Ο ομολογουμένως εκκεντρικός (με ένα κοράκι κορώνα στο κεφάλι του), περιπλανώμενος Κομάντσι Τόντο, μας διηγείται την ιστορία που μεταμόρφωσε τον Τζον Ριντ, έναν ιδεαλιστή δικηγόρο, σε αινιγματικό μασκοφόρο και άξιο λόγου θρύλο της δικαιοσύνης, χαρίζοντάς μας μια σειρά από εκπλήξεις και διασκεδαστικές διενέξεις, καθώς οι δύο, εντελώς διαφορετικοί μεταξύ τους ήρωες, πρέπει να συνεργαστούν στον αγώνα ενάντια στην αδικία και τη διαφθορά.
Ογδόντα χρόνια μετά το ντεμπούτο τους οι χαρακτήρες του «Μοναχικού Καβαλάρη» και του Tonto παραμένουν δημοφιλείς ήρωες της αμερικάνικης κουλτούρας. «Υπάρχει κάτι σε αυτούς τους χαρακτήρες που αρέσει και στις επόμενες γενιές», σχολιάζει ο παραγωγός Τζέρι Μπρουκχάιμερ. «Μεγάλωσα στο Ντητρόιτ και οι ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές σειρές με τον Μοναχικό Καβαλάρη είναι μέρος της νεανικής ζωής μου, όπως και εκατομμυρίων άλλων ανθρώπων».
Το ραδιοφωνικό σόου βγήκε για πρώτη φορά στον αέρα στον σταθμό WZYZ στο Ντητρόιτ στις 30 Ιανουαρίου του 1933. Ο ιδιοκτήτης του σταθμού ήθελε ένα γουέστερν που θα άρεσε στο παιδικό κοινό με πρωταγωνιστή έναν ειλικρινή και αγαπητό ήρωα. Έτσι προέκυψε η ιδέα του Μοναχικού Καβαλάρη, η οποία πήρε σάρκα και οστά από την πένα του σεναριογράφου Φραν Στίκερ και του διευθυντή του σταθμού Τζέιμς Τζούελ. Το σόου έφτασε τις 2,956 εκπομπές μέσα σε 21 χρόνια, ενώ μεταφέρθηκε τόσο στη μικρή όσο και στη μεγάλη οθόνη.
«Ξέραμε ότι είχε έρθει η ώρα του “Μοναχικού Καβαλάρη” και των γουέστερν να ξαναγεννηθούν», μας λέει ο Μπρουκχάιμερ. «Όπως έγινε και με τις ταινίες με πειρατές μια δεκαετία πριν. Υπάρχει κάποιος λόγος που οι άνθρωποι που απολαμβάνουν αυτούς τους χαρακτήρες για δεκαετίες και ξέραμε ότι αν τους παρουσιάσουμε με έναν φρέσκο τρόπο, το κοινό θα τους ερωτευόταν ξανά».Ο Γκορ Βερμπίνσκι ενδιαφέρθηκε για τη σκηνοθεσία με την προϋπόθεση ότι θα είχε τη δυνατότητα να αλλάξει την προσέγγιση της ιστορίας. «Πιστεύω ότι αν σου αρέσει η αυθεντική τηλεοπτική σειρά, η ταινία θα σε κάνει να απορήσεις. Διηγούμαστε την ιστορία από την πλευρά του Τόντο, κάπως σαν τον Δον Κιχώτη που μας παρουσιάζεται από την οπτική του Σάντσο Πάντσα. Θα έλεγα ότι επί της ουσίας η εκδοχή μας είναι ένα buddy story με στοιχεία περιπέτειας, με πολλή ειρωνεία, χιούμορ και ιδιομορφία ώστε να είναι ξεχωριστή.
Ο Τζόνι Ντεπ είχε εμπλοκή από την αρχή, ενώ ο Αρμι Χάμερ θεωρήθηκε ιδανικός για τον ρόλο του Τζον Ριντ. Μετά την αξιοσημείωτη εμφάνιση του τελευταίου στο «Social Network» του Ντέιβιντ Φίντσερ, αλλά και την ερμηνεία του δίπλα στον Λεονάρντο ΝτιΚάπριο στο «J.Edgar» ο παραγωγός και ο σκηνοθέτης ήταν σίγουροι για την επιλογή τους. «Όταν τον συναντάς, καταλαβαίνεις αμέσως ότι δεν είναι καθόλου κυνικός. Είναι φανατικά αισιόδοξος. Θέλαμε κάποιον που να πιστεύει σε ιδέες παλαιού τύπου», σχολιάζει σχετικά ο σκηνοθέτης.
Ο Τομ Γουίλκινσον που υποδύεται τον Λέιθαμ Κόουλ, έναν φανατικό οπαδό του έθνους και των δυνατοτήτων του σιδηρόδρομου, θεωρείται ένας από τους σπουδαιότερους Βρετανούς ηθοποιούς με πολλές διακρίσεις. Ο ηθοποιός μας λέει για τον ρόλο του στην ταινία: «Σήμερα θα τον θεωρούσαμε έναν γνήσιο καπιταλιστή. Για τον Κόουλ, η κατασκευή του σιδηροδρόμου δεν είναι μόνο μια ευκαιρία να βγάλει χρήματα αλλά και το όραμα μιας ισχυρής ενοποίησης».
Ο Γουίλιαμ Φίχτερ ερμηνεύει τον απόβλητο της κοινωνίας Μπατς Κάβεντις, τον εχθρό του Μοναχικού Καβαλάρη που είναι γνωστός σε όλους τους φίλους της ιστορίας. Αγνώριστος χάρη στο make up ο Φίχτερ εξηγεί πως αντιμετωπίζει την αγριότητα αυτού του χαρακτήρα: «Πολλές φορές υποδύομαι σκληρούς ανθρώπους, πάντα βρίσκω κάτι που τους κάνει αληθινούς. Ο Κάβεντις έχει πολλή απλή και ξεκάθαρη σκέψη, είναι έξυπνος και συγκεντρωμένος. Νομίζω ότι ανάμεσα στους καταπληκτικούς χαρακτήρες που βλέπουμε στην ταινία, ο τελευταίος άνθρωπος που θα ήθελες να συναντήσεις σε ένα σκοτεινό σοκάκι είναι ο Κάβεντις. Ούτε ο ίδιος δεν θα ήθελε να συναντήσει τον εαυτό του».
Η Ελενα Μπόναμ Κάρτερ υποδύεται τη Ρεντ Χαρινγκτον, τη λουσάτη, υπερβολικά στυλιζαρισμένη ιδιοκτήτρια μιας επιχείρησης που μετακινείται ακολουθώντας το πρόγραμμα κατασκευής του σιδηρόδρομου.
Αν θέλετε να τους συναντήσετε πρώτοι απ΄όλους (ναι ακόμη και τον Κάβεντις) το Flix και η Feelgood Entertainment σας δίνουν την δυνατότητα να δείτε την ταινία σε πρώτη προβολή την Τρίτη 2 Ιουλίου στις 20:00 στα Village Cinemas @ The Mall. Κάντε comment ή share στην φωτογραφία της ταινίας στην σελίδα του flix στο facebook για να μπείτε στην κλήρωση για να κερδίσετε διπλές προσκλήσεις. Οι νικητές θα ειδοποιηθούν το πρωί της Τρίτης 2/7 με προσωπικό μήνυμα.
Fun Facts
- Η ταινία «Ο Μοναχικός Καβαλάρης» βγαίνει στις αίθουσες 80 χρόνια μετά το ντεμπούτο του θρυλικού χαρακτήρα στο ραδιόφωνο το 1933 στο Ντιτρόιτ, το οποίο είναι η γενέτειρα του παραγωγού της ταινίας, Τζέρι Μπρουκχάιμερ.
- Τα γυρίσματα ξεκίνησαν στις 28 Φεβρουαρίου του 2012 και ολοκληρώθηκαν στις 28 Σεπτεμβρίου του ίδιου χρόνου. Η εμπειρία αποδείχτηκε μια συναρπαστική περιπέτεια, όπως ακριβώς και το είδος της ταινίας.
- Χρειάστηκαν πολλές δοκιμές για να φτιαχτεί η μάσκα του Μοναχικού Καβαλάρη . Ο Αρμι Χάμερ δοκίμασε δέκα διαφορετικά σχέδια σε επτά διαφορετικές περιστάσεις. Η τελική μάσκα είχε σαν πρώτη ύλη πολύ μαλακό δέρμα κατσίκας.
- Η εκκεντρική εμφάνιση του Τόντο προέκυψε από τον πίνακα του Κέρμπι Σάτλερ με τίτλο “I am Crow”. Το συγκεκριμένο έργο δείχνει έναν Ινδιάνο πολεμιστή με ένα κοράκι στο κεφάλι του και αποτέλεσε την πηγή έμπνευσης της αλλόκοτης και αξέχαστης φιγούρας του Τζόνι Ντεπ στην ταινία.
- Η ομάδα που ανέλαβε τα σκηνικά της ταινίας απαρτίζεται από έξι σκηνογράφους, έντεκα σχεδιαστές σκηνικών, δύο εικονογράφους και δεκάδες κατασκευαστές. Το συνεργείο από μόνο του αποτελούνταν από 274 ανθρώπους.
- Για τις ανάγκες της ταινίας κατασκευάστηκαν δώδεκα σκηνικά σε φυσικό μέγεθος. Ανάμεσα τους είναι ένας σταθμός τραίνου, ένας στάβλος, ένα σαλούν, ένα κτίριο με ενοικιαζόμενα δωμάτια, μια τράπεζα και πολλά μαγαζιά.
- Όλα τα ρούχα στην ταινία είναι από υλικά που διέθετε εκείνη η εποχή, μαλλί, βαμβάκι και μετάξι. Κανένα ρούχο δεν έχει φερμουάρ, έστω και αθέατο, ενώ δεν υπήρχε γυναίκα ακόμα και σε βοηθητικό ρόλο που να μην φορούσε κορσέ. Μάλιστα για να φαίνονται φθαρμένα, όλα τα ρούχα πέρασαν από τρίφτη τυριού και αναμικτήρα σκυροδέματος. Συνολικά, χρησιμοποιήθηκαν 1500 κοστούμια και εκατοντάδες καπέλα, παπούτσια και άλλα αξεσουάρ.
- Για μια και μόνο σκηνή όπου εμφανίζεται μεγάλος αριθμός κομπάρσων, χρειάστηκαν 700 προβαρίσματα κουστουμιών.
- Τα τραίνα που εμφανίζονται στην ταινία έγιναν ειδικά για την παραγωγή αυτή. Ζύγιζαν το καθένα 250 τόνους και είναι πιστά αντίγραφα των τραίνων του 19ου αιώνα.
- Πριν ξεκινήσουν τα γυρίσματα ο Wahathuweeka-William Voelker, σύμβουλος της ταινίας σε θέματα της κουλτούρας των Κομάντσι, ευλόγησε τα Alburesque studios σε μια ειδική τελετή.
- Η ταινία σε αριθμούς: 4 ½ μήνες προετοιμασίας, 150 μέρες γυρίσματος, 31 εβδομάδες γυρίσματος σε 5 πολιτείες, 3,000 στησίματα κάμερας, πάνω από 1,000 ώρες γυρίσματος και περισσότερες από 1,000,000 εργατοώρες.
- Οι πρωταγωνιστές του Μοναχικού Καβαλάρη, ανακάλυψαν από πολύ νωρίς ότι αν θέλεις να γίνεις cowboy, πιστολέρο ή κατασκευαστής σιδηρόδρομου χρειάζεται να κάνεις μαθήματα. Έτσι, πήγαν όλοι τους σε “Cowboy Boot Camp” για τρεις εβδομάδες σε ένα ράντσο στο Αλμπουκέρκι. Οι εκπαιδευτές ήταν κασκαντέρ, δαμαστές αλόγων, οπλοποιοί και ήταν όλοι τους ιδιαίτερα απαιτητικοί και το πρόγραμμα συμπεριλάμβανε δύο ώρες ιππασία, μια ώρα λάσο, σκοποβολή και εξάσκηση με τη σέλα, καθημερινά.
- Για τις ανάγκες της ταινίας κατασκευάστηκαν 135 διαφορετικές σέλες.
- Ο Τζόνι Ντεπ (ο οποίος έχει ινδιάνικες ρίζες ) υιοθετήθηκε από φυλή Κομάντσι, σε μια παραδοσιακή τελετή όπου του δόθηκε το όνομα Mah-woo-meh, δηλαδή Αυτός που Αλλάζει.
