Σε μια εκπληκτική κινηματογραφική ανακάλυψη, ένα σπάνιο βωβό φιλμ ιαπωνικής και αμερικανικής προέλευσης από το 1914, το οποίο όλοι πίστευαν εδώ και καιρό ότι είχε χαθεί, ανασύρθηκε στο φως χάρη στην αποφασιστικότητα της καθηγήτριας Ντενίζ Κορ από το Πανεπιστήμιο Northeastern. Οι μπομπίνες του «The Oath of the Sword», που βρέθηκαν εγκαταλελειμμένα σε μια αποθήκη μουσείου, όχι μόνο διασώθηκαν από την αποσύνθεση, αλλά προβλήθηκαν με μεγαλοπρέπεια στο Λος Αντζελες σε μια μεγάλη πρεμιέρα.
Η καθηγήτρια Ντενίζ Κορ, ειδικευμένη στις αμερικανοασιατικές και οπτικοακουστικές σπουδές, έτυχε να ανακαλύψει την ύπαρξη του «The Oath of the Sword» κατά τη διάρκεια έρευνας για το βιβλίο της περί της κινηματογραφικής κουλτούρας το 2016. Προς μεγάλη της έκπληξη, ανακάλυψε αποσπασματικές αναφορές στην ταινία σε παλιές εφημερίδες, αλλά τα αρνητικά δεν υπήρχαν πουθενά. Διόλου περίεργο, καθώς, κατά την εποχή των βωβών ταινιών, τα στούντιο συνήθως έφτιαχναν μόνο μερικά αντίτυπα από κάθε ταινία, καθιστώντας την επιβίωση οποιασδήποτε ταινίας από εκείνη την εποχή αρκετά σπάνια.
Το «The Oath of the Sword» προβλήθηκε το 1914, κατά την έναρξη της εποχής των βωβών ταινιών στις Ηνωμένες Πολιτείες, σύμφωνα με ιστορικές πηγές. Οι ταινίες της εποχής, διάρκειας συνήθως κάτω των 30 λεπτών, θεωρήθηκαν απαρχαιωμένες και άρχισαν να εξαφανίζονται με την άφιξη του ήχου στον κινηματογράφο το τέλος της δεκαετίας του 1920. Αυτή η έλλειψη ενδιαφέροντος οδήγησε και στην εσκεμμένη καταστροφή πολλών από τα φιλμ αυτών, με λιγότερο από το 20% αυτών να επιβιώνουν σήμερα. «Πολλά στούντιο πέταγαν τις ταινίες τους», δηλώνει ο Αντονι Λαμπάτ, υπεύθυνος συντήρησης στο Μουσείο George Eastman, το μουσείο φωτογραφίας και κινηματογράφου στο Rochester της Νέας Υόρκης. «Μερικά στούντιο μάλιστα έκαιγαν το φιλμ όταν χρειαζόντουσαν καύσιμο για πυρκαγιές στην οθόνη».
Η Ντενίζ Κορ αναγνώρισε την ιστορική σημασία του «The Oath of the Sword» ως της παλαιότερης γνωστής αμερικανοασιατικής ταινίας και ως ζωτικό μέρος της ιστορίας Ιαπωνίας και Αμερικής, καθώς είναι επίσης η πρώτη ταινία που αναπαριστά Ιάπωνες-Αμερικάνους με σεβασμό στα έθιμα και τις παραδόσεις των Ιαπώνων, σε μια περίοδο που παρουσιάζονταν σχεδόν αποκλειστικά ως ρατσιστικές καρικατούρες - συχνά υποδυόμενοι από λευκούς ηθοποιούς. Για την αποκαγάσταση η Κορ συνεργάστηκε με το Ιαπωνοαμερικανικό Εθνικό Μουσείο στο Λος Αντζελες και το Μουσείο George Eastman, ενώ το Εθνικό Ιδρυμα Διατήρησης Ταινιών παρείχε μια επιχορήγηση 20.000 δολαρίων το 2021 για να χρηματοδοτήσει τις προσπάθειες αποκατάστασης.
Το Μουσείο George Eastman σάρωσε με μεγάλη προσοχή και αποκατέστησε ψηφιακά και τα 28.448 πλάνα της ταινίας, αφαιρώντας σκόνη και «τραύματα» και ανανεώνοντας τις αρχικές κίτρινες και μπλε αποχρώσεις του φιλμ, που ξεχώριζαν την μέρα από την νύχτα. Το τελικό βήμα περιλάμβανε την μεταφορά των καθαρισμένων ψηφιακών σκαναρισμάτων σε φιλμ, μια διαδικασία που εμπιστεύθηκαν σε ένα εργαστήριο φίλμ στο Μέριλαντ. Μετά από μήνες αφοσιωμένης εργασίας, το «The Oath of the Sword» ήταν έτοιμο για την αναμενόμενη πρεμιέρα του.
Tο «The Oath of the Sword» έκανε την πρεμιέρα του στον 21ο αιώνα στο Μουσείο της Ακαδημίας στο Λος Αντζελες. Η Ντενίζ Κορ, συνοδευόμενη από ιστορικούς και ειδικούς στον κινηματογράφο, έγινε μάρτυρας του αποτελέσματος της ακούραστης προσπάθειάς της. Η αποκατάσταση αυτού του ξεχασμένου κειμήλιου αποτελεί μια απόδειξη της ανθεκτικότητας και της αποφασιστικότητας αυτών που προσπαθούν να διατηρήσουν την κινηματογραφική κληρονομιά.
Χάρη στην αμείωτη αφοσίωση της καθηγήτριας Ντενίζ Κορ, το «The Oath of the Sword» έχει σωθεί από την καταστροφή. Αυτή η αποκατάσταση όχι μόνο προσελκύει την προσοχή σε μια πρώιμη ασιατοαμερικανική ταινία, αλλά φωτίζει επίσης τις προκλήσεις που αντιμετώπιζαν οι Ιαπωνοαμερικανοί στην τότε αναδυόμενη αμερικανική βιομηχανία του κινηματογράφου. Καθώς αυτό το χαμένο κομμάτι της κινηματογραφικής ιστορίας βρίσκει μια νέα ζωή, αποτελεί υπενθύμιση της διαχρονικής δύναμης του κινηματογράφου και της σημασίας της διατήρησης της πολιτιστικής κληρονομιάς για τις μελλοντικές γενιές.
