Eίδατε το 1o επεισόδιο του «Fargo» και θέλετε να το συζητήσουμε; Διαβάστε παρακάτω. Ακολουθούν spoilers.
Μετά την προβολή του «Fargo» κάθε Τρίτη στις 21.00 στο OTE CINEMA 1HD, το Flix θα σας μεταφέρει με το δικό του τρόπο στην παγωμένη Μινεσσότα και θα αναλύει τι κρατά από κάθε επεισόδιο. Ξεκινάμε με τον πιλότο - κύκλος 1 επεισόδιο01:
«Αυτή είναι μια αληθινή ιστορία. Σύμφωνα με τις επιθυμίες των επιζώντων, τα ονόματα έχουν αλλάξει. Από σεβασμό για τους νεκρούς, όλα τα υπόλοιπα έχουν εξιστορηθεί ακριβώς όπως συνέβησαν.»
Έτσι ξεκινάει το πρώτο επεισόδιο της σειράς ανθολογίας νουάρ στην παγωμένη Μινεσότα, μόνο που φυσικά, οτιδήποτε πρόκειται να ακολουθήσει είναι ένα ψέμα- όσο ψέμα μπορεί βέβαια να είναι η τέχνη.
Ο δημιουργός της σειράς, και σεναριογράφος όλων των επεισοδίων, Νόα Χόλεϊ, έχει διατηρήσει το ίδιο ψευδές disclaimer με το οποίο άνοιγε, εν έτει 1996, η ομώνυμη ταινία των αδερφών Κοέν. Όπως κι εκείνη η ταινία, έτσι κι η δική του σειρά ακολουθούν ένα μάτσο περίεργους, σαν ρεαλιστικό καρτούν χαρακτήρες, καθώς στο μέσο των συχνά απρόσμενων διαδράσεών τους λαμβάνει χώρα ένα αποτρόπαιο έγκλημα μέσα στο ψύχος της πάλλευκης κεντροδυτικής americana.
Αυτή είναι και η μοναδική ουσιαστική σύνδεση ανάμεσα στις δύο ιστορίες που κουβαλάνε το ίδιο ένδοξο όνομα. Όσο για την αλήθεια με την οποία το «Fargo» μας καλωσορίζει στον μακάβριο κόσμο του; Η αλήθεια έγκειται στην εξερεύνηση του σκοταδιού που μπορούμε όλοι να κρύβουμε μέσα μας. Και σε ένα ενδιαφέρον παιχνίδι: Βάλε μια ντουζίνα καθημερινών, απλών ανθρώπων και παρουσίασέ τους μια εκτάκτων συνθηκών κατάσταση. Και στη συνέχεια, απλά κάτσε να παρακολουθείς πώς θα εξελιχθεί το ντόμινο.
Αυτή είναι συχνά η αίσθηση με την οποία σε αφήνει αυτό το φανταστικό πρώτο επεισόδιο. Πως παρακολουθείς ένα ντόμινο πράξεων και ηθικής, μην έχοντας ιδέα τι κατεύθυνση θα πάρεις σε λίγο.
Το «Fargo» ξεκινά, φυσικά, με ένα έγκλημα.
Σε έναν παγωμένο δρόμο, ένα αυτοκίνητο ξεφεύγει από τον έλεγχο του οδηγού υπό τους επιβλητικούς ήχους μιας ορχηστρικής μουσικής που συλλαβίζει ‘επική τραγωδία’. Ο οδηγός είναι ο Μπίλι Μπομπ Θόρντον, σύντομα πρόκειται να μάθουμε πως είναι ένας τρομακτικά αποτελεσματικός εκτελεστής, που όμως έχει μόλις χάσει έναν άντρα αγνώστου ταυτότητας από το πορτ μπαγκάζ του αυτοκινήτου του. Ο άντρας τρέχει να ξεφύγει στο λευκό δάσος. Ο Μπίλι Μπομπ κοιτάζει το ζώο που χτύπησε με το αμάξι του, να ξεψυχά. Ξέρουμε ποια θα είναι η μοίρα του ελαφιού. Ξέρουμε ποια θα είναι η μοίρα του άντρα. Ξέρουμε, ήδη, τι τέρας είναι ο Μπίλι Μπομπ.
Αντιθέτως, ο Λέστερ Νάιγκαρντ (του πολυεπίπεδα αποτελεσματικού και, ειλικρινά, τρομακτικού, Μάρτιν Φρίμαν) δεν είναι τέρας. Δεν είναι μηχανή θανάτου. Δεν έχει παγερό βλέμμα σιγουριάς.
Ο Λέστερ Νάιγκαρντ, στον οποίο μεταφερόμαστε πριν παρακολουθήσουμε την εξέλιξη της ενακρκτήριας σκηνής, είναι ένας απλός άνθρωπος. Καθημερινός. Μη-τέρας.
Και είναι ένας άντρας που, εν προκειμένω, δέχεται πίεση από παντού.
Από τη γυναίκα του, που τον παρατηρεί διαρκώς για τη γραβάτα του και για το πόσο δεν ανεβαίνει στη δουλειά του, και για το πόσο ο αδερφός του πάει καλύτερα («μάλλον παντρεύτηκα τον λάθος Νάιγκαρντ!»), για το πόσο αυτό το ενοχλητικό πλυντήριο στο υπόγειο είναι χαλασμένο, λες και δεν έχουμε όλοι μας ένα πλυντήριο ρούχων που κάθε φορά νομίζουμε πως θα απογειωθεί για να πάει να συναντήσει τους Guardians of the Galaxy και τον Μάθιου ΜακΚόναχεϊ κάπου εκεί ψηλά στα αστέρια.
Από τους συντοπίτες του, όπως τον πολύ ενοχλητικό Σαμ Χες, που τον παρενοχλεί από όταν πήγαινε σχολείο και τώρα τον εκφοβίζει έτσι, τυχαία, στο δρόμο, μέρα μεσημέρι. Από την οικογένειά του. Από τη δουλειά του. Από όλους.
Αυτό το ‘δέχεται πίεση’ ωστόσο, ο Χώλεϊ κάνει σαφές πως δεν το προσάπτει στους γύρω, όσο (και) στον ίδιο τον Λέστερ. Ο Λέστερ έχει παγιδευτεί σε μια ζωή-φυλακή, που δεν οδηγεί πουθενά (για εκείνον), και όπου τίποτα δεν τον ικανοποιεί. Εκείνον ή τους γύρω του. «Δημιουργείς τις δικές σου νίκες», του λέει η γυναίκα του σε αυτή την πρώτη τους σκηνή στην κουζίνα και ο Λέστερ, παρότι πωλητής ασφαλειών, δε μοιάζει καθόλου με άνθρωπο που μπορεί να δημιουργήσει τις δικές του νίκες.
Κι αυτό είναι πάντα πρόβλημα, γιατί έτσι ο Λέστερ στηρίζεται στη μοίρα. Η μοίρα τον προσγείωσε σε μια οικογένεια και μια ζωή που τον αφήνει κενό (και δεν κάνει τίποτα γι’αυτό), η μοίρα θα τον ξεριζώσει απότομα από αυτή τη ζωή. Αυτό είναι το πρόβλημα με τη μοίρα, με το να μη δημιουργείς τις δικές σου νίκες: Ότι ακόμα και οι νίκες, σου επιβάλλονται. Δεν έχεις έλεγχο επάνω στο πού θα σε οδηγήσουν. (Βάζουμε έναν αστερίσκο γιατί θα επανέλθουμε σε αυτή τη σκέψη.)
Στην αμέσως επόμενη σκηνή βλέπουμε τον Λέστερ εν δράσει. Προσπαθεί να πουλήσει μια ασφάλεια ζωής σε ένα ψαρωμένο, νεαρό ζευγάρι. Είναι επίπονο να τον βλέπεις να προσπαθεί. Δεν θα αγόραζα ούτε εφημερίδα από αυτό τον τύπου.
Αν οι πωλητές πρέπει να δημιουργούν τις δικές τους νίκες, ο Λέστερ σίγουρα δεν έχει ιδέα πώς να το πετύχει αυτό.
Mη χάνετε το «Fargo» κάθε Τρίτη στις 21.00 στο OTE CINEMA 1HD
Να πως η μοίρα παίρνει τον έλεγχο της ζωής του Λέστερ.
Βρισκόμενος στο νοσοκομείο ύστερα από ένα ατύχημα (με τη σειρά του, αποτέλεσμα της παρενόχλησης από τον Χες),ο Λέστερ συναντά το Τέρας της πρώτης σκηνής, τον παγερό, αποτελεσματικό, ανατριχιαστικό Μπίλι Μπομπ. Το Τέρας μυρίζεται την αδυναμία μέσα από τα συλλαβιστά, αβέβαια λόγια του Ανθρωπάκου και ο Ανθρωπάκος ξανοίγεται και μοιράζεται την πιο μαύρη γωνία της ψυχής του με το Τέρας, επειδή αυτό είναι που πετυχαίνει το Τέρας όταν χορεύεις μαζί του. (Ή όταν κάθεσαι σε δωμάτιο αναμονής νοσοκομείου.)
Ο Λέστερ εξηγεί το περιστατικό με τον Χες, το Τέρας απορεί πώς είναι δυνατόν αυτός ο άντρας να είναι τόσο ‘λίγο άντρας’ (πατώντας ακριβώς πάνω στις αδυναμίες και τις προκαταλήψεις που μυρίζεται στο αδύναμο θύμα του) και πριν προλάβεις να απορήσεις τι γίνεται, το Τέρας λέει τη μαγική φράση: «Αν ήμουν εγώ, στη δική σου θέση… θα είχα σκοτώσει αυτό τον άντρα».
Ζητάει από τον Λέστερ την έγκρισή του για να διαπράξει τον φόνο εκ μέρους του. Ο Λέστερ δεν λέει ναι ή όχι. Αυτό ξέρουμε όλοι πολύ καλά πως σημαίνει ναι.
Λίγες σκηνές μετά, ο Σαμ Χες βρίσκεται νεκρός σε έναν οίκο ανοχής.
Η Άλισον Τόλμαν της Μόλι Σόλβερσον κάνει κι εκείνη εντυπωσιακή είσοδο, αν και με άλλους όρους. Εκείνη, αστυνομικός που ακόμα μαθαίνει, υπό την εποπτεία του καλού σερίφη της περιοχής, είναι ανοιχτή σε ιδέες και σε προτάσεις. (Και μοιάζει να είναι και αβίαστα φεμινίστρια με έναν αφοπλιστικό τρόπο: «Αίμα στο τιμόνι», παρατηρεί ο σερίφης στην πρώτη τους σκηνή. «Ο οδηγός μπορεί να χτύπησε το κεφάλι του». «Ή το κεφάλι της», διορθώνει η Μόλι.) Δεν έχει παγιωμένες αντιλήψεις, κι αυτό την κάνει να φτάσει την έρευνα εκεί που άλλοι απέτυχαν να βάλουν ερωτηματικά. Είναι η Μόλι που μαθαίνει για το διάλογο του Λέστερ με το Τέρας του Μπίλι Μπομπ στο νοσοκομείο, συνδέοντας τον άκακο Λέστερ με τον βίαιο φόνο του Χες.
Νωρίτερα, η Μόλι κι ο σερίφης ανακαλύπτουν εγκαταλειμμένο το αυτοκίνητο της εναρκτήριας σκηνής, και λίγα βήματα παραπέρα τον παγωμένο, γυμνό άντρα. Το ένα σκηνικό εγκλήματος οδηγεί απευθείας στο επόμενο, με έναν τρόπο που μοιάζει σαν η Μοίρα απλώς να βαριόταν και να ένωνε τελείες. Από εδώ, εκεί. Αυτό το κάνουν πάοντοτε οι Κοέν στις ιστορίες τους- αν και δεν έχουν κάποια άμεση εμπλοκή με τη σειρά (δίνοντας απλώς την ελάχιστη μα ικανή δήλωση ικανοποίησης με αυτή), ο Χόλεϊ φαίνεται πως έχει φροντίσει αυτό το στίγμα της γραφής του να παίζει κεντρικό ρόλο στα τεκταινόμενα.
Πώς θα μπορούσε όμως η Μόλι -μια Μόλι- να δει τις αόρατες γραμμές που ενώνουν τα σημεία, που ενώνουν τις κόκκινες ματωμένες κουκίδες στα αχανή τοπία λευκού;
Λίγο αργότερα, η Μόλι κι ο σερίφης πίνουν καφέ στο diner του πατέρα της Μόλι (ο φοβερός Κιθ Κάρανταϊν) όταν εκείνη κάνει ακόμα μια διαπίστωση: Το πτώμα του άντρα που βρήκαν δε μπορεί να είναι ο οδηγός του αυτοκινήτου, γιατί ο οδηγός χτύπησε το κεφάλι του στο τιμόνι αφήνοντας αίμα. «Καλή αστυνομική δουλειά», της λέει ο σερίφης με θαυμασμό.
Εκείνη γελάει κατεβάζοντας το βλέμμα στο τραπέζι. Δεν αρνείται τα μπράβο μα δεν τα αποζητεί κιόλας. Μέσα στα επόμενα δευτερόλεπτα μας πληροφορεί (και τον εμβρόντητο σερίφη) πως έχει ήδη ψάξει τα δαχτυλικά αποτυπώματα, ενώ έχει μάθει πως το αμάξι ήταν κλεμμένο από μια παραδίπλα πόλη, από όπου περιμένει τηλεφώνημα της τοπικής αστυνομίας για να μάθει περισσότερα. Ο σερίφης σουφρώνει τα χείλη και κάνει ένα σιωπηλό καταφατικό νεύμα σα να λέει «μπράβο». Η Μόλι φυσικά δεν το βλέπει. Δεν κάνει διαφορά.
«Θα γίνεις μια φανταστική αρχηγός μια μέρα», της λέει.
Αλλά πρώτα, η αφύπνιση του Λέστερ.
Αφού καταλαβαίνει πως ήταν οι δικές του σκέψεις, τα δικά του απωθημένα, που ξεκίνησαν το διαδικασία θανάτου του Σαμ Χες, βρίσκεται αντιμέτωπος με την επιλογή. Θα ζήσει με ένα ακόμη πράγμα που του επεβλήθη ή θα δημιουργήσει μια δική του νίκη; Επιλέγει, φυσικά το πρώτο. Μέσα του, έστω κι αν όχι άμεσα, όχι πολύ ενεργά, αρχίζει να αποδέχεται τον εαυτό του ως άνθρωπο που μπορούσε να σκοτώσει.
Λίγες σκηνές αργότερα, στο πιο σοκαριστικό σημείο του επεισοδίου, στο αποκρύφωμα μιας ακόμα διαφωνίας με τη γυναίκα του, αρπάζει ένα σφυράκι και το κρατά απειλητικά. «Τι θα μου κάνεις με αυτό;» ρωτά εκείνη, και πριν προλάβει να ολοκληρώσει τη σκέψη της, ο Λέστερ το έχει καρφώσει στο κεφάλι της. Σοκαρισμένη εκείνη, περισσότερο κι από τον Λέστερ όταν συνειδητοποιεί τι έκανε, νιώθει το αίμα να κυλάει στο κρανίο της λίγο πριν ξεψυχήσει μπροστά από εκείνο το θορυβώδες πλυντήριο.
Ο Λέστερ είναι ένας ανθρωπάκος. Ο Λέστερ δεν είναι Τέρας. Δεν υπάρχει Τέρας. Κι αν αντ’αυτού υπάρχουν μόνο καθημερινοί άνθρωποι, με άπειρη δυνατότητα κακού μέσα τους;
Φυσικά η μοιραία γραμμή συμπτώσεων δε θα σταματούσε εκεί: Ο Λέστερ καλεί τον Μπίλι Μπομπ επειδή δεν ξέρει τι να κάνει. Σχεδιάζει να φορτώσει το φόνο σε εκείνον. Όμως πριν φτάσει σπίτι του ο προσφιλής μας ψυχρός δολοφόνος, το κουδούνι της οικίας Νάιγκαρντ χτυπά ο σερίφης, ο οποίος έχει οδηγηθεί εκεί χάρη στις υποψίες και στη λεπτομερή δουλειά που έχει κάνει η Μόλι. Ενώνοντας τελείες, η Μόλι συνέδεσε τον Λέστερ με τον φόνο του Χες, κι έτσι ο σερίφης είναι τώρα εκεί.
Αφού κουβεντιάζουν για λίγο, με τον Λέστερ εμφανέστατα αγχωμένο στην ιδέα πως είναι πιθανά παγιδευμένος, ο σερίφης παρατηρεί τα αίματα στο πάτωμα. Ο Μάρτιν Φρίμαν εδώ παίρνει ένα φανταστικό ‘όχι ρε φίλε’ ύφος καθώς αποδέχεται πως τον έπιασαν, όμως πριν χρειαστεί να σκεφτεί κάτι, στο σπίτι φτάνει ο Μπίλι Μπομπ που σκοτώνει εν ψυχρώ τον σερίφη ενώ εκείνος καλούσε ενισχύσεις. Ο έμπειρος εγκληματίας δραπετεύει πριν γίνουν τα πράγματα πιο δύσκολα και ο Λέστερ ξεμένει στον τόπο του διπλού εγκλήματος καθώς καταφθάνει η Μόλι με τις ενισχύσεις.
Τρέχει στο υπόγειο και, όσο η Μόλι διαπιστώνει πως ο σερίφης είναι νεκρός, προχωρά σε μια ευφυή, εντιστώδη λύση σωτηρίας: Εκσφεντονίζει εαυτόν στον τοίχο, κατά μέτωπο στην αφίσα που του λέει πως είναι ξεχωριστός. Είναι;
Πάντως σημασία έχει πως μένει αναίσθητος, πασάροντας τον εαυτό του για θύμα ενός άγνωστου μανιακού, δίπλα στην νεκρή σύζυγό του και τον άτυχο σερίφη. Τη γλιτώνει, αν και με ένα θράυσμα στο χέρι (από τα σκάγια που σκότωσαν τον σερίφη) στο οποίο η κάμερα εστιάζει τουλάχιστον δύο φορές πάρα πολύ έντονα.
Ο Λέστερ θύμα κι ο Λέστερ θύτης, γίνονται ένα.
Άλλοι πολύχρωμοι χαρακτήρες τους οποίους γνωρίζουμε στην σύντομη περιήγησή μας στον κόσμο του «Fargo»:
Η οικογένεια του Σαμ Χες. Η μητέρα (η Κέιτ Γουώλς του «Grey’s Anatomy», πιο κεφάτη από ποτέ) που είναι έξαλλη για το θάνατο του άντρα της επειδή πέθανε σε έναν οίκο ανοχής. «Θέλω να τραγουδήσω στην κηδεία του», λέει, και μετά κλαίει. Οι γιοι του, ο ένας πιο πάνχαζος από τον άλλον, που κυνηγιούνται στην αυλή με ένα φτυάρι. Ο βοηθός σερίφη τον οποίο παίζει ο Μπομπ Όντενκερκ, δηλαδή ο Σολ Γκούντμαν του «Breaking Bad». Η ιδιοκτήτρια του πανδοχείου στο οποίο διαμένει ο Μπίλι Μπομπ. Ο μπαμπάς της Μόλι, που προσπαθεί να την πείσει να δουλέψει στο diner του για να αποφύγει τα τέρατα. (Εκείνη φυσικά αρνείται και τον φιλά στο μάγουλο.)
Και ο αστυνομικός Γκρίμλι, που υποδύεται ο Κόλιν Χανκς. Ο οποίος ενώ μιλάει με την κόρη του στον ασύρματο για φούτμπολ, πιάνει στο μόνιτόρ του ένα αμάξι να κινείται με υπερβολική ταχύτητα, το σταματά, και αυτό που βλέπει εκεί μέσα τον τρομοκρατεί, τον ακινητοποιεί πλήρως- είναι ο Μπίλι Μπομπ, που ψύχραιμα και πειστικά του εξηγεί πως το καλύτερο που έχει να κάνει είναι να τον αφήσει να φύγει και να συνεχίσει να ζει.
«Κάποιους δρόμους δεν πρέπει να τους διαβείς. Επειδή οι χάρτες κάποτε έλεγα ‘Εδώ υπάρχουν δράκοι’. Δεν το λένε πια. Αλλά οι δράκοι υπάρχουν.»
Και τα τέρατα.
Ο αστυνόμος Γκρίμλι υποκύπτει στον φόβο. «Θα οδηγήσω μακριά και θα πας σπίτι στην κόρη σου. Και κάθε λίγα χρόνια θα κοιτάς το πρόσωπό της και θα σκέφτεσαι πως είσαι ζωντανός επειδή επελεξες να μη διαβαεις ένα συγκεκριμένο δρόμο μια συγκεκριμένη νύχτα.»
Ο Γκρίμλι κοιτά το κενό. Το Τέρας οδηγά μακριά μες στη νύχτα, προς το επόμενό του έγκλημα.
Ραντεβού την ερχόμενη Τρίτη στις 21.00 στο OTE CINEMA 1HD για το 2ο επεισόδιο και την Τετάρτη στο Flix για να το συζητήσουμε!
.
Διαβάστε ακόμα:
