Αν υπάρχει κάτι που ενώνει τις οκτώ ταινίες που αποτελούν την ανθολογία του «Welcome to the Blumhouse» τότε, εκτός από το γεγονός ότι όλες είναι σκηνοθετημένες από δημιουργούς που «ανήκουν σε φωνές που δεν ακούμε αρκετά» σύμφωνα με τον εμπνευστή της, είναι και το γεγονός ότι εξερευνούν τις πιο σκοτεινές πλευρές των οικογενειακών δεσμών.
Λιγότερο καθαρόαιμες ταινίες τρόμου και περισσότερο ανησυχητικές ιστορίες μυστηρίου ή αγωνίας (συχνά συναισθηματικής), κρίνοντας από τις δύο πρώτες που μπορεί κανείς να δει ήδη, οι οχτώ ταινίες μοιάζουν με ιδέες που θα μπορούσαν υπό τις κατάλληλες προϋποθέσεις να βρουν την θέση τους στο καθαρόαιμα κινηματογραφικό σύμπαν της Blumhouse μα που υπό τις παρούσες συνθήκες ταιριάζουν καλύτερα στο streaming.
Δείτε ακόμη: To «The Haunting of Bly Manor» ετοιμάζεται να μας στοιχειώσει τον Οκτώβριο
Στην πραγματικότητα, το «The Lie» της Βίνα Σαντ (★★), το μονο που είχε γυριστεί εκτός της σειράς, είχε κάνει την πρεμιέρα του στο Φεστιβάλ του Τορόντο το 2018 κι αγοράστηκε από την Amazon για να βρει την θέση του στο πρότζεκτ. Με τον Πίτερ Σκάρσγκαρντ και την Μιρέιγ Ινος στους ρόλους ενός ζευγαριού χωρισμένων γονιών και την Τζόι Κινγκ στον ρόλο της κόρης τους που θα δολοφονήσει (κατά λάθος;) μια συμμαθήτριά τους, το φιλμ μοιάζει να είχε τα φόντα για μια κινηματογραφική έξοδο. Ομως ακόμη κι αν η ταινία κατορθώνει να χτίσει το σασπένς σε ικανοποιητικά επίπεδα και να δημιουργήσει μια σειρά από ηθικές παγίδες στις οποίες θα πέσει εύκολα ο θεατής, το σενάριο ρίχνει επίσης τους ήρωές της σε απανωτες απιθανότητες και τόσο λάθος επιλογές που μοιάζει δύσκολο από ένα σημείο και μετά να τις πάρεις στα σοβαρά. Η ανατροπή του τέλους -αν κι επίσης αρκούντως απίθανη- προσφέρει έναν μικρό ηλεκτρικό σοκ, αλλά δεν αρκεί για να ανυψώσει την ταινία από την περιοχή της ενδιαφέρουσας μετριότητας.
Το «Black Box» του Εμανουέλ Οσέι-Κουφούρ Τζούνιορ (★★1/2), έχει μια αμφίβολα πιο φιλόδοξη πρόθεση, μπλέκοντας στην ιστορία του πατέρα μιας μικρής κόρης, ο οποίος έχει χάσει την μνήμη του (και τη γυναίκα του) μετά από ένα αυτοκινητιστικό, στοιχεία επιστημονικης φαντασίας με την εισαγωγή στο σενάριο μιας ιατρικής εφεύρεσης που θα τον βοηθήσει να θυμηθεί.
Ομως τα κίνητρα της γλυκιάς μεσήλικα γιατρού που θα τον βυθίσει μέσω του Μαύρου Κουτιού της στο ασυνείδητό του, είναι πολύ πιο σκοτεινά απ΄ότι δείχνουν. Κι ο κόσμος μέσα στο κεφάλι του ήρωα είναι γεμάτος από μη αναγνωρίσιμες αναμνήσεις, ανθρώπους δίχως πρόσωπα κι ένα αλλόκοτο πλάσμα που μοιάζει με αλλά δεν περπατά σαν άνθρωπος. Ο Οσεί-Κουφούρ παρά τα περιορισμένα μέσα μιας ξεκάθαρα low budget ταινίας, κατορθώνει να χτίσει όχι μόνο σασπένς αλλά κι έναν ενδιαφέροντα κόσμο και μυστήριο κυρίως όσο το φιλμ μας μεταφέρει στο σκοτεινό αλλόκοτο συμπαν του υποσυνειδητου.
Δείτε επίσης: Στο «Lovecraft Country» η πραγματικότητα στοιχειώνει περισσότερο από τη φαντασία
