Τα γενέθλια αποτελούν ορόσημα, σημαίνουν αλλαγές, μαρτυρούν την αρχή μιας νέας, φανταστικής περιόδου. Ειδικά δε στο σινεμά, είτε αφορούν τα «γλυκά δεκάξι», είτε την αρχή μιας – κυριολεκτικά – μαγικής εφηβείας, είτε την αφορμή μιας ολόκληρης νέας επικής περιπέτειας στην τρυφερή ηλικία των… 111, τα γενέθλια πάντα προσφέρουν αφορμές για σκηνές ικανές να κερδίσουν την φιλμική αιωνιότητα και να μείνουν για πάντα χαραγμένες στην κληρονομιά της κινηματογραφικής μνήμης.
Από την φαντασία του Aλφρεντ Χίτσκοκ και το σκοτεινό χιούμορ του Ντέιβιντ Φίντσερ μέχρι τον ρομαντισμό του Τζον Χιουζ και την εντυπωσιακή ματιά του Πίτερ Τζάκσον, τα γενέθλια στο σινεμά περιλαμβάνουν εορταστικά πάρτι (που σπάνια εκτυλίσσονται όπως έχουν προγραμματίσει οι κινηματογραφικοί ήρωες), μοναχικές εξομολογήσεις (που πάντα επιβεβαιώνουν την μεγάλη καρδιά του σινεμά με μια μεγάλη ανατροπή), απρόσμενους επισκέπτες (που κάνουν την γιορτή αυτόματα αξέχαστη – με πολλούς και διάφορους τρόπους) και άφθονη μαγεία (ενίοτε ακόμα και κυριολεκτικά!). Ζητάτε αποδείξεις; Ας παραθέσουμε λοιπόν έξι απόλυτα κινηματογραφικά στοιχεία.
(Ακολουθούν spoilers για τις παρακάτω ταινίες)
1.Τα Πουλιά (The Birds) του Άλφρεντ Χίτσκοκ – 1963
Αν βρισκόμασταν στο σύμπαν του Στίβεν Κίνγκ, ένα παιδικό πάρτι θα μπορούσε να καταστραφεί από έναν σατανικό κλόουν. Αν ήμασταν στο σύμπαν του Μάικλ Μπέι, πιθανότατα την καταστροφή να την προκαλούσε ένας μοχθηρός Transformer. Αν δε το παιδικό πάρτι λάμβανε χώρα στον κόσμο του Στίβεν Σπίλμπεργκ, μπορεί να έφταιγε η απροειδοποίητη άφιξη ενός εξωγήινου. Στον κόσμο του Άλφρεντ Χίτσκοκ, όμως, δεν υπάρχουν κανόνες. Για αυτό και στα «Πουλιά» η απειλή έρχεται από εκεί που δεν το περιμένει κανείς, με ένα σμήνος πουλιών να αποφασίζει απλά να στραφεί εναντίον των ανθρώπων και της περιβαλλοντικής τους ασυνειδησίας. Ποτέ ξανά ένα παιχνίδι τυφλόμυγας δεν είχε τόσο περιπετειώδη εξέλιξη.
Διαβάστε ακόμη: «Η δουλειά μου είναι οι εφιάλτες!» Δείτε 20 λεπτά συνέντευξη Αλφρεντ Χίτσκοκ
2.Sixteen Candles του Τζον Χιουζ – 1984
Τα δέκατα έκτα γενέθλια της Σαμ (Μόλι Ρίνγκγουολντ) είναι μια καταστροφή. Για αρχή, η αδερφή της παντρεύεται την επόμενη μέρα, με αποτέλεσμα ολόκληρη η οικογένεια να έχει ξεχάσει την λεπτομέρεια ότι η Σαμ έχει γενέθλια. Επιπλέον, το συμπληρωμένο «sex quiz» της που περιέχει ευαίσθητες πληροφορίες για την ίδια (όπως το γεγονός ότι θέλει η πρώτη της φορά να είναι με τον γόη Τζακ του σχολείου) έχει μυστηριωδώς εξαφανιστεί. Σαν να μην έφτανε αυτό, οι παππούδες της Σαμ την αναγκάζουν να συνοδεύσει έναν μάλλον περίεργο μαθητή από το εξωτερικό (που για κάποιο λόγο μένει μαζί τους) στον χορό του σχολείου. Στα παραπάνω, προσθέστε φυσικά άφθονη εφηβική αμηχανία και σχολικά ερωτικά αλυσιδωτά προβλήματα, στα οποία πάντα αριστεύει ο Τζον Χιουζ. Ακριβώς όμως οι ταινίες του Τζον Χιουζ κρύβουν και μια μεγάλη, ευαίσθητη καρδιά, για το τέλος ο σκηνοθέτης κρατά για την Σαμ του ένα αυτοσχέδιο πάρτι γενεθλίων, μόνο με δεκαέξι κεριά, εκείνη και ένα φιλί από το αγόρι των ονείρων της.
Διαβάστε ακόμη: Τα μυαλά, οι αθλητές, οι πριγκίπισσες: 10 σειρές που εκπροσώπησαν επάξια το πνεύμα του Τζον Χιουζ
3.Το Παιχνίδι (The Game) του Ντέιβιντ Φίντσερ – 1997
Συνήθως μια απόπειρα αυτοκτονίας δε συμπεριλαμβάνεται στις προετοιμασίες ενός πάρτι γενεθλίων. Όταν όμως το εν λόγω πάρτι αποτελεί την κορύφωση των προσπαθειών όλων των φίλων και γνωστών κάποιου να τον επαναφέρουν στον ίσιο δρόμο, ώστε να επανεκτιμήσει τα πάντα στη ζωή του, τότε αντιλαμβάνεται κανείς ότι η προπαρασκευαστική περίοδος θα ακολουθήσει, ας πούμε, ανορθόδοξες διαδρομές. Στο «Παιχνίδι», ο Ντέιβιντ Φίντσερ στέλνει τον ήρωά του σε μια διαδρομή που φλερτάρει με τον θάνατο, εμπλουτίζει την αφήγηση τόσο με στοιχεία τρόμου όσο και σάτιρας και δέχεται να πάει στα αφηγηματικά άκρα με ουσιαστικό στόχο να χαρίσει στον Μάικλ Ντάγκλας την πιο εντυπωσιακή δυνατή είσοδο στο πάρτι των γενεθλίων του. Δίκαιο.
Διαβάστε ακόμη: Ο Ντέιβιντ Φίντσερ επιστρέφει στα λημέρια του «Seven» για το «Mindhunter»
4.Ο Χάρι Πότερ και η Φιλοσοφική Λίθος (Harry Potter and the Sorcerer's Stone) του Κρις Κολόμπους – 2001
Ο Χάρι Πότερ ήταν προετοιμασμένος για να περάσει ακόμα μια φορά τα γενέθλιά του, όπως συνήθιζε. Μόνος του, στο μικρό κελί που η μόνη οικογένεια που ήξερε ονόμαζε «δωμάτιο», με μόνη συντροφιά τα όνειρα και τις ελπίδες του για ένα άγνωστο μέλλον. Τα 11α γενέθλιά του όμως δε θα ήταν όπως τα προηγούμενα. Η μαγεία που θα όριζε τη ζωή και το πεπρωμένο του θα επέστρεφε για τα καλά στη ζωή του. Και η αρχή θα γινόταν με την επίσκεψη ενός φιλικού γίγαντα με το όνομα Χάγκριντ, που θα έφερνε όχι μόνο μια τούρτα δώρο στο μικρό μαθητευόμενο μάγο αλλά και την υπόσχεση ενός καλύτερου και άκρως περιπετειώδους μέλλοντος. Να γιατί αυτό ήταν το καλύτερο πάρτι γενεθλίων που είχε ποτέ ο Χάρι Πότερ μέχρι τότε!
Διαβάστε ακόμη: «Ο Χάρι Πότερ και η Φιλοσοφική Λίθος» - 15 χρόνια μετά το μόνο που έχει μεγαλώσει είναι ο Ντάνιελ Ράντκλιφ
5.Ο Αρχοντας των Δαχτυλιδιών: Η Συντροφιά του Δαχτυλιδιού (The Lord of the Rings: The Fellowship of the Ring) του Πίτερ Τζάκσον – 2001
Εντυπωσιακά πυροτεχνήματα, σκανδαλιάρες χόμπιτ, διάσημοι Μάγοι καλεσμένοι, ανεβαστική χορευτική μουσική, άφθονο ποτό και πολύ φυσικά κέφι, χαρακτηρίζουν το πάρτι των 111ων γενεθλίων του Μπίλμπο Μπάγκινς, λίγο πριν ξεκινήσει, όπως τουλάχιστον υπόσχεται ο ίδιος, το ταξίδι για την μεγάλη τελευταία του περιπέτεια. Τα σχέδια του Σάουρον (και η φαντασία του Τόλκιν) βέβαια δεν βοήθησαν ακριβώς την πραγματοποίηση των σχεδίων του, όμως, ο Πίτερ Τζάκσον φρόντισε στην κινηματογραφική του «Συντροφιά του δαχτυλιδιού» να τιμήσει τα γενέθλια του πιο επιδραστικού χόμπιτ στην ιστορία με μια φαντασμαγορία που πιθανότατα θα ζήλευε και ο «Υπέροχος Γκάτσμπυ» του Μπαζ Λούρμαν. Και τώρα χορός.
Διαβάστε ακόμη: O διευθυντής φωτογραφίας του «Αρχοντα των Δαχτυλιδιών» και του «The Hobbit» φεύγει για τη δική του Μέση Γη
6.The Rocky Horror Picture Show του Τζιμ Σάρμαν – 1975
Καλώς ήρθατε στο γενέθλιο πάρτι του Ρόκι, ένα δείπνο που έχει όλα τα απαραίτητα στοιχεία της επιτυχίας! Εορταστικά ενδύματα (η Τζάνετ Βάις της Σούζαν Σάραντον απλά με ένα σουτιέν), λαμπερούς καλεσμένους (ο Φρανκ'ν Φέρτερ του Τιμ Κέρι σε όλη του την glam extravaganza), θελκτικό μενού (μια φέτα meatloaf) και το καθιερωμένο γιορτινό τραγουδάκι (όσο προλαβαίνουν τουλάχιστον να τραγουδήσουν). Τώρα, «shall we?».
Διαβάστε ακόμη: «The Rocky Horror Picture Show»: 40 χρόνια μετά, ο θρύλος είναι ακόμη ζωντανός!
