών, κάτι που ενθαρρύνει τα κουτσομπολιά των ταμπλόιντ ενώ προσποιείται ότι πίνει αρκετά (ποτά που στην ουσία είναι μη αλκοολούχα καθώς ο Γουέιν pροσπαθεί στην πραγματικότητα να διατηρήσει τη σωματική και πνευματική του ακεραίότητα αλώβητη από καταχρήσεις).
Πολλοί είναι εκείνοι που παρομοιάζουν τον Μπρους Γουέιν του Batman με εκείνον του Κλαρκ Κεντ του Superman, με αρκετούς συγγραφείς των ιστοριών των Batman και Superman να έχουν βρει πολλά κοινά στοιχεία ανάμεσα στους δύο χαρακτήρες. Οι δυο τους μπορεί να έχουν χαρακτηριστεί ως «η μέρα και η νύχτα των ηρώων της DC» αλλά πιστεύουν στα ίδια πράγματα. Ο Γουίλ Μπρούκερ σημειώνει στο βιβλίο του «Batman Unmasked» ότι «η επικύρωση της πραγματικής ταυτότητας του Batman βρίσκεται στο νεανικό κοινό... δεν χρειάζεται να είναι ο Μπρους Γουέιν, χρειάζεται απλώς να φοράει το κοστούμι και τα gadgets, τις ικανότητες του, και κυρίως την ηθική και την ανθρωπιά του. Υπάρχει απλώς μια αίσθηση γι 'αυτόν: “τον εμπιστεύονται... και δεν έχουν ποτέ άδικο.”»
Ο Batman αντιμετωπίζεται συχνά ως ένας εκδικητής. Ο Φρανκ Μίλερ βλέπει τον χαρακτήρα ως «μια διονυσιακή φιγούρα, μια δύναμη για αναρχία που επιβάλλει μια ατομική τάξη». Ντυμένος σαν νυχτερίδα, ο Batman καλλιεργεί σκόπιμα μια τρομακτική προσωπικότητα για να τον βοηθήσει στην καταπολέμηση του εγκλήματος, έναν φόβο που προέρχεται από την ένοχη συνείδηση των εγκληματιών. Μάλιστα ο Μίλερ ήταν εκείνος που στις ιστορίες του πολλές φορές εισήγαγε μερικά αντι-ηρωικά χαρακτηριστικά στην προσωπικότητα του Batman όπως τη ροπή του προς τη βία και τα βασανιστήρια και την όλοένα και περισσότερο αποξενωμένη συμπεριφορά του. Ο Batman του Μίλερ ήταν ίσως πιο κοντά στην προ-Ρόμπιν εποχή (πριν το 1940) ο οποίος ήταν μάλιστα πρόθυμος να σκοτώσει εγκληματίες, εάν αυτό ήταν απαραίτητο.
Διχογνωμίες προκάλεσε μέσα στα χρόνια και η σεξουαλικότητα, όχι τόσο του ίδιου, αλλά των ιστοριών του και γενικότερα του όλου κόνσεπτ της ύπαρξής του. Ο συγγραφέας Αλαν Γκραντ έχει δηλώσει πως «Ο Batman που έγραφα για 13 χρόνια δεν είναι γκέι. Ο Batman που έγραφαν όλοι, μέχρι πίσω στον Μπομπ Κέιν κανείς από αυτούς δεν τον έγραψε ως γκέι χαρακτήρα. Μόνο ο Τζόελ Σουμάχερ μπορεί να είχε αντίθετη άποψη». Ο Γκραντ Μόρισον είπε ότι «το gayness είναι ενσωματωμένο στον Batman. Προφανώς ως φανταστικός χαρακτήρας προτίθεται να είναι ετεροφυλόφιλος, αλλά η βάση της όλης ιδέας είναι εντελώς γκέι.»
Detective Comics #241
Ολα αυτά όμως είναι εκείνα που καθιέρωσαν τον Batman ως έναν από τους πιο κορυφαίους υπερήρωες όχι μόνο της DC αλλά και ολόκληρης της 9ης Τέχνης, κι έναν από τα πιο αναγνωρίσιμα σύμβολα της ποπ κουλτούρας σε ολόκληρο τον κόσμο. O Batman δεν άργησε να κάνει την εμφάνισή του και σε άλλα μέσα πέρα από τα κόμικ όπως στην τηλεόραση, στο σινεμά και φυσικά σε αμέτρητα video games.
Το 1943 ο Λούις Γουίλσον ήταν ο πρώτος ηθοποιός ο οποίος έπαιξε τον ρόλο του Batman στην τηλεοπτική σειρά 15 επεισοδίων με τίτλο «Batman». Τον Ιανουάριο του 1966 η σειρά «Batman» με πρωταγωνιστή τον Ανταμ Γουέστ έκανε την πρεμιέρα του στο ABC και αμέσως αγαπήθηκε από το κοινό κάνοντάς την μια από τις πιο καλτ σειρές της αμερικάνικης τηλεόρασης. Λίγους μήνες αργότερα οι ηθοποιοί της σειράς αυτής πρωταγωνίστησαν και στην πρώτη κινηματογραφική ταινία του ήρωα με τίτλο «Batman», η οποία κυκλοφόρησε στις αμερικάνικες αίθουσες στις 30 Ιουλίου 1966.
Ομως η πιο γνωστή, και μια από τις πιο αγαπημένες κινηματογραφικές παραγωγές με πρωταγωνιστή τον Batman, ήταν οι ταινία του 1989 σε σκηνοθεσία του Τιμ Μπάρτον και με πρωταγωνιστή τον Μάικλ Κίτον με τίτλο «Batman». Η ταινία είχε τεράστια επιτυχία. Οχι μόνο ήταν η ταινία με τις μεγαλύτερες εισπράξεις της χρονιάς, αλλά εκείνη την εποχή ήταν η πέμπτη ταινία με τις περισσότερες εισπράξεις στην ιστορία του σινεμά, κερδίζοντας μάλιστα και το Οσκαρ Σκηνικών. Η επιτυχία της ταινίας έφερε τρία σίκουελ, τα «Batman Returns» (1992), «Batman Forever» (1995) και «Batman & Robin» (1997), τα δύο τελευταία εκ των οποίων σκηνοθέτησε ο Τζόελ Σουμάχερ αντί του Μπάρτον. Τον Batman αντικατέστησαν - όχι με επιτυχία - οι Βαλ Κίλμερ και Τζορτζ Κλούνεϊ αντίστοιχα.
Το 2005 ο Κρίστοφερ Νόλαν κυκλοφορήσε το πρώτο μέρος της δικής του τριλογία του Σκοτεινού Ιππότη με τις ταινίες «Batman Begins» (2005), «The Dark Knight» (2008) και «The Dark Knight Rises» (2012) με πρωταγωνιστή τον Κρίστιαν Μπέιλ στον ρόλο του Batman.
Οταν η DC αποφάσισε πως ήρθε η ώρα για το δικό της κινηματογραφικό σύμπαν, δημιούργησε το DCEU με τον Μπεν Αφλεκ να κάνει την πρώτη του εμφάνιση στον ρόλο του Batman στην ταινία του Ζακ Σνάιντερ «Batman v Superman: Dawn of Justice» (2016).
Σε ένα άρθρο για τον εορτασμό της 60ης επετείου του χαρακτήρα, η εφημερίδα The Guardian έγραψε πως «ο Batman είναι μια θολή φιγούρα από την ατελείωτη επανεφεύρεση που είναι η σύγχρονη μαζική κουλτούρα. Είναι ταυτόχρονα ένα σύμβολο και ένα εμπόρευμα: το τέλειο πολιτιστικό τεχνούργημα του 21ου αιώνα.»
Για όλα αυτά, και για πολλά περισσότερα, ο Batman έχει καταφέρει γίνει κάτι παραπάνω από μια απλή φιγούρα η οποία παραμονεύει στις σκιές. Είναι ένα σύμβολο το οποίο δείχνει πως ακόμα και στο απόλυτο σκοτάδι μπορεί να υπάρξει η ελπίδα και το φως, αρκεί να ξέρεις που να κοιτάξεις.
Ισως αυτό είναι το να είσαι ο Batman. Οχι να κερδίζεις. Αλλά να αποτυγχάνεις και να ξανασηκώνεσαι. Γνωρίζοντας ότι θα αποτύχεις, θα αποτύχεις χίλιες φορές, αλλά και πάλι δεν θα τα παρατήσεις.» - Από το «Batman: Zero Year».
