«Σταμάτησα να πιστεύω στον Αϊ-Βασίλη όταν ήμουν έξι ετών. Η μητέρα μου με πήγε να τον συναντήσω σε ένα εμπορικό κέντρο και εκείνος μου ζήτησε αυτόγραφο.»
Η παραπάνω πιο διάσημη από όλες τις ατάκες της Σίρλεϊ Τεμπλ περικλείει με σαφήνεια, μελαγχολία και ειδικό θεωρητικό βάθος αυτό που συνέβη το 1932 σε ένα τρίχρονο κορίτσι που τράβηξε την προσοχή ενός ατζέντη για να γίνει το πιο διάσημο παιδί που έκανε ποτέ τα πρώτα του βήματα πάνω στο μεγάλο κόκκινο χαλί του Χόλιγουντ.
Μετά από μια σοβαρή θητεία σε διαφημιστικά και εκπαιδευτικά μικρού μήκους φιλμ, η Τεμπλ υπέγραψε συμβόλαιο με τη Fox το 1934 και τον Απρίλιο του ίδιου χρόνου έπαιξε στην ταινία που θα την έκανε διάσημη. Το «Stand Up and Cheer!», ένα αδιάφορο μιούζικαλ φτιαγμένο ειδικά για να αναπτερώσει το ηθικό της Αμερικής την εποχή του Κραχ, της απέδωσε μισθό 1.250 δολάρια την εβδομάδα, συν 150 δολάρια στη μητέρα της που είχε αναλάβει το ρόλο του ατζέντη και γρήγορα ταινίες φτιαγμένες αποκλειστικά ως οχήματα για την ίδια και την καριέρα της.
Σκηνή από το «Bright Eyes» του 1934
Μια από αυτές ήταν και το «Bright Eyes» που βρήκε το όνομα της Τεμπλ πάνω από τον τίτλο της ταινίας, 500.000 αντίτυπα του «On the Good Ship Lollipop», του τραγουδιού της ταινίας να πουλιούνται σαν... γλειφιτζούρια, την ίδια την Ακαδημία να συστήνει ένα παιδικό Οσκαρ μόνο για χάρη της και το αποτύπωμα από τα μικροσκοπικά χεράκια και ποδαράκια της δίπλα στους μεγάλους θρύλους του σινεμά στο προαύλιο οτυ Grauman's Chinese Theatre, όλα τα παραπάνω όσο η Τεμπλ ήταν ακόμη έξι ετών.
Το μεγαλύτερο αστέρι της Fox, τη δεκαετία του '30, η Τεμπλ είχε γύρω της έναν ολόκληρο στρατό από συγγραφείς και παρατρεχάμενους, ειδικά εντεταλμένους να προσέχουν το «μπιμπελό» της εταιρείας και να αναδεικνύουν συνεχώς τη σημασία της ύπαρξής της για την ανάταση της Αμερικής, εν μέσω της πιο σκοτεινής εποχής της. Οπως πιο εύστοχα το είχε δηλώσει ο ίδιος ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Φρανκλίνος Ντ. Ρούζβελτ: «Είναι υπέροχο που για μόνο δεκαπέντε σεντς ένας Αμερικάνος μπορεί να πάει στο σινεμά να κοιτάξει το χαμογελαστό προσωπάκι ενός μωρού και να ξεχάσει τα προβλήματά του.»
Σκηνή από το «Curly Top» του 1935
H Τεμπλ ήταν εκείνη την εποχή η πιο σκληρά εργαζόμενη ηθοποιός της βιομηχανίας, γυρίζοντας τη μία ταινία πίσω από την άλλη, οι περισσότερες ξεχασμένες μέσα στα βάθη του χρόνου και γνωστές ίσως περισσότερο για τους τίτλους τους που αφορούσαν περισσότερο την προσωπικότητα Σίρλεϊ Τεμπλ, παρά την ηθοποιό πίσω από τη σταρ. Τι σημασία, όμως, μπορεί να είχε αυτό όταν η Τεμπλ ήταν το 1938 ο άνθρωπος με το έβδομο μεγαλύτερο εισόδημα στη χώρα, πίσω από έξι βιομήχανους.
Από ορφανό κορίτσι μέχρι νεράϊδα του παραμυθιού, η Τεμπλ άφησε στην ιστορία μεγάλες επιτυχίες όπως το «Curly Top», το «Dimples» το «Little Colonel» και το «The Littlest Rebel» και το 1937 συνάντησε τον Τζον Φορντ για να την σκηνοθετήσει στο «Wee Willie Winkie», την αγαπημένη της ταινία και αυτή που θα ξεσήκωνε θύελλα αντιδράσεων για το κορίτσι που πλέον στα εννιά του χρόνια άρχιζε ήδη να παρουσιάζει δείγματα πρώιμης εφηβείας, απομακρυνόμενη - προς λύπη όλων - από το χαριτωμένο μουτράκι που κάποτε συμβόλιζε την αθωότητα μιας ολόκληρης χώρας.
Σκηνή από το «Α Little Princess» του 1939
Μετά από μια σειρά ταινιών που έδειχναν πως η Τεμπλ - με τις μπούκλες της να σκουραίνουν επικίνδυνα - είχε αρχίσει να χάνει το μαγικό της άγγιγμα, ο Ντάριλ Ζανούκ εξασφάλισε για το αγαπημένο του απόκτημα τα δικαιώματα ενός παιδικού βιβλίου, του «A Little Princess» που αποδείχτηκε μια τεράστια εμπορική και κριτική επιτυχία, ικανή να προσφέρει στην 11χρονη πλέον σταρ την αρχή μιας νέας καριέρας.
Η οποία, ωστόσο, δεν ήρθε ποτέ, αφού οι αποτυχίες στο box - office συνεχίστηκαν (κανείς δεν θα μάθει τι διαφορετικό θα είχε συμβεί αν ο Ζανούκ δεν είχε αρνηθεί η Τεμπλ να παίξει τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο «Μάγο του Οζ») και η μετάβασή της στις αρχές της δεκαετίας του '40 στην MGM δεν στέφθηκε με επιτυχία. Το 1944 η Τεμπλ θα υπέγραφε ένα τελευταίο τετραετές συμβόλαιο με τον Ντέιβιντ Ο. Σέλζνικ, παίζοντας σε δύο πολεμικές ταινίες, το «Since You Went Away» και το «I'll Be Seeing You», ενώ την ίδια εποχή έπαιξε και στο «Fort Apache» του Τζον Φορντ, την ίσως καλύτερη ταινία της εφηβικής της καριέρας.
Λίγο αργότερα, ακόμη και ο Ο. Σέλζνικ θα παραδεχόταν πως η Τεμπλ είχε τυποποιηθεί, προτείνοντάς της να ταξιδέψει στο εξωτερικό, να ωριμάσει ως ηθοποιός και ίσως να άλλαζε και το όνομά της, αφού πλέον οι ταινίες της δεν είχαν την παραμικρή τύχη στα αμερικάνικα ταμεία. Αντ' αυτού η Τεμπλ θα προσπαθούσε λίγα χρόνια ακόμη πριν ανακοινώσει την οριστική παραίτησή της από το σινεμά τον Δεκέμβριο του 1950, σε ηλικία 22 ετών.
Χρόνια αργότερα, προς τα τέλη της δεκαετίας του '50, η Τεμπλ θα ξεκινούσε μια δεύτερη - ούτε και αυτή επιτυχημένη - καριέρα στην τηλεόραση, αλλά και μια έντονη πολιτική παρουσία στο πλευρό των Ρεπουμπλικάνων μετά το γάμο της με τον βιομήχανο Τσαρλς Μπλακ - αιτία για το Μπλακ που από τότε θα συνόδευε το όνομα - σήμα κατατεθέν της. Η Τεμπλ θήτευσε ως πρέσβειρα της Αμερικής στη Γκάνα από το 1974 έως και το 1976 επί προεδρίας του Τζέραλντ Φορντ και πρέσβειρα στη Τσεχοσλοβακία από το 1989 έως και το 1993 επί προεδρίας Τζορτζ Μπους, ενώ η ενεργός της δράση θα απλωνόταν μέχρι τη βοήθεια για την αντιμετώπιση της πολλαπλής σκλήρυνσης από την οποία έπασχε ο αδερφός της.
Σε μια βιογραφία που το ίδιο το Χόλιγουντ και οι αναλυτές του έχουν ξοδέψει μέχρι σήμερα σελίδες επί σελίδων, προκειμένου να εξηγήσουν το φαινόμενο «Σίρλεϊ Τεμπλ» και με το πρόσωπό της (ως παιδί) να αποτελεί για πάντα ένα σύμβολο μιας ολόκληρης εποχής για την Αμερική, ένα περιστατικό μπορεί να εξηγήσει ακριβέστερα ακόμη και από το ανέκδοτο με τον Αϊ-Βασίλη την αθωότητα που έχασε ένα κορίτσι σε παιδική ηλικία για να την ξαναβρεί ως μια δυναμική γυναίκα στα ενήλικα χρόνια της.
Το 1972, η Τεμπλ διαγνώσθηκε με καρκίνο του μαστού. Ο όγκος αφαιρέθηκε και η Τεμπλ υπέστη μαστεκτομή. Στη συνέχεια ανακοίνωσε δημόσια μέσα από το ραδιόφωνο, την τηλέοραση και ένα άρθρο στο περιδικό McCall's και έγινε έτσι η πρώτη γυναίκα στην ιστορία που μίλησε ανοιχτά για τον καρκίνο του μαστού. Την ίδια ακριβώς στιγμή που επέβλεπε η ίδια την μεγάλη βιομηχανία από κούκλες με το όνομά της που παρασκευάζονται ακόμη και σήμερα και που για τους πιο τολμηρούς θα συνοδεύονται πάντα από ένα δροσιστικό κοκτέιλ «Shirley Temple».
Η Σίρλεϊ Τεμπλ πέθανε σε ηλικία 85 ετών στο σπίτι της στην Καλιφόρνια, όπως θα έλεγε και η ίδια, νεότερη από ποτέ: «Στα 14 μου υπήρξα όσο μεγαλύτερη ήμουν ποτέ. Από τότε και μετά γινόμουν ολοένα και νεότερη.»
Δείτε εδώ ένα ντοκιμαντέρ με την ιστορία της ανόδου και της πτώσης της Σίρλεϊ Τεμπλ:
Διαβάστε ακόμη:
Tags: ΣΙΡΛΕΪ ΤΕΜΠΛ
