«Το παρελθόν δεν έχει πεθάνει. Για την ακρίβεια, δεν είναι καν παρελθόν. Ξέρεις ποιος το είπε αυτό; Ο Φόκνερ. Κι είχε δίκιο. Και τον γνώρισα κιόλας. Τον συνάντησα σ’ ένα δείπνο.»
Αυτό λέει ο Γκιλ Πέντερ, ο ήρωας που ενσαρκώνει ο Οουεν Γουίλσον στο «Μεσάνυχτα στο Παρίσι», στην αρραβωνιαστικιά του, Ινέζ, που υποδύεται η Ρέιτσελ ΜακΑνταμς, σε διαλόγους από το σενάριο που έγραψε πριν δυο χρόνια ο Γούντι Αλεν και οδήγησαν στην πιο προσοδοφόρα, μέχρι στιγμής, ταινία του!
Αυτά τα λόγια είναι και η πέτρα του σκανδάλου, μια και, όπως ισχυρίζεται το ίδρυμα Faulkner Literary Rights LLC, ουδέποτε κανείς ζήτησε δικαιώματα για τη χρήση αυτής της φράσης του σπουδαίου Αμερικανού συγγραφέα. Να υποθέσουμε ότι ούτε καν το σκέφτηκαν;
Για την ακρίβεια, η πρόταση αναφέρεται στο «Ρέκβιεμ για μια Μοναχή» του Φόκνερ, του 1951, και είναι στην ταινία είναι κατά ελάχιστα μεταποιημένη: αντί για το πρωτότυπο, «The past is never dead. It’s not even past.», ο Οουεν Γουίλσον ακούγεται να λέει, «The past is not dead. Actually, it's not even past.»
Πάντως, τώρα το κληροδότημα του Γουίλιαμ Φόκνερ μήνυσε στο δικαστήριο του Μισισιπή – γενέτειρας του Φόκνερ – το στούντιο της Sony ζητώντας αποζημίωση, απόδοση κερδών και κάλυψη των νομικών εξόδων. Αν πούμε «Χριστέ μου!», σε ποιον πρέπει ν’ αποδώσουμε δικαιώματα;
Θυμηθείτε την περσινή επιτυχία του «Μεσάνυχτα στο Παρίσι» εδώ και συνεχίστε με... «Στη Ρώμη με Αγάπη»!
