Η Φρίντα Κέλι ήταν ένα 17χρονο άβγαλτο αλλά δυναμικό κορίτσι στο Λίβερπουλ του 1961, που δούλευε ως δακτυλογράφος και ζούσε με τον αυστηρό μπαμπά της. Οταν, μια μέρα, δυο συνάδελφοι την πήγαν στο Cavern όπου έπαιζε ένα καινούριο τοπικό συγκρότημα, οι Beatles, Φρίντα ενθουσιάστηκε, ορκίστηκε ότι θα είναι fan τους και κόλλησε τη φωτογραφία τους στο γραφείο της, παρότι όλοι τη ρωτούσαν «ποιοι είναι αυτοί». Η μπάντα έμαθε τη Φρίντα στο κλαμπ, επειδή πήγαινε συχνά και τους έβλεπε να παίζουν, αλλά ταυτόχρονα ήταν διακριτική, συγκρατημένη και συμπαθής. Ετσι, όταν ο Μπράιαν Επσταϊν χρειάστηκε μια γραμματέα για να δουλεύει για το νέο του συγκρότημα, επέλεξε τη Φρίντα, την κοπέλα που ήδη πίστευε ότι οι Beatles θα γίνουν μεγάλοι και… μια μέρα θα παίξουν στο Empire, το μεγαλύτερο συναυλιακό χώρο του Λίβερπουλ!
Η σχέση της Φρίντα με τους Beatles ήταν, μάλλον, η στενότερη και σταθερότερη που είχαν τ’ αγόρια με κάποιον από το επαγγελματικό τους περιβάλλον, πραγματικά αδελφική. Αλλωστε η Φρίντα, που διαχειριζόταν και το fan club τους, είχε γνωρίσει καλά τις οικογένειές τους γιατί είχε στρατολογήσει μητέρες και φίλες για την απάντηση των γραμμάτων που τους έρχονταν, αρχικά κατά εκατοντάδες, σταδιακά κατά εκατομμύρια. Η Φρίντα ήταν δροσερή, αλλά αυστηρή, υπερβολικά νέα αλλά με μαγική ικανότητα να επιβάλλεται, ο μόνος άνθρωπος που αντιστεκόταν στα οργισμένα ξεσπάσματα του «Επι» και στο χείμαρρο της διασημότητας που άρχισε να παρασύρει τους Beatles. Ταυτόχρονα, ανταποκρινόταν στα (παράλογα) αιτήματα των (υστερικών) fans με σεβασμό, γνωρίζοντας την ιδιοσυγκρασία και τη σημασία τους από πρώτο χέρι. Συνέβη και κάτι… ρομαντικό με κάποιο από τα Σκαθάρια; «Πάμε παρακάτω. Ημασταν όλοι έφηβοι, βάλτε τη φαντασία σας να δουλέψει,» λέει στην κάμερα με παμπόνηρα λαμπερά μάτια.
Στα εξηντα-βάλε της πια, η Φρίντα, μαμά και γιαγιά πλέον, εξακολουθεί να δουλεύει ως γραμματέας, σε μια εταιρεία που, «φυσικά, δεν είναι τόσο exciting όσο εκείνη η δουλειά μου, αλλά πληρώνει το νοίκι». Τυπική, αξιοπρεπής και φιλότιμη, είναι μάλλον ο μόνος άνθρωπος που σχετίστηκε επαγγελματικά με τους Beatles και δεν εκμεταλλεύτηκε την εγγύτητα για να γίνει πλούσια. Παρότι ποτέ δεν άνοιξε το στόμα της για εκείνη την εποχή, τώρα αποφάσισε να δεχτεί την πρόταση ενός ντοκιμαντέρ για την περιπέτειά της, ώστε ο μικρός εγγονός της, όταν μεγαλώσει, να μπορέσει να δει ότι… η ζωή της γιαγιάς δεν ήταν βαρετή. Αυτό εδώ, άλλωστε, το «Good Ol’ Freda», είναι και το μοναδικό ντοκιμαντέρ που έχει γίνει ποτέ, με την έγκριση των ίδιων των Beatles και των κληρονόμων τους. Γιατί είναι απλώς συναρπαστικό και καλόκαρδο, με άφθονο σπάνιο υλικό, διατηρώντας όμως και τις κυψέλες μυστηρίου που αξίζει ένας μύθος – η Φρίντα, όχι οι Beatles.
Μέσα στα 80 λεπτά του ντοκιμαντέρ, η Φρίντα Κέλι, εξαιρετικά χαριτωμένη ακόμα και ενεργητική, αποκαλύπτει με μπρίο πώς ήταν η άνοδος των Beatles στη στρατόσφαιρα της φήμης, προσφέροντας μια εκ των έσω ματιά στους χαρακτήρες και την ψυχοσύνθεσή τους – χωρίς να μοιράζεται περισσότερα απ’ όσα θέλει και χωρίς, ούτε μια στιγμή, να παρασύρεται σε κουτσομπολιό: είναι και τώρα, ακριβώς όπως και τότε, πιστή στους μουσικούς που αγάπησε και στη δουλειά που της ανέθεσαν να κάνει, να τους οργανώνει και να τους προστατεύει.
Πέρα από τις μαγικές αναμνήσεις της και τις εικόνες και τις εμπειρίες που ακόμα κρατά αποκλειστικά για κείνη, η Φρίντα Κέλι είναι συναρπαστική από μόνη της, μια ξεχωριστή κυρία, που με αποκλειστικά δικό της τρόπο κρατά την ακραία ζωή της σκεπασμένη μ’ ένα πέπλο σιωπής, γεμάτη χιούμορ κι ενθουσιασμό για τη ζωή, με στοιχεία εξαλλότητας να ξεπηδούν απρόσμενα στο λόγο της. Γιατί το «Good Ol’ Freda» δεν είναι μόνο ένα ντοκιμαντέρ για την αθέατη πλευρά των Beatles, είναι και μια γνωριμία μ’ ένα ποπ ίνδαλμα που δεν γνωρίσαμε ποτέ ως τώρα. Η Φρίντα μοίρασε τα χιλιάδες memorabilia που είχε μαζέψει μέσα στα χρόνια, στους fans το 1971, μετά από τη διάλυση των Beatles. «Επιαναν πολύ χώρο, μου έφερναν μια μικρή θλίψη και ήξερα ότι οι fans θα τα εκτιμούσαν,» εξηγεί. «Τώρα που το σκέφτομαι, θα μπορούσα να έχω γίνει εκατομμυριούχος. Αλλά, πραγματικά, δε με νοιάζουν τα λεφτά. Αρκεί να έχω όσα χρειάζομαι για να ζήσω». Το «Good Ol’ Freda», επιπλέον, συμπεριλαμβάνει τέσσερα τραγούδια των Beatles στις πρωτότυπες εκτελέσεις τους – κάτι που για οποιονδήποτε είναι εξαιρετικά δύσκολο να εξασφαλίσει. «Οταν μου το είπε ο σκηνοθέτης, ότι ο Πολ κι ο Ρίτσι (ο Ρίνγκο) και οι κληρονόμοι δέχτηκαν αν το κάνουν αυτό, ένιωσα έναν κόμπο στο λαιμό. Σκέφτηκα, θυμούνται ακόμα…».
