«Χάσαμε μια από τις σπουδαιότερες καλλιτεχνικές προσωπικότητες και μια αξέχαστη φωνή,»
Με αυτά τα λόγια αναφέρθηκε στο θάνατο του Οτο Ζάντερ ο δήμαρχος του Βερολίνου Κλάους Βοβεράιτ, εξαίροντας την προσφορά ενός ηθοποιού που γεννήθηκε στο Ανόβερο, σπούδασε υποκριτική στο Μόναχο, ξεκίνησε το 1965 την καριέρα του στο θέατρο στο Ντίσελντορφ και από εκεί στη Χαϊδελβέργη πριν βρεθεί στο πλευρό του Κλάους Πέιμαν και του Πίτερ Στάιν στο Βερολίνο και γίνει ένας από τους πιο διάσημους θεατράνθρωπους της πόλης.
Ο Ζάντερ έγινε γνωστός από τηλεοπτικές παραγωγές τη δεκαετία του '70, ενώ οι κινηματογραφικές του εμφανίσεις αν και λίγες, αποτελούνται από μερικές από τις πιο διάσημες ταινίες του γερμανικού κινηματογράφου: το «Ταμπούρλο» του Φόλκερ Σλέντορφ το 1979, το «Υποβρύχιο» του Βόφλγκανγκ Πέτερσεν το 1981 και φυσικά τα «Φτερά του Ερωτα» του Βιμ Βέντερς το 1989, στο οποίο υποδύθηκε ένα από τους δύο αγγέλους που κατεβαίνουν στη Γη σε ένα ρόλο που επανέλαβε και στο άτυπο σίκουελ «Τόσο Μακριά, Τόσο Κοντά» το 1993.
O Ζάντερ, εκτός όμως από ένας αναγνωρισμένος ηθοποιός, υπήρξε διάσημος και για τη βαρύτονη φωνή του (ήταν γνωστός ως «The Voice»), που χρησιμοποιήθηκε για την αφήγηση ντοκιμαντέρ αλλά και για ηχογραφημένα βιβλία, ανάμεσα σε αυτά και την πιο διάσημη αφήγηση του «The Grinch Who Stole Christmas» στα γερμανικά.
Δείτε τον παρακάτω σε μια σκηνή από τα «Φτερά του Ερωτα» του Βιμ Βέντερς μαζί με τον Μπρούνο Γκαντζ:
