Πέθανε σήμερα Τετάρτη από πνευμονία σε ηλικία 84 ετών ο συγγραφέας, σεναριογράφος και ακτιβιστής των ΛΟΑΤΚΙ δικαιωμάτων Λάρι Κρέιμερ, ο οποίος πίεσε την κυβέρνηση της Αμερικής και την ιατρική κοινότητα να βρεθεί προ των ευθυνών της για το AIDS - είχε αποκαλέσει τον επικεφαλής λοιμοξιωλόγο της αμερικανικής κυβέρνησης Αντονι Φάουτσι «δολοφόνο» και «άχρηστο» για την καθυστέρηση της αντιμετώπισης του ιού, αναγκάζοντας τον να συναντηθεί μαζί του και να κινητοποιηθεί για την εύρεση θεραπείας. Το δυσάρεστο αυτό νέο ανακοίνωσε ο σύζυγός του, Ντέιβιντ Γουέμπστερ, στους New York Times.
Το 1969 ο Κρέιμερ ήταν υποψήφιος για Οσκαρ με το σενάριο του «Women in Love» (στα ελληνικά «Ερωτευμένες Γυναίκες), βασισμένο στο ομότιτλο μυθιστόρημα του Ντ. Χ. Λώρενς, σε σκηνοθεσία του Κεν Ράσελ, στο οποίο μάλιστα υπάρχει μια σκηνή όπου ο Αλαν Μπέιτς και ο Ολιβερ Ριντ παλεύουν γυμνοί, θρυλική στην ομοερωτική βιβλιοθήκη του mainstream σινεμά. Η επιτυχία αυτή τον οδήγησε να γράψει το σενάριο του φανταστικού μιούζικαλ «Lost Horizon», το οποίο αποδείχτηκε δυστυχώς μια τεράστια οικονομική αποτυχία στο box office. Αυτό τον έκανε να αφήσει για λίγο το γράψιμο σεναρίων και να επικεντρωθεί στην συγγραφή μυθιστορημάτων και θεατρικών παραστάσεων, πάντα με γκέι θεματολογία.
Ο Λάρι Κρέιμερ στο σπίτι του, το 1989
Ο Λάρι Κρέιμερ με τον ακτιβιστή Βίτο Ρούσο το 1990
Το 1978 έκδωσε το μυθιστόρημά του «Faggots» με το οποίο στόχευε να απεικονίσει την αγάπη, την ζωή και το σεξ μεταξύ των γκέι ανδρών της Νέας Υόρκης, αλλά με την κυκλοφορία του προκάλεσε τριβή μεταξύ των κριτικών και του αναγνωστικού του κοινού, με την γκέι κοινότητα να το χλευάζει λέγοντας πως το συγκεκριμένο βιβλίο απεικονίζει με αρνητικό τρόπο την γκέι ζωή.
Ηταν στις αρχές της δεκαετίας του ’80 όταν αρκετοί φίλοι και γνωστοί του Κρέιμερ άρχισαν να αρρωσταίνουν από το AIDS, ωθώντας τον να πρωτοστατήσει στις κινητοποιήσεις προκειμένου να πειστεί η αμερικάνικη κυβέρνηση να ψάξει να βρει τρόπους αντιμετώπισης του ιού, δημιουργώντας την οργάνωση Gay Men’s Health Crisis. Το 1985 ανέβασε off Broadway την παράσταση «The Normal Heart», πρωταγωνιστώντας ο ίδιος μάλιστα στον ρόλο του Νεντ Γουίκς, ενός γκέι άντρα με AIDS. Οπως δήλωσε αργότερα ο ίδιος για τον ρόλο αυτό «δεν προσπαθούσα να παρουσιάσω τον εαυτό μου ως ήρωα αλλά ως κακό μπελά.»
To «Normal Heart» θα έφτανε στο Broadway το 2011 κερδίζοντας το βραβείο Tony για το καλύτερο revival (και Tony Καλύτερης Ανδρικής και Γυναικείας Ερμηνείας), ενώ το 2014 το σκηνοθέτησε ο Ράιαν Μέρφι για το HBO (με τους Μαρκ Ράφαλο, Ματ Μπόμερ, Τζούλια Ρόμπερτς και άλλους) κερδίζοντας το Emmy Καλύτερης Ταινίας για την τηλεόραση.
Διαβάστε εδώ τη γνώμη του Flix για το «The Normal Heart» σε σκηνοθεσία του Ράιαν Μέρφι (2014)
Ο Λάρι Κρέιμερ στην πρεμιέρα του «The Normal Heart» στο Μπρόντγουεϊ το 2011
Το 1987 υπήρξε συνιδρυτής του κινήματος Act Up, ενώ ταυτόχρονα συνέχιζε να γράφει θεατρικά έργα όπως το «Just Say No, A Play About a Farce» και το «The Destiny of Me», ένα σίκουελ του «The Normal Heart» με πρωταγωνιστή των Τζον Κάμερον Μίτσελ, αλλά και βιβλία όπως τα «Reports From the Holocaust: The Story of an AIDS Activist» και «The Tragedy of Today’s Gays».
Το 2013 ο Κρέιμερ μπήκε στο νοσοκομείο για μήνες για να αναρρώσει μετά από μεταμόσχευση ήπατος που οφείλονταν σε χρόνια μάχη με τον HIV. Το 2013 παντρεύτηκε τον χρόνια σύντροφό του Ντέιβιντ Γουέμπστερ από το κρεβάτι του νοσοκομείου, με μια σκηνή που έμοιαζε βγαλμένη κατευθείαν από το «The Normal Heart». Πήρε εξιτήριο το 2014 και συνέχισε να γράφει μέχρι και τον θάνατό του.
Το τελευταίο διάστημα έγραφε ένα θεατρικό έργο για την πανδημία του Covid-19: «Είναι μια ιστορία για γκέι ανθρώπους που επιβιώνουν από τις πανδημίες», είχε δηλώσει στους New York Times, αναφερόμενος στον HIV και στο σώμα του που ένιωθε να τον εγκαταλείπει.
«Το σημαντικό με την αγάπη είναι ότι μισούμε την ίδια τη λέξη. Γιατί την εκχυδαΐζουμε. Η αγάπη θα έπρεπε να είναι ταμπού, να απαγορεύεται να αναφέρεσαι σε αυτήν για πολλά χρόνια, μέχρι να έχουμε βρει μια νέα και καλύτερη ιδέα.»
Δείτε εδώ ένα μικρό ντοκιμαντέρ για τη ζωή και το έργο του Λάρι Κρέιμερ:
Δείτε παρακάτω την επίμαχη σκηνή από το «Women in Love».
Ο Λάρι Κρέιμερ το 1982 μιλάει για το AIDS:
Ο Λάρι Κρέιμερ το 1993:
