Σε τηλεοπτική εκπομπή και συζητώντας για το «Dead Man Walking» όπου είχε κερδίσει το Οσκαρ της ερμηνεύοντας μία καλόγρια που δίνει ελπίδα με την πίστη της σε έναν εγκληματία μελλοθάνατο , η Σούζαν Σαράντον πέταξε τη βόμβα: «Είχα στείλει τότε το βιβλίο στον Πάπα. Στον Πάπα Ιωάννη Παύλο, όχι αυτόν τον Ναζί που έχουμε τώρα...»
Από το πρωί είναι το μόνο που διαβάζεις στο διαδίκτυο. Μαζί με χιλιάδες ερμηνείες, θέσεις, απόψεις. Θα θέλαμε πολύ να είμαστε με τη Σαράντον, γιατί στην ουσία είμαστε με τη Σαράντον, αλλά το περιστατικό αυτό είναι κι ένα παράδειγμα αδεξιότητας στον πολιτικό λόγο: αν όντως ο Πάπας Βενέδικτος ΙΣΤ' (και κατά κόσμον Γιόζεφ Αλοϊς Ράτσινγκερ) όταν έκλεισε τα 14 έγινε υποχρεωτικά μέλος της χιτλερικής νεολαίας καθώς έτσι επέβαλλε ο νόμος, δεν είναι κάτι που μπορείς να τον κατηγορήσεις δημόσια, γιατί είσαι λάθος. Και χάνεις και την ευκαιρία να τον πεις «φασίστα» για όλους τους λόγους για τους οποίους είναι (αμετακίνητος στη χρήση προφυλακτικών ακόμα κι αν εξαπλώνουν επιδημίες, τυφλό μίσος για αλλόθρησκους και επίθεση στον ισλαμισμό, στραβά μάτια για τις κατηγορίες παιδεραστίας των ιερέων αλλά καταδίκη και μένος απέναντι ομοφυλοφιλία). Και εισπράττεις και μία μήνυση από την επίσημη Καθολική Εκκλησία.
Ο Πρόεδρος του αμερικανικού οργανισμού κατά της συκοφαντίας της Καθολικής Εκκλησίας, Μπιλ Ντόναχιου, έκανε επίσημη δήλωση περνώντας στην αντεπίθεση: «Η άγνοια της Σούζαν Σαράντον είναι επιλογή: όσοι έχουν μίσος στο αίμα τους, δεν ενδιαφέρονται να μάθουν την αλήθεια» είπε, δημοσιεύοντας ξανά όλες τις λεπτομέρειες για την ακούσια συμμετοχή του Πάπα στο ναζιστικό κίνημα. «Επιλογή του ήταν να αποχωρήσει με την πρώτη ευκαιρία, κάτι που στοίχισε οικονομικά, πολιτικά και κοινωνικά στην οικογένειά του, η οποία μπήκε στην μαύρη λίστα!».
Πάμε όμως και στην άλλη πλευρά του νομίσματος; Εκπρόσωπος του οργανισμού ADL, ο οποίος δημιουργήθηκε για να προστατεύει την κοινή γνώμη από αντισημιτικά σχόλια, είχε να κάνει επίσης δηλώσεις εναντίον της Σαράντον: «Τα σχόλια της ήταν απαράδεκτα και αδικαιολόγητα» είπε ο Αβραάμ Χ. Φόξμαν. «Μπορεί η κ. Σαράντον να έχει τις αντιθέσεις της με την Καθολική Εκκλησία, αλλά αυτό δεν τη δικαιολογεί στο να χρησιμοποιεί ναζιστικές αναφορές. Αυτή η λέξη είναι γεμάτη μίσος, εκδίκηση και εξυπηρετεί μόνο στο να υποβιβάζει την πραγματική ιστορία και τη σημασία του Ολοκαυτώματος...»
Μια λέξη μόνο ως σχόλιο: hesed (έλεος).
Για το αν η Σαράντον θα γλίτωνε από μεγάλους μπελάδες αν επέλεγε πιο προσεχτικά το λόγο της, έχουμε τρεις λέξεις: Λαρς Φον Τρίερ.
