Δεν είναι καθόλου τυχαίο πως ο Ζαν Λουί Τρεντινιάν θα πει αντίο στην τέχνη του ηθοποιού με ένα ποιητικό ρεσιτάλ στο θεάτρο Anthéa d'Antibes στη Νότιο Γαλλία τις δύο πρώτες ημέρες του Οκτωβρίου.
Με τη συνοδεία ενός ακορντέον και ενός βιολοντσέλου, ο Τρεντινιάν θα διαβάσει/ερμηνεύσει 35 ποιήματα των Μπορις Βιαν, Ρομπέρτ Ντεσνός και Ζακ Πρεβέρ: «Εχω παίξει πολλούς ρόλους, μπορεί εκατοντάδες, αλλά αυτή η παράσταση είναι αυτή που αγαπώ πιο πολύ. Είναι ποιητές που δίνουν απίστευτο νόημα στο σήμερα. Μιλούν για σοβαρά πράγματα, αλλά πάντα με μια ελαφρότητα. Επίσης έχω και αυτή την αναρχική πλευρά. Δεν πηγαίνω ποτέ σε κηδείες. Δεν ψηφίζω και με ενδιαφέρουν μόνο οι συνηθισμένοι άνθρωποι, όπως και τον Πρεβέρ».
Γνωρίζαμε για την αποχώρηση του Ζαν Λουί Τρεντινιάν από την ηθοποιία ήδη από την εποχή του «Amour» του Μίκαελ Χάνεκε, που τον βρήκε στα 82 του χρόνια να κερδίζει το πρώτο του Σεζάρ ανδρικής ερμηνείας, το βραβείο της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου και την «αγάπη» σχεδόν όλου του πλανήτη για έναν από τους πιο θαρραλέους, γενναιόδωρους και πραγματικά σπουδαίους ρόλους όλων των εποχών: «Εχει περισσότερη πλάκα να παίζεις για περισσότερα από 30 χρόνια. Ομως είμαι πολύ μεγάλος και βρίσκω δύσκολο το να μετακινθώ. Μετά από αυτές τις δύο παραστάσεις, δεν θα ξανακάνω τίποτα. Ούτε θέατρο, ούτε σινεμά. Τόπος στα νιάτα.»
Σε έναν από τους πρώτους του ρόλους, στο «Και ο Θεός Επλασε τη Γυναίκα» του Ροζέ Βαντίμ το 1956
Δειτε παρακάτω μερικές από τις σημαντικότερες στιγμές του Ζαν Λουί Τρεντινιάν στο σινεμά:
Μαζί με τον Βιτόριο Γκάσμαν στο «Il Sorpasso» του Ντίνο Ρίζι το 1962
Σκηνή από το «Ενας Αντρας και Μια Γυναίκα» του Κλοντ Λελούς το 1966
Στο «L'Homme Qui Ment» του Αλέν Ρομπ Γκριγιέ το 1968 (Βραβείο Ανδρικής Ερμηνείας στο Φεστιβάλ Βερολίνου)
Στο «Z» του Κώστα Γαβρά το 1969 (Βραβείο Ανδρικής Ερμηνείας στο Φεστιβάλ Καννών)
Στο «Μια Νύχτα με τη Μοντ» του Ερίκ Ρομέρ το 1969
Οι τίτλοι αρχής του «Κονφορμίστα» του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι το 1970
Στο «Rendez - Vous» του Αντρέ Τεσινέ το 1985
Στο «Τρία Χρώματα: Κόκκινο» του Κριστόφ Κισλόφσκι το 1994
Σκηνή από το «Amour» του Μίκαελ Χάνεκε το 2012
Tags: ΖΑΝ ΛΟΥΙ ΤΡΕΝΤΙΝΙΑΝ
