Το «The Broken Tower» του Φράνκο δανείζεται τον τίτλο του από την ομώνυμη ποιητική συλλογή του Χαρτ Κρέιν και φιλοδοξεί να είναι κάτι παραπάνω από μια απλή βιογραφία του.
Ο Κρέιν, ομοφυλόφιλος, μέθυσος, «καταραμένος», λάτρης του Θορό και του Τ. Σ. Ελιοτ, έζησε μια σύντομη βίαιη ζωή, πριν αυτοκτονήσει το 1932 σε ηλικία 32 ετών πηδώντας στον ωκεανό από ένα πλοίο –κάτι μάλλον ειρωνικό, δεδομένου ότι ο πατέρας του ήταν ο άνθρωπος που έφτιαξε και πατεντάρισε τις καραμέλες «life savers».
Ο Τζέιμς Φράνκο, διάβασε πρώτη φορά τη βιογραφία του Κρέιν (γραμμενη από τον Πολ Μαριάνι), στα γυρίσματα του «Sonny» το 2002 κι από τότε ήθελε να το μεταφέρει στο σινεμά. «Εγραφε με ένα στιλ που κανείς δεν είχε στις μέρες του, κανείς από τους συναδέλφους του δεν τον καταλάβαινε. Προσπαθούσε να επιβιώσει οικονομικά και να αφοσιωθεί στη τέχνη του κάτω από δύσκολες συνθήκες. Επινε πολύ, έκανε πολύ σεξ και είχε μια σύντομη αλλά σπουδαία ιστορία αγάπης» λέει ο Φράνκο. «Από την πρώτη στιγμή, σκέφτηκα ότι η ζωή του είχε όλα εκείνα τα στοιχεία που μπορούν να δώσουν ένα σπουδαίο φιλμ».
Πιθανότατα όμως όχι εκείνο που έκανε ο ίδιος, αν πιστέψουμε τις κριτικές.
«Οι απόπειρες του Φράνκο να μεταφέρει στο σινεμά την ουσία της ποιήσης του Κρέιν είναι απλά λανθασμένες και συχνά πολύ ανιαρές» γράφει το «Variety», ενώ το «Indiewire», βρίσκει ότι το φιλμ «μοιάζει στατικό, επαναλαμβάνοντας τα ίδια μοτίβα και ιδέες μέχρι το τέλος τους τίτλους του τέλους» κι ότι έχει «την αίσθηση μιας μισοτελειωμένης σπουδαστικής ταινίας».
Οσο για το «Hollywood Reporter», ξεκαθαρίζει ότι «δεν πρόκειται για μια εγκεφαλική άσκηση σαν τα υπαρξιακά φιλμ των ‘60ς των οποίων το στιλ μιμείται, αντίθετα θυμίζει βαρετή αγγαρεία, σαν να σου διαβάζει κάποιος ποίηση που δεν σου αρέσει πολύ».
Ολοι πάντως, στέκονται στις τολμηρές ερωτικές σκηνές, με το «Hollywood Reporter» να περιγράφει μία από αυτές, ως «μια απόλυτα «δωρεάν» απεικόνιση αυτού που μπορεί να είναι -ή να μην είναι-, η πρώτη φορά που ένας πρώην παρουσιαστής των Οσκαρ κινηματογραφείται κάνει σεξ με έναν άλλο άντρα. Η αβεβαιότητά μας για το αν όντως κάτι τέτοιο συνέβη, έχει να κάνει μόνο με το πόσο σκοτεινή είναι η συγκεκριμένη σκηνή».
Ισως γι αυτό, στην παρουσίαση του φιλμ στο κοινό του φεστιβάλ του Λος Αντζελες, πριν ξεκινήσει η προβολή ο Φράνκο ξεκαθάρισε: «Η ταινία είναι ηθελημένα αργή. Αυτό που θα δείτε, δεν είναι το «Pineapple Express»».
