«Η La Jolla ήταν ένα από τα ομορφότερα μέρη που είχαμε ποτέ δει. Νοικιάσαμε μια παραθαλλάσια έπαυλη και μερικά ακόμη σπίτια για όσους θα συμμετείχαν στην ταινία - κάποιοι είχαν φτάσει αεροπορικώς εκεί μαζί μας και κάποιοι θα έρχονταν αργότερα... Ολοι ήταν τόσο χαρούμενοι που βρίσκονταν στη La Jolla, εκεί όπου τα προβλήματα που συνήθως αντιμετωπίζαμε στη Νέα Υόρκη γυρίζοντας ταινίες δεν υπήρχαν... Προσπάθησα πολλές φορές να προκαλέσω μερικούς καυγάδες για να τους κινηματογραφήσω, αλλά όλοι ήταν τόσο χαλαροί ακόμη και για να τσακωθούν μεταξύ τους. Φαντάζομαι γι' αυτό το όλο πράγμα κατέληξε να είναι περισσότερο μια απεικόνιση μιας παρέας που κάνει διακοπές παρά μια ταινία.»
Τα γυρίσματα του «San Diego Surf» κράτησαν περίπου τρεις εβδομάδες με τον Γουόρχολ και τον Πολ Μόρισεϊ να κινηματογραφούν ταυτόχρονα κάτι ανάμεσα στα πειραματικά φιλμ του Γουόρχολ και τις πιο αφηγηματικές προσπάθεις του Μόρισεϊ (κυρίως την τριλογία των «Flesh», «Trash» και «Heat»).
Σύμφωνα με τον Τζο Νταλεσάντρο, έναν από τους ηθοποιούς της ταινίας, το καστ δεν είχε την παραμικρή ιδέα τι ακριβώς γύριζαν στη La Jolla, πιστεύοντας πως απλά συνεχίζουν τους αυτοσχεδιασμούς πάνω στο «Romeo and Juliet» που είχαν ξεκινήσει με το «Lonesome Cowboys», την ακριβώς προηγούμενη ταινία που είχε γυρίσει ο Γουόρχολ. Επίσης κανείς απ' όσους υποδύονται τους σέρφερ δεν είχε ιδέα από σερφ!
Μαζί με τους συνήθεις υπόπτους του «Lonesome Cowboys», στο «San Diego Surf» πρωταγωνιστει και η Viva, η σούπερσταρ του Factory, η οποία είχε αποχωρήσει από το «Lonesome Cowboys» και στη La Jolla είχε συνεχείς διαπληκτισμούς με τον Πολ Μόρισεϊ.
Η Viva ήταν στην πραγματικότητα και η πρωταγωνίστρια στην όποια πλοκή της ταινίας. Υποδύεται τη Σούζαν, μια δυστυχισμένη γυναίκα που θέλει απεγνωσμένα να χωρίσει τον βαρετό σύζυγό της και αναζητά ευχαρίστηση στους ηλιοκαμμένους σέρφερ της περιοχής. Μετά από πολλές διαμάχες μεταξύ τους, το ζευγάρι ανοίγει τελικά το σπίτι τους στα αγόρια με τις σανίδες. Ο,τι ακολουθεί είναι ένα τυπικό φιλμ του Γουόρχολ με ατάκες τύπου «Δεν μεγαλώνουν κορίτσια στην Καλιφόρνια - μόνο αγόρια!», μωρά που πέφτουν στο πάτωμα και τα σώζει ο Τζο Νταλεσάντρο («Είσαι σχεδόν μια ολοκληρωτική αποτυχία ως μητέρα»), λεσβιακά και ομοφυλοφιλικά κρεσέντα, μια σκηνή golden shower για φινάλε και άπλετη ανία στο γνωστό σατιρικό ύφος του Γουόρχολ και του Μόρισεϊ πάνω στην «μεσοαστική» ευτυχία.
Σύμφωνα με τον βιογράφο του Γουόρχολ, Βίκτορ Μπόκρις, το γύρισμα του «San Diego Surf» ήταν περικυκλωμένο από την αστυνομία, ήδη από τη στιγμή που το συνεργείο και οι ηθοποιοί έφτασαν στην La Jolla. Ο Γουόρχολ προσπαθούσε να συγκρατήσει τα «αστέρια» του από την υπερβολική χρήση ναρκωτικών, φέρεται να πετάει χάπια στο δρόμο με το άκουσμα ενός περιπολικού και να δίνει ένα ρόλο στην κόρη του τοπικού σερίφη προκειμένου να γλιτώσει τις συνεχείς ερευνες.
H μαρτυρία της Viva για την ταινία είναι απλά αποκαλυπτική: «To "San Diego Surf» χρειζόταν την παρέμβαση της MGM. Είχε όλα τα στοιχεία για να γίνει μια πραγματικά καλή ρομαντική κομεντί, αλλά ήθελε έναν πιο αυστηρό σεναριογράφο, άλλη κάμερα, μια υποβρύχια κάμερα, ένα καράβι και μια αξιοπρεπή σκηνοθεσία. Δεν θυμάμαι πολλά από τα γυρίσματα, εκτός από το γεγονός πως η αστυνομία με σταματούσε συνέχεια στο δρόμο. Δεν θυμάμαει αν με συνέλαβαν, αλλά με σταμάτησαν γιατί δεν φορούσα σουτιέν. Το σπίτι που είχαμε νοικιάσει ανήκε σε έναν δικαστή. Και ναι κρατούσα στην πραγματικότητα ένα μωρό που μου έπεσε. Ευτυχώς ο Τζο ήταν εκεί και το έπιασε. Επίσης θυμάμαι πολλές σκηνές με απίστευτα βαρετούς διαλόγους. Προσπάθησα να δώσω κάποια υπόθεση στην ταινία. Ο Πολ μας έδινε πάντα κάτι σαν μια αφηρημένη ιστορία για να δουλέψουμε. Αλλά η επιμονή στο φινάλε ο Τέιλορ Μιντ να παρακάλει έναν σέρφερ να τον κατουρήσει κατέστρεψε όλη την ταινία. Αλλά τι μπορούσα να κάνω; Θυμάμαι επίσης σε κάποιο σημείο στην παραλία που μπήκα μέσα στο σπίτι επειδή καιγόμουν. Ο Αντι έτρεξε πίσω μου και με απείλησε πως αν δεν επιστρέψω στο γύρισμα ο Πολ θα φιλμάρει μόνο τα αγόρια. Του είπα "Εχω ήδη καεί, αν και δεν μπορείς ήδη να το δεις. Αν πεθάνω από το κάψιμο θα πρέπει να με πας στο νοσοκομείο". Ο Αντι απάντησε "Είσαι τρελή. Είσαι τελείως άσπρη, όπως κι εγώ." Το πρόσωπο του ήταν μισό ροζ από τον ήλιο, επειδή κοιτούσε μέσα από την κάμερα με το ένα μάτι όλη τη μέρα.»
Επιστρέφοντας στη Νέα Υόρκη και ενώ το μοντάζ του «San Diego Surf» είχε ήδη ξεκινήσει, ο Γουόρχολ θα έπεφτε θύμα της δολοφονικής απόπειρας εναντίον του από τη Βαλερί Σολάνας, με αποτέλεσμα το φιλμ να μην ολοκληρωθεί ποτέ και να μείνει για πάντα στην ιστορία ως η «τελευταία ανέκδοτη ταινία του Αντι Γουόρχολ».
Το 1995 το Andy Warhol Foundation ανέθεσε στον Πολ Μόρισεϊ να ολοκληρώσει το μοντάζ της ταινίας, ακολουθώντας ένα πρώτο rough cut της ταινίας και τις σημειώσεις που κρατούσε την εποχή εκείνη ο Γουόρχολ, δεδομένου ότι (αν και στην ταινία δεν υπάρχουν credits), ο Μόρισεϊ συνυπογράφει σκηνοθετικα το φιλμ.
Φυσικά ο Μόρισεϊ έχει άλλη άποψη, υποστηρίζοντας πως ναι ο Γουόρχολ ήταν αυτός που κρατούσε την κάμερα, αλλά πως όλη η ταινία ανήκει ουσιαστικά στον ίδιο: «Ταινία του Αντι Γουόρχολ; Δεν έκανε τίποτα για αυτήν την ταινία, εκτός από την απαίσια δουλειά στην κάμερα. Εκανα τα πάντα! Ο κακόμοιρος ο Αντι δεν μπορούσε ούτε καν να προτείνει μια ιδέα. Ηταν αβοήθητος. Δεν είχε ιδέα τι έκανε. Επρεπε να του δώσω κάτι να κάνει και έτσι του έδωσα την κάμερα. Δεν είχε καμία ιδέα πάνω στη σύνθεση σχετικά με το τι είναι μια ταινία. Τραβούσε μόνο υλικό. Υπάρχουν εκατοντάδες ώρες υλικού που απλά δεν βλέπονται. Μπορείς να αποκαλέσεις κάτι τέτοιο "ταινία";»
Το «San Diego Surf» θα προβληθεί στο Μουσείο Μοντέρνας Τεχνης (MOMA) της Νέας Υόρκης τον Ιανουάριο του 2013, για πρώτη φορά 44 χρόνια μετά τη δημιουργία του.
Υπενθυμίζοντας πως - παρά την αντίθετη άποψη του Πολ Μόρισεϊ, ο οποίος χρωστάει όχι μόνο την καριέρα του αλλά και την ύπαρξή του στον Γουόρχολ - ό,τι σήμερα αποθεώνεται ως vintage, DIY ή πραγματικά «ανεξάρτητο» οφείλει την ύπαρξη του στη μεγαλοφυία του Αντι Γουόρχολ.
Tags: Αντι Γουόρχολ
