Στο Φεστιβάλ Animation του Ανεσί βρέθηκε ο Πιτ Ντόκτερ, ο δημιουργός του «Up» και του «Monsters Inc» και παρουσίασε, με λεπτομέρεια και συνοδεία εικαστικών και story boards, πώς θα μοιάζει η επόμενη ταινία του, η 15η μεγάλου μήκους της Pixar, με τον τίτλο «Inside Out» (διαβάστε περισσότερα εδώ). Το μόνο που ήδη γνωρίζαμε για το φιλμ, ήταν η υπόθεσή του, μια κατάδυση στο μυαλό ενός 11χρονου κοριτσιού, της Ράιλι, που μετακομίζει, αλλάζει ζωή και τα «συναισθηματικά κέντρα του εγκεφάλου της», η Χαρά, ο Φόβος, ο Θυμός, η Αηδία και η Θλίψη, προσπαθούν να τη βοηθήσουν να προσαρμοστεί – κι ότι στην ταινία, τις φωνές τους στα συναισθήματα θα δανείσουν οι Εϊμι Πόλερ, ο Μπιλ Χέιντερ, ο Λούις Μπλακ, η Μίντι Κέιλινγκ και η Φίλις Σμιθ.
Ο Ντόκτερ εμπνεύστηκε την ιστορία της ταινίας από μια πολύ προσωπική εμπειρία: βλέποντας την κόρη του, την Ελι, να μεγαλώνει, παρατήρησε ότι όταν έφτασε τα 12, σχεδόν όλη η παιδική χαρά της εξαφανίστηκε, το κορίτσι έγινε κυκλοθυμικό κι απομακρυσμένο. «Υπάρχει κάτι που χάνεται όταν μεγαλώνεις,» εξήγησε ο Ντόκτερ κι έτσι ξεκίνησε την ταινία με σκοπό να διερευνήσει αυτήν την αλλαγή. Η ηρωίδα της ταινίας, η Ράιλι Αντερσον, είναι «ένα απ’ αυτά τα παιδιά που μοιάζουν να γεννήθηκαν χαρούμενα,» είπε ο σκηνοθέτης, αλλά το κοριτσάκι δεν είναι πραγματικά η κεντρική ηρωίδα της ταινίας, είναι το… ντεκόρ! Το φιλμ εκτυλίσσεται στο υποσυνείδητο της Ράιλι, όπου μια ομάδα από ανθρωπόμορφα συναισθήματα καθορίζουν πώς νιώθει εκείνη την κάθε στιγμή, ελέγχοντας τις αντιδράσεις της από ένα «κέντρο δράσης» που μοιάζει με τους πίνακες στο καντράν του Εντερπραϊζ.
Κάνοντας την έρευνά του για την ταινία, ο Ντόκτερ, μαζί με την ομάδα του, μελέτησαν διάφορες θεωρίες για το πώς λειτουργεί το μυαλό κι ακολούθησαν εκείνη του Ρόμπερτ Πλάτσικ, η οποία ορίζει οκτώ πρωτογενή ανθρώπινα συναισθήματα. Αυτά ο Ντόκτερ τα συμπύκνωσε σε πέντε, «δημιουργώντας τη δική μου εκδοχή των Επτά Νάνων της Disney!» Αυτά τα συναισθήματα – το καθένα μ’ ένα δικό του, χαρακτηριστικό χρώμα στην ταινία, βοηθούν την ηρωίδα να επεξεργάζεται τα γεγονότα και να σχηματίζει μνήμες.
Με την αναστάτωση που φέρνει η αλλαγή περιβάλλοντος στη ζωή και τη σκέψη της Ράιλι, η Χαρά και η Θλίψη παραγκωνίζονται στην άκρη του μυαλού της και τα ηνία παίρνουν ο Φόβος, η Αηδία κι ο Θυμός. Ωστόσο η Χαρά και η Θλίψη ξεπερνούν τις διαφορές τους και ταξιδεύουν το θεατή σ’ ένα επικό road trip σε κάθε γωνιά του μυαλού της Ράιλι, από τη «Χώρα της Φαντασίας», ένα γιγαντιαίο λούνα παρκ γεμάτο με ό,τι ονειρεύτηκε ποτέ το κοριτσάκι στο ξύπνιο του, μέχρι το κινηματογραφικό στούντιο όπου δημιουργούνται οι εφιάλτες και στο «Τρένο της Σκέψης» (πιο πετυχημένο το train of thought στα αγγλικά!), μια ελεύθερη σιδηροδρομική μηχανή που μπορεί να κατευθύνεται διαρκώς όπου εκείνη επιλέγει. «Ημουν σίγουρος ότι κάποιος θα το είχε ξαναδοκιμάσει αυτό στο παρελθόν,» είπε ο Ντόκτερ, «αλλά εμείς το προσεγγίζουμε με μια ποιητική διάθεση. Η ταινία δεν προσπαθεί καν να είναι επιστημονικά τεκμηριωμένη.»
Ο Ντόκτερ και η Pixar, ωστόσο, ελπίζουν ότι το «Inside Out» θα δώσει στους ανθρώπους μια βιωματική αίσθηση του πώς λειτουργεί η σκέψη τους. «Σε μια δοκιμαστική προβολή κάποιων clips που είναι ήδη έτοιμα,» είπε ο σκηνοθέτης, «ένα νεαρό αγόρι που είχε πάντα πρόβλημα να πηδά στην πισίνα από το βατήρα, μου είπε ότι, έχοντας δει την ταινία, την ίδια μέρα, τα κατάφερε. “Ενιωσα ότι ως τώρα με καθοδηγούσε ο Φόβος κι έπρεπε να τον παραμερίσω για λίγο”».
«Πίστευα ότι έκανα μια ταινία για την κόρη μου,» εξομολογήθηκε ο Πιτ Ντόκτερ στο κοινό του, «αλλά στην πραγματικότητα, κάνω μια ταινία για το πώς εγώ ο ίδιος προσεγγίζω τη σχέση μου με την κόρη μου και προσπαθώ να την καταλάβω. Η αφήγηση της ταινίας γίνεται από την πλευρά των γονιών και, καθώς είμαι κι εγώ πατέρας, μου ήταν πιο εύκολο. Οπωσδήποτε μ’ έκανε να ξανασκεφτώ τον τρόπο που μεγάλωσα, την εφηβεία μου, ακόμα και τη σημερινή μου καθημερινότητα, τι κάνω και γιατί.»
Ελπίζουμε η υπαρξιακή ενδοσκόπηση του Πιτ Ντόκτερ να κάνει το «Inside Out» τη νέα, αντισυμβατική ταινία της Pixar που, ομολογουμένως, έχουμε χρόνια να δούμε.
Διαβάστε ακόμα:
Tags: inside out, πιτ ντόκτερ, Pixar
