Η ξαφνική άνοδος της χρήσης της τεχνητής νοημοσύνης (ΤΝ), σε συνδυασμό με τις μαζικές απεργίες των σεναριογράφων που βρίσκονται σε εξέλιξη στην Αμερική, γέννησε σε πολλούς ένα μεγάλο ερώτημα:
Τι θα γινόταν αν το Χόλυγουντ, αντί να πληρώνει «ακριβούς» σεναριογράφους, έβαζε τεχνητή νοημοσύνη να γράφει τα σενάρια για όλες τις επερχόμενες παραγωγές του;
Αν και εργαλεία όπως το ChatGPT έχουν αποδειχτεί πως εύκολα αντιγράφουν τον ανθρώπινο λόγο, έχουν μείνει μόνο σε αυτό: την αντιγραφή. Οπως ένας παπαγάλος, έτσι και η ΤΝ ξέρει μόνο να αναπαράγει τον ανθρώπινο λόγο, δίχως να τον κατανοεί. Ομως, η ταχεία ανάπτυξη της ΤΝ και της μηχανικής μάθησης κάνει πολύ κόσμο να σκέφτεται ότι, σύντομα, θα φτάσει και σε αυτό το επίπεδο. Αν και μια ταινία με πλήρες σενάριο από ΤΝ είναι ακόμα μια μακρινή πιθανότητα.
Σε αυτό το κλίμα, τοποθετήθηκε ο Ντέιβιντ Σάιμον, τηλεοπτικός σεναριογράφος και δημιουργός φημισμένων σειρών όπως το «Homicide», «The Wire» και «The Deuce».
Ο διάσημος σεναριογράφος εξέφρασε τους προβληματισμούς του για τις πιθανές αρνητικές επιπτώσεις της τεχνητής νοημοσύνης (ΤΝ) στο μέλλον της σεναριογραφίας. Μοιράστηκε τις ανησυχίες του σχετικά με τον αυξανόμενο ρόλο της ΤΝ στη δημιουργική διαδικασία κατά τη διάρκεια πρόσφατης συνέντευξής του, στο podcast «Consider This» του NPR. Εξέφρασε ανησυχίες για τις πιθανές συνέπειες της υπερβολικής εξάρτησης από σενάρια που δημιουργούνται από την TN και, ενώ αναγνωρίζει τις εντυπωσιακές δυνατότητες της, προειδοποιεί για τον κίνδυνο να κυριαρχήσει στο δημιουργικό τοπίο και να το «αποβλακώσει», και καλεί τους δημιουργούς να διατηρήσουν έναν ισορροπημένο συνδυασμό μεταξύ τεχνολογίας και ανθρώπινης δεξιοτεχνίας.
«Αν αυτός είναι ο δρόμος που ακολουθεί η βιομηχανία αυτή, θα αποβλακωθεί. Oλοι θα βλέπουμε πράγματα που έχουμε ήδη δει, αλλά χειρότερα.»
Illustration του Γκρεγκ Κλαρκ για το Hollywood Reporter
Ο Σάιμον τόνισε επίσης τη σημασία της ανθρώπινης ευφυΐας, εμπειρίας και εμπάθειας στην τέχνη της αφήγησης. Υποστήριξε ότι η ΤΝ δεν διαθέτει τις ανθρώπινες ιδιότητες που συμβάλλουν στον πλούτο και την εμβάθυνση των αφηγήσεων. Σύμφωνα με αυτόν, η γνήσια ανθρώπινη συναισθηματικότητα, οι πολιτισμικές εισηγήσεις και οι διακριτές οπτικές γωνίες είναι τα ουσιώδη στοιχεία που καθιστούν ιστορίες συναρπαστικές και ευανάγνωστες για το κοινό.
Επιπλέον, εξέφρασε ανησυχίες σχετικά με την πιθανή ομοιομορφία του περιεχομένου εάν η ΤΝ είχε τον έλεγχο της διαδικασίας σεναριογραφίας. Φοβάται ότι η εξάρτηση από αλγόριθμους για τη δημιουργία σεναρίων μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια ποικιλίας, δημιουργικότητας και πρωτοτυπίας. Με το να μειωθεί η αφήγηση σε «φόρμες» και προβλέψιμα, συγκεκριμένα αποτελέσματα, υπάρχει ο κίνδυνος να ανακοπεί η καινοτομία και να περιοριστεί η ποικιλία των ιστοριών που εξερευνιούνται στη βιομηχανία της τηλεόρασης. Οταν ερωτήθηκε αν θα δούλευε ποτέ σε ένα τέτοιο τοπίο, ο Σάιμον απάντησε ευθέως «Θα προτιμούσα να βάλω ένα όπλο στο στόμα μου.»
«Δεν θεωρώ μόνο ότι αυτό αποτελεί θεμελιώδη παραβίαση της ακεραιότητας των σεναριογράφων, αλλά και των πνευματικών δικαιωμάτων. Οταν πούλησα όσα σενάρια που πούλησα, πχ 150 στην HBO και ίσως άλλα 50 στο NBC, δεν τα πούλησα για να ριχτούν σε έναν υπολογιστή με σενάρια άλλων ανθρώπων και να ξαναχρησιμοποιηθούν από μια εταιρεία.»
Αν και αναγνωρίζει τα πλεονεκτήματα της ΤΝ στην ανάπτυξη της δημιουργικής διαδικασίας, ο Σάιμον ζητά μια προσεκτική προσέγγιση. Προτείνει να χρησιμοποιηθεί η ΤΝ ως εργαλείο για τη βελτίωση και εκσυγχρονισμό πτυχών της παραγωγής και της έρευνας, αντί να αντικαταστήσει την ανθρώπινη παρέμβαση. Πιστεύει ότι οι δημιουργοί θα πρέπει να αξιοποιήσουν την ΤΝ για να βοηθηθούν σε καθήκοντα όπως ανάλυση δεδομένων, έρευνα και λογιστικό σχεδιασμό, επιτρέποντάς τους να διαθέσουν περισσότερο χρόνο και ενέργεια στις φανταστικές πτυχές της αφήγησης.
«Εάν ένας συγγραφέας θέλει να δοκιμάσει την Τεχνητή Νοημοσύνη ως συγγραφέας και να δει εάν του είναι χρήσιμη, εγώ το θεωρώ παρόμοιο με το να έχει έναν πίνακα συνωνύμων ή λεξικό στο γραφείο του... να το εξερευνήσει, να παίξει μαζί του. Εάν όμως αρχίσει να καθορίζει την βιομηχανία με τρόπο που ένας εκτελεστικός παραγωγός έρχεται και του λέει "Η ΤΝ μας έδωσε αυτήν την ιστορία που θέλουμε", δεν είναι αυτό ο λόγος που ασχολήθηκα με την συγγραφή και δεν είναι αυτό το μέρος όπου θα παραμείνω αν αυτό θεωρείται συγγραφή.»
Οι ανησυχίες του Σάιμον φωτίζουν τον διαρκή προβληματισμό που υπάρχει σχετικά με την ένταξη της ΤΝ στις δημιουργικές βιομηχανίες.
Ενώ η ΤΝ έχει επιδείξει εντυπωσιακές δυνατότητες, o Σάιμον πιστεύει είναι αναγκαίο να επιτευχθεί ένας ισορροπημένος συνδυασμός μεταξύ τεχνολογικής προόδου και διατήρησης της ανθρώπινης δημιουργικότητας και καλλιτεχνικής έκφρασης. Καθώς το τοπίο της ψυχαγωγίας εξελίσσεται, είναι σημαντικό για τους επαγγελματίες της βιομηχανίας να συμμετέχουν σε εποικοδομητικές συζητήσεις και να σκεφτούν την κατάλληλη χρήση της ΤΝ για να διασφαλίσουν συνεχή καινοτομία και ζωντάνια στις αφηγήσεις τους.
