TV & STREAMING

«Ψυχοκόρες», τα νέα πρόσωπα της σεζόν, η γυναικεία χειραφέτηση κι η τηλεοπτική απόλαυση

στα 10

Είδαμε τα δύο πρώτα επεισόδια της σειράς, που είναι ικανή να φέρει κόσμο στην πλατφόρμα του ANT1+.

«Ψυχοκόρες», τα νέα πρόσωπα της σεζόν, η γυναικεία χειραφέτηση κι η τηλεοπτική απόλαυση

Είναι υπερβολή να πούμε ότι οι «Ψυχοκόρες» θα είναι οι νέες «Αγριες Μέλισσες» με κάτι από «Μικρές Κυρίες»; Λίγο υπερβολή και λίγο αλήθεια. Η νέα σειρά κάνει πρεμιέρα την Παρασκευή, 1η Σεπτεμβρίου, με διπλό επεισόδιο στον ANT1+ (και δύο επεισόδια κάθε Παρασκευή), αλλά το Flix είδε τα δύο πρώτα και μοιράζεται τις σημειώσεις του.

Διαβάστε ακόμη: «Παραλία», χίπηδες, ευάλωτες σχέσεις και κρητική αντρίλα

ψυχοκόρες

Το εύρημα Βασισμένο σε αληθινή ιστορία; Σε χιλιάδες αληθινές ιστορίες να πούμε καλύτερα. Χιλιάδες κορίτσια, τη δεκαετία του '50 και του '60 ήρθαν από τα χωριά τους στην Αθήνα, άπορες ή άτυχες, με την υπόσχεση μιας καλύτερης ζωής, ότι τα μεγαλοαστικά σπίτια όπου πήγαιναν για να δουλέψουν θα τις φυλούσαν, θα τις σπούδαζαν, θα τις προίκιζαν, θα τις πάντρευαν. Λίγες φορές αυτό συνέβη, τις περισσότερες κακοποιήθηκαν φρικτά, εμβληματική ψυχοκόρη η Σπυριδούλα. Από αυτό το βαρύ ιστορικό κεφάλαιο εμπνέεται η σειρά, γραμμένη από την Πέννυ Φυλακτάκη (καλύτερη εδώ απ' ό,τι στο «Λούγκερ») και τον Βαγγέλη Νάση (με προϋπηρεσία στο «Τανγκό των Χριστουγέννων», το «Σώσε με» και τις «Αγριες Μέλισσες») και σκηνοθετημένη με μια ωραία, γοργή ροή από τον Μιχαήλ Χαραλαμπίδη, φωτισμένη με τη χαρακτηριστική «πολυτέλεια» του Γιάννη Φώτου - και καταπιάνεται με τέσσερις αδελφές, από την επαρχία, που απειλούνται, κινδυνεύουν, προστατεύουν η μία την άλλη, βιώνουν πάθη, πόθους, βία και απώλεια, όσο η Ελλάδα αλλάζει, ή μένει σκληρά η ίδια. Γι' αυτό κι ο παραλληλισμός με τις «Μέλισσες», συν την έλευση στην τηλεοπτική οθόνη νέων προσώπων που θα γίνουν household names.

ψυχοκόρες

ψυχοκόρες

Το στόρι Σ' ένα χωριό της ορεινής Δράμας, ζει η οικογένεια Πολύζου. Ο πατέρας τους είναι καλόβολος και τις λατρεύει, η μητέρα εργατική και περήφανη. Η πρωτότοκη, η Μαρίκα, ετοιμάζεται να παντρευτεί, η δεύτερη, η Βασιλική, πανέμορφη νεράιδα, η τρίτη, η Φρόσω, το ασχημόπαπο αλλά ξύπνια και άσσος στο εργόχειρο κι η μικρότερη, το Δεσποινιό, φιλόμαθη κι ατίθαση. Οταν, ωστόσο, η χωροφυλακή συλλάβει τον πατέρα τους, άδικα, για υποψία φιλοκομμουνισμού, η μητέρα τους θα καταρρεύσει και θα φύγει απ' τη ζωή, ο αρραβώνας της Μαρίκας θα διαλυθεί κι οι τέσσερις θα μείνουν χειρότερα κι απ' ορφανές. Η προξενήτρα της περιοχής θα τις στείλει ψυχοκόρες, υποτίθεται στην Αθήνα, υποτίθεται σε καλό σπίτι, υποτίθεται όλες μαζί (αυτά στο πρώτο επεισόδιο). Τίποτε απ' αυτά δεν θα συμβεί (όπως βλέπουμε στο δεύτερο επεισόδιο): τα κορίτσια θα χωριστούν, Μαρίκα και Βασιλική θα μπουν υπηρέτριες στο σπίτι του βιομηχάνου Κοσμά Κοτρώτση και της γυναίκας του, Νέλλας, έτοιμης για βίαια ξεσπάσματα. Το Δεσποινιό θα μπει στο σπιτικό του πολιτικού Ευάγγελου Αρδίτη, καλεσμένο από την ακτιβίστρια για τα δικαιώματα της γυναίκας κόρη του, Μάγια (Πρόεδρο της Επιτροπής Συνεργαζόμενων Σωματείων για τα δικαιώματα των γυναικών, no less), με εύκολο τον ανθρωπισμό των προνομιούχων. Κι η Φρόσω θα καταλήξει σ' ένα υποστατικό στην Τρίπολη, στον Ηλία και την Ευανθία Νάτση, που την προορίζουν για παρένθετη μητέρα του παιδιού που δεν μπορούν να κάνουν - προφανώς όχι με τη συγκατάθεσή της.

ψυχοκόρες

ψυχοκόρες

Ρόλοι και ηθοποιοί Τέσσερις νέες ηθοποιοί έτοιμες ν' ανακαλυφθούν. Γνωστότερη η Μαριάννα Κιμούλη ως πρωτότοκη Μαρίκα, με το γαλάζιο βλέμμα, το συγκρατημένο συναισθηματισμό της ευθύνης, το πρόσωπο λες φτιαγμένο για ρετρό ταινίες και σειρές. Η Μαργαρίτα Αλεξιάδη ως Βασιλική δεν έχει δείξει ακόμα τις ικανότητές της, αλλά είναι λεπτεπίλεπτα όμορφη κι η σκηνή της, με την κανάτα, σε σαστίζει όσο κι εκείνη. Η Αννα Λουιζίδη, η κεντρίστρα Φρόσω, κερδίζει αμέσως τηλεοπτική αγάπη με τη φυσικότητα και την πυγμή της. Κι η Μένια Βουλιώτη, το Δεσποινιό, μπορεί να υπερπροσπαθεί κατά στιγμές στη δραματικότητα, αλλά είναι και μαγνητική με την άγρια ομορφιά της (θυμάστε μήπως τη μικρότερη κόρη Σίμπιλ του «Downton Abbey»; Λίγο έτσι.) Γύρω τους μια άξια «οικογένεια». Ο Μανώλης Μαυρομματάκης ιδανικός αφελής αγαπησιάρης μπαμπάς που θεωρούμε ότι θα επανεμφανιστεί κάποτε. Στα σπίτια των «πλουσίων», μαγεία. Ο Αλέξανδρος Αντωνόπουλος είναι χαρά οφθαλμών με τι σιδερένιο βλέμμα του, η Γιούλικα Σκαφιδά (που, λόγω καθυστέρησης των άλλων σειρών να προβληθούν, εμφανίζεται φέτος και στην «Παραλία» και στο «Milky Way»), ως σουφραζέτα Μάγια με androgyne look και κοντό ξανθό μαλλί (μάλλον υπερ-νεωτερισμός αυτό) έχει την τέλεια ισορροπία ενοχικής υπεροψίας και καλωσύνης, ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος, ο σύζυγός της, Παύλος, διανοούμενος που ξημεροβραδιάζεται στο πατάρι του Λουμίδη, κρύβει μοχθηρία κάτω από τον Λειβαδίτη που απαγγέλλει κι η κατωτερότητα που νιώθει μάλλον θα πέσει σαν ράπισμα στο Δεσποινιό. Οι Τριπολιτσιώτες λάμπουν, η Μαρίνα Ασλάνογλου / Ευανθία κι ο Χρήστος Μαλάκης / Ηλίας Νάτσης, αφήνοντας μόνο ένα λεπτό πέπλο σαδισμού να φανεί κάτω από τα χαμόγελά τους, εκείνη υποταγμένη στη βούληση του αρσενικού. Αλλά την παράσταση κλέβει, ως τώρα, το σπίτι των Κοτρώτση, με τον Πυγμαλίωνα Δαδακαρίδη να μην έχει δείξει ακόμα τις προθέσεις του, αλλά με τη Δήμητρα Ματσούκα ως «ιδιόρρυθμη» Νέλλα, με το πρόσωπο ακίνητο σαν κέρινο αλλά με τα μάτια της τόσο εκφραστικά όσο πάντα, να δίνει μια μίνι-παράσταση υπέρτατου camp που σ' αφήνει να θέλεις κι άλλο.

Δείτε ακόμη: Το Flix στο «Milky Way» του Βασίλη Κεκάτου

ψυχοκόρες

Δεξιότητες κι αδεξιότητες Από τις δεύτερες, λίγες. Υπερβολικά καρικατουρίστικη η μαγείρισσα στην οικία Κοτρώτση, εδώ το «Downton Abbey» θα ήταν καλή αναφορά. Ωραιότατο το σκηνογραφικό / ενδυματολογικό, ίσως υπερβολικά επιμελημένο κατά στιγμές, αλλά πειστικό στην αναπαράσταση της εποχής. Τόσο πειστικό που οι λεπτομέρειες χτυπούν ως αναληθοφανείς, δύσκολα το '50 τα σπίτια θα είχαν τόσους χρωματιστούς τοίχους, στα σαλόνια οι κυρίες της καλής κοινωνίας δεν φορούσαν τα καπέλα τους κι ο Παπαδιαμάντης που πιάνει στα χέρια του το Δεσποινιό είναι πολύ πιο πολυκαιρισμένος απ' όσο θα ήταν λογικό. Από την άλλη, η χρήση της μουσικής (ο Σταμάτης Σταματάκης υπογράφει την πρωτότυπη) είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα, όχι τόσο στις δυο σεκάνς «μουσικού διαλείμματος» όπου η μελωδία καλύτπει τη βωβή δράση, αλλά στη σύνδεση διαφορετικών ειδών, από δημοτικό μέχρι αγγλόφωνο στίχο. Επιπλέον, χωρίς ιδιαίτερη χάρη αλλά με συνέπεια και αξιοπρέπεια, ναι, η σειρά έχει μια «κινηματογραφική» αισθητική, όχι φυσικά επειδή στην παραγωγή συναντάμε τη Feelgood, αλλά επειδή τολμά να κάνει μπόλικα εξωτερικά, κάποια ωραία νυχτερινά, καθαρά κοντινά, πλάνα με μέλημα την ικανοποίηση των ματιών τέλος πάντων. Κυρίως, οι «Ψυχοκόρες» μοιάζουν ικανές να εκπληρώσουν τον προορισμό τους, να ξαναβάλουν στο μυαλό των mainstream θεατών στο σπίτι, μέσα από μια σειρά εποχής, την ιστορία της γυναικείας καταπίεσης που ξετυλίχθηκε όχι στις ειδήσεις, ούτε στις εφημερίδες, αλλά μέσα στα σπίτια των γονιών και των παππούδων μας και που σήμερα έχει το δικό της τίμημα.

Στο δια ταύτα Ξεκάθαρα μία από τις σειρές που θα παρακολουθούμε φέτος.

Διαβάστε ακόμη: Αυτές είναι οι 10 νέες ελληνικές σειρές που περιμένουμε να δούμε το φθινόπωρο