Το φιλμ του Στιβ ΜακΚουίν που με τρεις μόλις μεγάλου μήκους ταινίες («Hunger», «Shame») έχει ήδη κερδίσει την θέση του ως ένας από τους πιο ιδιαίτερους και σημαντικού σκηνοθέτες των ημερών μας, δημιούργησε αληθινό σάλο στην πρώτη του δημόσια προβολή, χθες στο φεστιβάλ.
Πριν ακόμη ολοκληρωθεί το φιλμ, το twitter είχε γεμίσει με σχόλια που μετρούσαν ήδη τα Οσκαρ που το φιλμ θα διεκδικήσει και δηλώσεις όπως «ο Στιβ ΜακΚουίν είναι μια ιδιοφυΐα».
Το «12 Years a Slave» βασίζεται στην αυτοβιογραφία του Σόλομον Νόρθαπ, του ανθρώπου που έγινε υπόδειγμα και σύμβολο του αγώνα για ανεξαρτησία των αφροαμερικανών στην Αμερική του 1850. Γεννημένος ελεύθερος στη Νέα Υόρκη, ο Νόρθαπ, σύζυγος και πατέρας τριών παιδιών, απήχθη από λευκούς εμπόρους και πουλήθηκε ως σκλάβος, αναγκάστηκε να ζήσει για δώδεκα χρόνια κάτω από το ζυγό της δουλείας και κατάφερε να φυγαδευτεί και να καταγγείλει τους αφέντες του στο δικαστήριο: ο Νόρθαπ έχασε τη δίκη, επειδή το χρώμα του δεν του επέτρεπε να καταθέσει ως μάρτυρας της δικής του υπεράσπισης, αλλά αφέθηκε ελεύθερος κι έζησε τα υπόλοιπά του χρόνια ως ακτιβιστής για τα δικαιώματα των αφροαμερικανών.
Ο πρωταγωνιστής του, Τσιγουετέλ Ετζιοφόρ, απ΄ότι φαίνεται θα κάνει δύσκολη την δουλειά του παρουσιαστή της κατηγορίας καλύτερης ανδρικής ερμηνείας στην επόμενη απονομή των Οσκαρ, ενώ ο Μάικλ Φασμπεντερ που υποδύεται τον απάνθρωπο αφέντη του και η Λουπίτα Νιόνγκ'ο, μια ακόμη σκλάβα στην φυτεία του, μοιάζουν να έχουν βέβαιη την υποψηφιότητά τους.
Ομως το φιλμ δεν είναι δίχως εμπόδια στον δρόμο του προς την επιτυχία. Κανείς δεν αμφιβάλει ότι είναι μια αληθινά σπουδαία ταινία, είναι όμως ταυτόχρονα μια εξαιρετικά σκληρή ταινία. Ο συμπρωταγωνιστής και συμπαραγωγός Μπραντ Πιτ ανεβαίνοντας στην σκηνή αμέσως μετά την προβολή δήλωσε «έχω δει την ταινία πολλές φορές μέχρι τώρα, και κάθε φορά δυσκολεύομαι να μιλήσω αμέσως μετά το τέλος της. Ισως θα ήταν καλύτερο να βγαίναμε όλοι από την αίθουσα και να κάναμε μια βόλτα γύρω από το τετράγωνο».
Οσο για τον Μάικλ Φασμπέντερ, έδειχνε σχεδόν σοκαρισμένος από το φιλμ που είδε στην οθόνη. «Είναι η πρώτη φορά που βλέπω την ταινία και οφείλω να ομολογήσω ότι με έχει αφήσει άφωνο».
Το σίγουρο είναι, πως το φιλμ δεν μπορεί να αγνοηθεί. Κανείς δεν είχε αμφιβολίες πως το θέμα του και οι άνθρωποι που εμπλέκονται σε αυτό θα το πήγαιναν μακριά, όμως ίσως το «12 Years a Slave» να είναι επιτέλους η ταινία που όφειλε να γίνει για μια από τις πιο βαριές σκιές στην ιστορία της Αμερικής.
Και μια ταινία που καλώς ή κακώς δεν θα μπορούσε ποτέ να μας δώσει το καθαρόαιμο Χόλιγουντ και ο φιλοοσκαρικός ανθρωπισμός του Στίβεν Σπίλμπεργκ.
Τώρα, αν στην πορεία κερδίσει και μερικά Οσκαρ, ακόμη καλύτερα.
Δείτε πιο κάτω ένα καινούριο πεντάλεπτο featurette με πλάνα από το φιλμ και συνεντεύξεις με τους συντελεστές.
