Καταλαβαίνει εύκολα κανείς την πρόκληση. Eχεις στα χέρια σου ένα πετυχημένο προϊόν, μια οντότητα που έχει κάπως αποδείξει το γκελ της σε ένα συγκεκριμένο κοινό, οπότε εμπορικά μιλώντας, γιατί να θες να χάσεις αυτό το κοινό; Είναι ο λόγος που κανείς δε ρωτάει ποτέ «τι θα κάνουν οι δημιουργοί του «Game of Thrones» μετά το φινάλε της σειράς» αλλά όλοι ασχολούμαστε κάθε δυο μήνες με τις καινούριες φήμες για πιθανό spin-off του «Game of Thrones».
Τα βασικά. Τι είναι το spin-off. Είναι μια νέα σειρά που ως σημείο έναρξης χρησιμοποιεί κάποιο concept ή χαρακτήρα ή πλοκή μιας προϋπάρχουσας. Ενας χαρακτήρας που, πώς τα φέρνει η τύχη, πρέπει να μετακομίσει σε άλλη πόλη κι έτσι αν θες να τον βλέπεις τώρα, θα πρέπει να αφιερώνεις άλλη μια ώρα από τη ζώη σου στο κανάλι μας. Ή ένα προϋπάρχον σύμπαν μιας σειράς που έχει ολοκληρωθεί, αλλά τώρα κατοικείται από εντελώς νέους ήρωες για να ανακαλύψεις. Ή, τελείωσαν τα «Φιλαράκια» και ευτυχώς πείσαμε τον Ματ ΛεΜπλανκ να συνεχίσει να παίζει μόνος του τον Τζόι για άλλα 2 χρόνια. Διάφορα τέτοια.
Ή, καλή ώρα τώρα, μετά από 7 χρόνια «The Good Wife», κανάλι και δημιουργοί συναποφάσισαν πως είναι κρίμα να αφήσουμε για πάντα πίσω αυτό τον κόσμο και αυτούς τους χαρακτήρες, και επανέρχονται με το «The Good Fight». Τη σειρά δηλαδή που ακολουθεί τις νέες περιπέτειες της Νταϊάν Λόκχαρτ και της Λούκα Κουίν μετά το Χαστούκι Που Συντάραξε Τον Κόσμο. Πώς θα είναι αυτή η νέα σειρά σε σχέση με την λατρεμένη ορίτζιναλ;
Δείτε ακόμα: Ο απόλυτος αποχαιρετισμός στο «The Good Wife»
Οι λόγοι πίσω από τη δημιουργία μιας τέτοιας σειράς είναι κατά βάση κυνικοί κι αυτό συνήθως μεταφράζεται αντίστοιχα και στο άνευρο, βαριεστημένο τελικό αποτέλεσμα (καλησπέρα «Joey» τι μου γίνεσαι). Μα μία στο τόσο, για τον όποιο λόγο, αυτό που συμβαίνει είναι να λαμβάνουμε μια σειρά εξαιρετική, αντάξια, σε περιπτώσεις ίσως και ανώτερη της ορίτζιναλ. Σπανιότατο αυτό φυσικά, εξ ου και διαβάζεις σήμερα άρθρο «10 καλά spin-off», επειδή τόσα βρήκαμε ώστε να μην αρχίζουμε να αισθανόμαστε τύψεις για τους εαυτούς μας. Αλλιώς θα έπρεπε να αρχίσουμε να συμπεριλαμβάνουμε πράγματα σαν το «Fear the Walking Dead», το «NCIS», το «Originals» και το «Chicago» franchise του NBC.
Ή το «Knots Landing», το spin-off του «Dallas» που εύχεται να μην είχε υπάρξει το «Dallas» ποτέ. (Διάβασε περισσότερα για αυτή την απίθανη ιστορία στο παλιότερο αφιέρωμά μας σε χαρακτήρες που τελικά δεν ήταν ποτέ νεκροί.)
Επίσης αφήσαμε απέξω διάφορες περιπτώσεις που τυπικά θεωρούνται spin-offs αλλά είναι τέτοια κατάχρηση της ιδέας που θα ήταν σα να κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας. Για παράδειγμα, οι «Simpsons» ξεκίνησαν ως σκετσάκια στο «Tracey Ullman Show» αλλά είχαν αρκετά μικρή σχέση με αυτό στο οποίο θα εξελίσσονταν αργότερα, κι επίσης είναι η πιο πετυχημένη σειρά όλων των εποχών οπότε αφήστε μας, άλλο point θέλουμε να κάνουμε εδώ, δε θα βάλουμε μέσα τη Ρεάλ Μαδρίτης της τηλεόρασης. Επίσης το «Melrose Place» είναι τυπικά spin-off του «Χτυποκάρδια στο Μπέβερλι Χιλς» επειδή η Κέλι φιλήθηκε μια φορά με τον Τζέικ ή κάτι τέτοιο, και το «Happy Days» ξεκίνησε ως μέρος της ανθολογίας «Love, American Style».
Με αφορμή λοιπόν την πρεμιέρα του «The Good Fight», παραθέτουμε μια εντεκάδα από άξια spin-offs. Μεγάλες δηλαδή, γνωστές σειρές, από τις οποίες ένας χαρακτήρας ή μια ιδέα ξεκόλλησε και πήγε και έφτιαξε μια δική της σειρά, η οποία κατέχει το δικό της κεφάλαιο στα τηλεοπτικά χρονικά.
Διαβάστε ακόμη: Eνα φινάλε δεν αρκεί! 12 σειρές που τελείωσαν περισσότερο από μια φορές!
«Better Call Saul»
H προέλευση: Αποτελεί πρίκουελ (με ολίγον από ζοφερό, χρωματιστό μέλλον) του «Breaking Bad», μόνο μια από τις θρυλικότερες σειρές όλων των εποχών. Γενικότερα, στην εποχή της πρεστίζ τηλεόρασης το να πάρει spin-off μια από τις Σοβαρές Δραματικές Σειρές δεν είναι κάτι που συνηθίζεται καθότι αποτελεί βασική τακτική μιας εποχής όπου η τηλεόραση ήταν λιγότερο ΗΒΟ και περισσότερο τηλεόραση, ξέρεις.
Η γέννηση: Τελοσπάντων το AMC δεν καταλαβαίνει από τέτοια και μεταξύ μας καλά κάνει κιόλας, σιγά τις αγιογραφίες μη μας ξεφτίσει το χρώμα. Άμα ένα σύμπαν είναι πλούσιο ή έχει πολλούς αγαπητούς χαρακτήρες, τότε μια χαρά τα σηκώνει το spin-off, όπως αποδεικνύει αυτό το μικρό διαμάντι τραγικού ουμανισμού που ακολουθεί τις περιπέτειες του Τζίμι ΜακΓκιλ προτού γίνει Σολ Γκούντμαν. Η σειρά είναι υπέροχη και μάλιστα όντας κάτι αρκετά διαφορετικό από το «Breaking Bad» σε αποστολή, διατηρώντας ωστόσο κάποια του στοιχεία σε επιρροές, τόνο, αλλά και χαρακτήρες. (Ο Μάικ έχει μερικά από τα καλύτερα storylines.) Είναι από τις σπάνιες περιπτώσεις spin-offs που θα πρότεινα ανεπιφύλακτα ακόμα και σε ανθρώπους που δεν έχουν δει ή δεν τους αρέσει καν το ίδιο το «Breaking Bad», τόσο καλό είναι.
Δείτε ακόμα: Το «Better Call Saul» κάνει το σωστό
«Frasier»
H προέλευση: To θρυλικό σίτκομ «Cheers», στο οποίο ο Κέλσι Γκράμερ παίζει τον Φρέιζερ Κρέιν από την 3η σεζόν ως την τελευταία, αρχικά ως ερωτικό αντικείμενο για τη Νταϊάν και μετέπειτα ως μόνιμο του μπαρ.
Η γέννηση: Όταν τρεις βασικοί παραγωγοί του «Cheers» αποχώρισαν από τη σειρά, ο Γκράμερ συμφώνησε μαζί τους να συνεργαστούν κάποια στιγμή στο μέλλον. Όταν ανακοινώθηκε πως η σειρά θα τελείωνε, λίγα χρόνια αργότερα, ο ηθοποιός μαζί με τους Πίτερ Κέισι, Ντέιβιντ Λι και Ντέιβιντ Άνγκελ έβαλαν μπροστά τη συνεργασία τους, όμως το δίκτυο απέρριψε την αρχική τους ιδέα, ζητώντας τους αντ’αυτού να τη μετασκευάσουν σε spin-off του «Cheers», με τον Γκράμερ να παίζει ξανά τον Φρέιζερ. Καθώς κανείς στην πραγματικότητα δεν το πολυήθελε αυτό, το αποτέλεσμα ήταν μια σειρά που δεν έμοιαζε με την ορίτζιναλ, με τον Φρέιζερ να επιστρέφει στο Σιατλ, μακριά δηλαδή από τη Βοστώνη του «Cheers» και να παρουσιάζει μια ραδιοφωνική ψυχιατρική εκπομπή. Μη τα πολυλογούμε το «Frasier» έφτασε και ίσως ξεπέρασε σε επιτυχία ακόμα και το «Cheers», με τον Γκράμερ να παίζει τελικά τον Φρέιζερ Κρέιν για 20 συνεχείς τηλεοπτικές σεζόν.
Δείτε ακόμα: Το «Frasier» και τα υπόλοιπα καλύτερα 100ά επεισόδια στην ιστορία
«Pinky and the Brain»
H προέλευση: Οι αξέχαστοι ποντικοχαρακτήρες έκαναν συχνά την εμφάνισή τους σε επεισόδια των «Animaniacs», ένα ακόμα επικό καρτούν από τη χρυσή εποχή του animation της Warner Bros. Τελικά αποδείχθηκαν τόσο δημοφιλείς που απέκτησαν τη δική τους σειρά.
Η γέννηση: Η σειρά ξεκίνησε το Σεπτέμβριο του ‘95 και κράτησε για 4 σεζόν, με τα επεισόδια πάντα να ακολουθούν το θρυλικό φορμάτ που ήθελε τον Μπρέιν να σκέφτεται κάποιο αδιανόητα εξεζητημένο σχέδιο κατάκτησης του κόσμου και τον Πίνκυ να είναι όλοι μας. Μια γενιά θα θυμάται τη σειρά να προβάλλεται στην πράιμ τάιμ του Star, σε μια κίνηση εξαιρετικά θαρραλέα τότε για να μην πω αδιανόητη (ίσως ήταν μέρος κάποιου αποτυχημένου σχεδίου κατάκτησης του κόσμου από τον Μπρέιν), που είχε ως αποτέλεσμα για ένα διάστημα μηνών η στάνταρ μας ατάκα κάθε μέρα στο διάλειμμα του σχολείου να είναι «Πίνκυ, σκέφτεσαι ό,τι σκέφτομαι;» όποτε θέλαμε να πάμε στην καντίνα για να πάρουμε μίλκο και τυρόπιτα.
«Angel»
H προέλευση: Ο χαρακτήρας Εϊντζελ του Ντέιβιντ Μπορεάναζ ήταν πρώτα μόνιμος στο καστ της «Buffy, the Vampire Slayer» προτού αποχωρήσει για το Λος Άντζελες στο τέλος της 3ης σεζόν. Σε αντίθεση με τα παραπάνω live-action spin-offs, ετούτο γεννήθηκε ενώ ακόμα η ορίτζιναλ σειρά όχι απλά παιζόταν, αλλά ζούσε και τις μεγαλύτερες μέρες δόξας της.
Η γέννηση: Το «Angel» κατά δήλωση του ίδιου του δημιουργού Τζος Γουήντον αποτέλεσε μια απόπειρα του δημιουργικού τιμ να φτιάξει μια σειρά περισσότερο κοντά στο στυλ και την ατμόσφαιρα του street noir Μπάτμαν, σε αντίθεση με τον ποπ, χρωματιστό τόνο της «Buffy» που θύμιζε X-Men. Μετά από μια αφόρητα βαρετή 1η σεζόν, το «Angel» μετασχηματίστηκε σε supernatural μελόδραμα και βρήκε τα πατήματά του καθώς εξελίχθηκε σε σειρά που μπορούσε να σταθεί στον κόσμο ακόμα και (σχεδόν) μόνη της. Τα crossover με τη «Buffy» ειδικά στη διάρκεια των 2 πρώτων σεζόν ενίσχυαν την ιδέα πως βλέπαμε ένα σύμπαν αυθεντικά κομιξικό στη μικρή οθόνη, πολλά χρόνια προτού ο Γουήντον θεμελιώσει το επίσημο της Marvel στη μεγάλη, σκηνοθετώντας το «Avengers».
Δείτε ακόμα: Το «Angel» και τα υπόλοιπα 10 καλύτερα τηλεοπτικά φινάλε ever
«The Colbert Report»
H προέλευση: Το «Daily Show» του Τζον Στιούαρτ είναι το κρυφά σημαντικότερο φυτώριο ταλέντων των 2000ς και κανένα από αυτά δεν αποδείχθηκε μεγαλύτερο από εκείνο του Στίβεν Κολμπέρ. O Κολμπέρ εισήγαγε σε segments του «Daily Show» την καρτουνίστικα ρεπουμπλικάνικη περσόνα του «Στίβεν Κολμπέρ» σχολιάζοντας έτσι την επικαιρότητα.
Η γέννηση: Ο χαρακτήρας αποδείχθηκε τόσο δημοφιλής που απέκτησε το δικό του late night ημίωρο, κάθε βράδυ επί μια δεκαετία, αμέσως μετά το «Daily Show». Εκεί που ο Στιούαρτ ήταν πράος και αναλυτικός, ο Κολμπέρ ήταν ορμητικός, χτίζοντας ένα ολόκληρο cult γύρω από την περσόνα του, την οποία ερμήνευε δίχως παύση σε ένα μυθικό δεκαετές one-man show, και σατιρίζοντας όχι μόνο συντηρητικές πολιτικές αλλά και το media τσίρκο που στήνεται γύρω από αυτές. Δε θα υπάρξει ξανά late night show σαν αυτό.
Δείτε ακόμα: Οταν ο Κολμπέρ αντικατέστησε τον Ντέιβιντ Λέτερμαν
«The Flash»
H προέλευση: Το «Arrow», το οποίο έχει ουσιαστικά γεννήσει όλο το σημερινό υπερηρωικό σύμπαν της DC στο CW («Flash», «Supergirl», «Legends of Tomorrow») αλλά αυτό εξακολουθεί να μην είναι αρκετός λόγος για να κάτσω να το δω παρότι βλέπω ΟΛΕΣ τις υπόλοιπες υπερηρωικές σειρές σε όλη την τηλεόραση.
Η γέννηση: Όπως η Marvel έφτιαξε ένα πετυχημένο κινηματογραφικό σύμπαν από ήρωες β’ γραμμής που μετέτρεψε εξ ανάγκης σε σούπερ σταρ επειδή δεν είχε στη διάθεσή της τα φιλέτα της (Σπάιντερμαν, X-Men, Fantastic Four) και τώρα δε θυμόμαστε καν μια εποχή που ο Iron Man εθεωρείτο b-lister, έτσι κι η DC στην τηλεόραση έφτιαξε ένα τηλεοπτικό σύμπαν από also-ran όσο το κινηματογραφικό τμήμα χαροπαλεύει με τον Σούπερμαν και τον Μπάτμαν χωρίς να βρίσκει άκρη. Και κάπως έτσι ζούμε στο παράλληλο σύμπαν όπου οι Legends of Freakin’ Tomorrow είναι χαρακτήρες που τρέχουν σειρά με το όνομά τους, με πρωταγωνιστές τον μπαμπά της Σίντνεϊ Μπρίστοου και τον λιγότερο ομιλητικό από τους δύο μανίτοζ του «Prison Break». Τι ζούμε! Τελοσπάντων, τη σημαία σε όλο αυτό το διασκεδαστικότατο πολύχρωμο τσίρκο κρατά ο Μπάρι Άλεν, ακόμα κι αν το «Flash» φλερτάρει συχνά με το unwatchable από τα πολλά χωροχρονικά γράψε-σβήσε. Παραμένει μια σειρά ικανή για απείρως διασκεδαστικές περιπέτειες, με μεγάλο καστ και μεγάλες εκλάμψεις, και μια σειρά που παρά τις περιστασιακές εντελώς μουντές διαθέσεις, είναι διαρκώς γρήγορη και ποπ και έχει καρχαρίες και πιθήκους να παίζουν ξύλο με villains-φαντάσματα που έχουν τρέξει στο σήμερα από κάποιο παράλληλο μέλλον. Ή ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ. Δροσιστικότατο κομιξικό παλπ.
Δείτε ακόμα: Πώς το «The Flash» έγινε μια από τις υπερηρωικές σειρές που ξεχωρίζουν
«Law & Order: SVU»
H προέλευση: To κλασικό «Νόμος και Τάξη», δηλαδή η κατεξοχήν ‘εκείνη η σειρά που πετυχαίναμε παλιά όταν ανοίγαμε μια τυχαία ώρα την τηλεόραση’. Το «Νόμος και Τάξη» κράτησε 20 χρόνια. Το «SVU» έχει φτάσει τα 18 και είναι, τη στιγμή που μιλάμε, η παλαιότερη μη-animated σειρά στην τηλεόραση.
Η γέννηση: Ξεκίνησε τον Σεπτέμβριο του 1999 και έγινε η 2η σειρά στο «L&O σύμπαν» του uber-παραγωγού Ντικ Γουλφ. Σε αντίθεση με την ορίτζιναλ σειρά, όπου παρακολουθούσαμε την εξιχνίαση εγκλημάτων εμπνευσμένα από τα τρέχοντα πρωτοσέλιδα, εδώ παρακολουθούσαμε την εξιχνίαση εγκλημάτων εμπνευσμένα από τα τρέχοντας πρωτοσέλιδα αλλά με περισσότερη τάση προς τα σεξουαλικής φύσεως εγκλήματα. Πέρα από κάθε πλάκα αυτές οι σειρές είναι θαύματα δομής και συγγραφής αυτοτελών ιστοριών. Θα έλεγα πως πρέπει να διδάσκονται αλλά προφανώς και όντως διδάσκονται. Το «SVU» έχει επιπλέον κάτι που το ορίτζιναλ «Νόμος και Τάξη» δεν είχε ποτέ του, δηλαδή ερμηνευτικό Έμμυ για πρωταγωνιστικό μέλος του καστ, το οποίο κέρδισε η Μαρίσκα Χάργκιτεϊ για ένα επεισόδιο όπου μίλαγε επί 40 λεπτά σε ένα τηλέφωνο με ανοιχτή ακρόαση. Φοβερά πράγματα.
«Star Trek: The Next Generation»
H προέλευση: Μια μικρή σειρά επιστημονικής φαντασίας ονόματι «Star Trek», που προβλήθηκε από το 1966, κόπηκε μετά από 3 χρόνια κι έκτοτε κανείς ποτέ δεν άκουσε ξανά.
Η γέννηση: ΔΕΚΑΟΧΤΩ ΧΡΟΝΙΑ μετά το τέλος της ορίτζιναλ σειράς (πραγματικά, ποτέ μη λες ποτέ, έτσι;) η πρώτη σίκουελ σειρά ξεκίνησε και αποδείχθηκε αρκετά πετυχημένη ώστε να ακολουθήσουν άλλες 3 τα επόμενα χρόνια («Deep Space Nine», «Voyager», «Enterprise»). Το «Next Generation» έχει κι αυτό μπόλικα σπουδαία επεισόδια όπως και η ορίτζιναλ σειρά και για αρκετές γενιές θεατών αποτελεί ΤΟ «Star Trek». Περισσότερα χρώματα, περισσότεροι χαρακτήρες, περισσότερες σεζόν, ο Καθηγητής Ξαβιέ ως καπετάνιος Πικάρντ (κανένας Κερκ), κι ένα ένας-προς-έναν αξέχαστο καστ πληρώματος συνθέτουν μια 7ετή περιπέτεια που δε μπορεί να χαρακτήριστεί τίποτα άλλο παρά εμβληματική.
Δείτε ακόμα: Το «Star Trek: The Next Generation» και τα κορυφαία cliffhangers στην ιστορία
«Boston Legal»
H προέλευση: To δικηγορικό δράμα «The Practice» του Ντέιβιντ Κέλι, που κέρδισε 2 φορές το Έμμυ Καλύτερης Δραματικής Σειράς καθώς και ερμηνευτικά βραβεία για 13 ηθοποιούς του, μεταξύ των οποίων οι Τζέιμς Σπέιντερ και Γουίλιαμ Σάτνερ που θα επαναλάμβαναν τους ρόλους τους στο spin-off.
Η γέννηση: Το «Boston Legal», που ακολούθησε τον χαρακτήρα του Σπέιντερ, τον Άλαν Σορ, στη δικηγορική φίρμα Crane, Poole & Schmidt. Η σειρά αυτή έχει έναν πιο παιχνιδιάρικο και δραμεντί quirky τόνο σε σχέση με την ορίτζιναλ και, παρότι όχι εξίσου πολυβραβευμένη, απολαμβάνει πολύ εντονότερης αγάπης στους κύκλους των φανς, παραμένοντας σημείο αναφοράς για αρκετούς θεατές που αγάπησαν την τηλεόραση στα μέσα των ‘00s.
Δείτε ακόμα: Το τρέιλερ του «Big Little Lies» του Ντέιβιντ Κέλι
«Torchwood»
H προέλευση: Το «Doctor Who», η αγγλική σειρά επιστημονικής φαντασίας που ξεκίνησε πριν κάτι παραπάνω από μισό αιώνα στο BBC. Το «Torchwood» δεν είναι ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία σειρά spin-off του Doctor (πιο πρόσφατο είναι το έξοχο «Class» του Πάτρικ Νες που αξίζει να τσεκάρετε), αλλά είναι μάλλον η διασημότερη και η φορμαλιστικά πιο ενδιαφέρουσα.
Η γέννηση: To Torchwood εκτός από αναγραμματισμός του Doctor Who είναι και μια ομάδα κυνηγών εξωγήινων και λοιπών απειλών στη Γη η οποία ιδρύθηκε σε ένα από τα επεισόδιας της 2ης σεζόν της αναβίωσης του «Who» και της οποίας ηγέτης είναι ο αθάνατος ταξιδιώτης του χρόνου Τζακ Χάρκνες, που επίσης μας πρωτοσυστήθηκε σε ένα από τα πρώτα επεισόδια της περιόδου Ράσελ Τ. Ντέιβις της ορίτζιναλ σειράς. Σε αντίθεση με το «Who», ο τονος του «Torchwood» είναι διακριτά σκοτεινότερος και πιο ώριμος, ή τελοσπάντων ‘ώριμος’, όπως το δει ο καθένας. Έχει ενδιαφέρον η δομή: 2 παραδοσιακές σεζόν, που τις ακολούθησε μια 3η σε μορφή μίνι σειράς 5 επεισοδίων τα οποία προβλήθηκαν σε διαδοχικές βραδιές της ίδιας βδομάδας(!) και μια 4η σεζόν σε συμπαραγωγή με το αμερικάνικο δίκτυο Starz και μια αίσθηση γενικευμένης καταστροφής και μαυρίλας. Είχε πολύ ενδιαφέρουσες στιγμές η σειρά, και αποτελεί επίσης από τις καατεξοχήν περιπτώσεις spin-off που απευθύνθηκε από την πρώτη στιγμή σε κοινό που δεν ενδιαφερόταν απαραιτήτως για την μητέρα-σειρά.
Δείτε ακόμα: Πώς το «Doctor Who» στα 50 του χρόνια μοιάζει ακόμα φρέσκο
«Xena: Warrior Princess»
H προέλευση: Ο θρυλικός Χιέρκουλες του Κέβιν Σόρμπο και εκείνη η σειρά που βλέπαμε γελώντας στο Star. Όλοι θυμόμαστε φυσικά την διασημότερη στιγμή της σειράς, με τον Σόρμπο να φωνάζει «DISAPPOINTED!» επειδή δεν είχε καταλάβει πως η λέξη όπως ήταν γραμμένη στη σελίδα του σεναρίου σήμαινε πως έπρεπε να διαβάσει την προηγούμενη ατάκα («this isn’t my world») με χροιά απογοήτευσης. Η σπουδαιότερη στιγμή στην ιστορία της τηλεόρασης.
Η γέννηση: Τελοσπάντων αρκετά με τον Χέρκιουλες και τον Ιόλαους, η Ζίνα εμφανίστηκε σε 3 επεισόδια εκείνης της σειράς και μετά πήρε τη δική της η οποία αποδείχθηκε μια από τις πιο απρόσμενα επιδραστικές σειρές των ‘90s. Κράτησε 6 σεζόν περίτεχνης εξισορρόπησης ενός απολαυστικά self-aware camp ύφους, έκανε την Λούσι Λόουλες εικόνισμα, και παίζοντας άφοβα με τα είδη και τα τηλεοπτικά μοτίβα, εξασφάλισε μια μικρή γωνιά στην τηλεοπτική ιστορία. Σήμερα η σειρά λατρεύεται ακόμα από τους cult ακόλουθούς της την ίδια στιγμή που αποτελεί και αντικείμενο ακαδημαϊκών αναλύσεων. Την αφήσαμε για το τέλος όχι μόνο επειδή μετά τη «Xena» τι άλλο να πούμε πια, αλλά κι επειδή, στο τέλος της ημέρας, αποτελεί ίσως την πιο εμφατική περίπτωση spin-off σειράς που είναι αδιαπραγμάτευτα καλύτερη, πιο πετυχημένη και πιο σημαντική, από το show που τη γέννησε.
Δείτε ακόμη:
- 20 φιλιά που έγραψαν τηλεοπτική ιστορία
- Η 90s γενιά του WB, το «νέο Χόλιγουντ» του σήμερα
- Γάμοι, θάνατοι, κι ο Μάγος του Οζ: Τα καλύτερα 100ά επεισόδια σειρών
- Τελικά δεν ήταν νεκροί: 10 τηλεοπτικοί χαρακτήρες (και ένας πλανήτης) που επέστρεψαν στη ζωή
- Τα 10 καλύτερα τηλεοπτικά φινάλε
- 10 τηλεοπτικές σεζόν που έπαιξαν με διαφορετικούς κανόνες
- «Tι ήταν αυτό που μόλις είδα;»: τα καλύτερα cliffhangers στην τηλεοπτική ιστορία
Tags: The Good Wife, The Good Fight
