Αδέσποτο ριμέικ

Κατηγορήθηκε ως μισογύνης, ότι ωραιοποιεί τον βιασμό, ότι διασκεδάζει με τη βία και ενθαρρύνει την εκδικητικότητα. Και αυτά ήταν μόνο λίγα από όσα αποδόθηκαν στον Σαμ Πέκινπα μετά την πρώτη προβολή των «Αδέσποτων Σκυλιών» το 1971. Της ταινίας που αφηγείται την ιστορία ενός φιλήσυχου ζευγαριού (Ντάστιν Χόφμαν – Σούζαν Τζορτζ) που θα πέσει θύμα μιας ομάδας άξεστων εργατών σε μια απομονωμένη εξοχική κατοικία στην Κορνουάλη της Νότιας Αγγλίας και που έμελλε να μείνει περισσότερο γνωστή για τις δύο σκηνές βιασμού που σόκαραν το κοινό της εποχής. Χωρίς, ωστόσο, αυτό να εμποδίσει την ταινία να θεωρείται μια από τις καλύτερες του Πέκινπα και μια από τις πιο αντιπροσωπευτικές του αμερικάνικου σινεμά των 70s.

Η ταινία θα περνούσε από την αμερικανική επιτροπή λογοκρισίας (για να κερδίσει τον χαρακτηρισμό «R» με κομμένη τη σκηνή του πρώτου βιασμού), ο Πέκινπα θα την υπερασπιζόταν χωρίς αποτέλεσμα, στην Μ.Βρετανία θα έβγαινε στις αίθουσες ως «αυστηρώς ακατάλληλη» και διαφορετικές εκδοχές της ταινίας θα κυκλοφορούσαν μέσα στα χρόνια χωρίς να δίνουν πειστικές απαντήσεις για το αν τελικά η Εϊμι «απολαμβάνει τον (δεύτερο) βιασμό» όπως γράφτηκε από την πλειονότητα των κριτικών. Ηταν μόλις το 2002, όταν η ταίνια κυκλοφόρησε στην ολοκληρωμένη εκδοχή της και, μακριά από το θόρυβο της εποχής της, μπόρεσε να δικαιωθεί ως ένα άγριο, φιλοσοφημένο δοκίμο πάνω στην ανθρώπινη αγριότητα.

Γραμμένο και σκηνοθετημένο από τον Ισραηλινο – αμερικάνο Ροντ Λιούρι («Η Αντιπρόεδρος» του 2000, «Το Τελευταίο Οχυρό» του 2001) το ριμέικ των «Αδέσποτων Σκυλιών» μεταφέρεται από την Αγγλία στην Αμερική, ο Τζέιμς Μάρσντεν αναλαμβάνει το ρόλο του Ντάστιν Χόφμαν και από μαθηματικός γίνεται σεναριογράφος του Χόλιγουντ και στον πολυσυζητημένο ρόλο της Είμι πρωταγωνιστεί η Κέιτ Μποσγουορθ. Η χλιαρή επιλογή των δυο σταρ για τους κεντρικούς ρόλους μετριάζεται μόνο από το αντίβαρο του Αλεξάντερ Σκάρσγκαρντ («Τrue Blood»), ο οποίος υποδύεται τον πρώην φίλο της Εϊμι και την αρχή του κακού για το φιλήσυχο ζευγάρι.

Το τρέιλερ μοιάζει εντυπωσιακό, η βία μοιάζει να έχει μετριαστεί στα απολύτως απαραίτητα και τον Σεπτέμβριο του 2011 θα ξέρουμε αν τελικά μερικές ταινίες αξίζει να μένουν για πάντα ...original.