Ο Διευθυντής του Φεστιβάλ Βενετίας καταγγέλει την απουσία του «12 Years a Slave» από το πρόγραμμα

Το «12 Years a Slave», νέα ταινία του Στιβ ΜακΚουίν («Hunger», «Shame») έκανε την παγκόσμια πρεμιέρα της στο φεστιβάλ του Τελιουράιντ και πριν λίγες μέρες παίχτηκε και στο Φεστιβάλ του Τορόντο. Ο αντίκτυπος ήταν τόσο μεγάλος («ο Στιβ ΜακΚουίν είναι μια ιδιοφυΐα» βούιζε το twitter, «η ταινία πρέπει να κερδίσει όλα τα Οσκαρ» έγραψαν οι κριτικές, το κοινό χειροκρότησε όρθιο, σοκαρισμένο και ενθουσιασμένο, στο τέλος κάθε προβολής) που ο διευθυντής του Φεστιβάλ Βενετίας, Αλμπέρτο Μπαρμπέρα ρωτήθηκε σε συνέντευξή του στην «Le Monde» γιατί άφησε μία τέτοια ταινία εκτός του προγράμματός του. Και με αυτά που απάντησε προκάλεσε σκάνδαλο και δηλώσεις που πηγαινέρχονται από το πρωί από την μία και την άλλη πλευρά του Ατλαντικού.

«Εχει καταντήσει εφιαλτικό να συνεννοηθείς με τους Αμερικανούς» δηλώνει ο Μπαρμπέρα. «Το μόνο που ενδιαφέρει τους αμερικανούς παραγωγούς είναι το εγχώριο box office. Τίποτα άλλο. Προσπαθήσαμε να φέρουμε την ταινία στη Βενετία. Κάναμε όμως πίσω όταν ζήτησαν να καλέσουμε και να φιλοξενήσουμε, ούτε λίγο ούτε πολύ, 50 άτομα για να την παρουσιάσουν!»

Το γεγονός ότι η ταινία έκανε πρεμιέρα τελικά στο Τελιουράιντ πρέπει να πόνεσε ιδιαίτερα τον Μπαρμπέρα, ο οποίος μία εβδομάδα πριν είχε κάνει δηλώσεις για το φεστιβάλ που στα κρυφά δείχνει ταινίες που επισήμως έχει κλείσει η Βενετία για την παγκόσμια πρεμιέρα τους. «Κινούνται πισώπλατα» είχε δηλώσει επιθετικά ο Μπαρμπέρα.

Οταν τα σχόλιά του μεταφράστηκαν στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, ποιος ξέρει τι τηλεφωνήματα δέχτηκε. Γιατί λίγες ώρες μετά, έκανε νέες δηλώσεις. Οι οποίες όμως δεν αρνούνται και πολλά, ούτε διορθώνουν την ουσία των σχολίων του. «Για να διαλύσω κάθε αμφιβολία, κανένα θέμα κόστους δεν εμπόδισε το ''12 Years A Slave'' να παιχτεί στη Βενετία..»

Ο ίδιος ο ΜακΚουίν πάντως ήταν πολύ πιο ψύχραιμος. «Η ιστορία της ταινίας μας οδήγησε στο να θέλουμε, από σεβασμό, να την προβάλουμε πρώτα στην Αμερική» είπε.

Το «12 Years a Slave» βασίζεται στην αυτοβιογραφία του Σόλομον Νόρθαπ, του ανθρώπου που έγινε υπόδειγμα και σύμβολο του αγώνα για ανεξαρτησία των αφροαμερικανών στην Αμερική του 1850. Γεννημένος ελεύθερος στη Νέα Υόρκη, ο Νόρθαπ, σύζυγος και πατέρας τριών παιδιών, απήχθη από λευκούς εμπόρους και πουλήθηκε ως σκλάβος, αναγκάστηκε να ζήσει για δώδεκα χρόνια κάτω από το ζυγό της δουλείας και κατάφερε να φυγαδευτεί και να καταγγείλει τους αφέντες του στο δικαστήριο: ο Νόρθαπ έχασε τη δίκη, επειδή το χρώμα του δεν του επέτρεπε να καταθέσει ως μάρτυρας της δικής του υπεράσπισης, αλλά αφέθηκε ελεύθερος κι έζησε τα υπόλοιπά του χρόνια ως ακτιβιστής για τα δικαιώματα των αφροαμερικανών.

Διαβάστε τις αντιδράσεις από την πρώτη παγκόσμια προβολή του «12 Years a Slave» στο φεστιβάλ του Τελιουράιντ.

Δείτε πιο κάτω ένα καινούριο πεντάλεπτο featurette με πλάνα από το φιλμ και συνεντεύξεις με τους συντελεστές.