Αφορμής δοθείσης ο Νίκος Πετρουλάκης κάνει με την σειρά του ένα μνημόσυνο στον Κέισι Κέισεμ, τον ραδιοφωνατζή που έμαθε τον κόσμο να μετράει μέχρι το 40… ανάποδα, εστιάζοντας στην επίμονη ενασχόλησή του με ένα κινηματογραφικό είδος, το καταχωρημένο στα σινελημματατολόγια ως Biker Film, που, αφού εξάντλησε όλους τους δυνατούς συνδυασμούς των λέξεων angel, hell, wheel και rebel στον ίδιο τίτλο, πήρε τη χαριστική βολή από τους νέους κανονισμούς που θεσπίστηκαν στις αρχές των 70ς για τα όρια ταχύτητας, τα κράνη, τα τιμόνια, τα πιρούνια, τα ψαλίδια, τις ζάντες και λοιπά άλλα αξεσουάρ του ζεν της Harley. Πως λέμε ρόδα, τσάντα και κοπάνα; Ε, καμία σχέση!
The Glory Stompers (1967)
«Σφίξε τη Χαρλεάρα μες στα σκέλια σου και δώσε όλο το γκάζι, μάγκα μου!» παρακινούσε η αφίσα πριν εξάψει την περιέργεια των εν δυνάμει ενδιαφερόμενων με την επισήμανση ότι επί της οθόνης διαδραματίζεται ένας άνευ προηγουμένου αιματηρός πόλεμος μεταξύ δύο μηχανόβιων συμμοριών που κηρύχτηκε όταν ο αρχηγός των Black Souls, Τσίνο (Ντένις Χόπερ), όχι μόνο έκανε τόπι στο ξύλο τον, ομόλογό του στους Glory Stompers, Ντάριλ (Τζόντι ΜακΚρέι) αλλά πούλησε και το κορίτσι του Κρις (Κρις Νόελ) σε ένα νυφοπάζαρο κάτω εκεί στο Μεξικό. Καθοδηγούμενος από τον διεκπεραιωτή Αντονι Μ. Λάνζα ο Κέισι μοστράρεται όχι μόνον ως Φαφλατάς (Mouth) αλλά και σαν… συμπαραγωγός ενώ, στο τυπικό πλην απολαυστικό για το είδος σάουντρακ που τύπωσε η εταιρεία Sidewalk, φιγουράρει ανάμεσα σε ονόματα όπως αυτά των πάντα απαραίτητων Arrows του Ντέιβι Αλαν και του Μαξ Φροστ μετά των Troopers, να απαγγέλει τον ύμνο των Μαυροψυχάκηδων!
The Girls From Thunder Strip (1968)
«Χαμός στο ίσωμα… Πουσαρισμένα αυτοκίνητα, νοθευμένο ουίσκι, άγριες γκόμενες, τρελά γλέντια» κοκορευόταν το πόστερ που διαλαλούσε την πραμάτεια αυτού του, γυρισμένου από τον Ντέιβιντ Λ. Χιούιτ στα λημέρια του ασύλληπτου ακόμα Τσαρλς Μάνσον, βουκολικού μακελειού με μπάντζο και, μεταξύ μας, λίγα έλεγε… Ενα τρίο από μανιακούς τσοπεράδες που ενορχηστρώνει ο Αnimal (Γουίλιαμ Μπόνερ) τακιμιάζει με τις αδελφές Red (Μάρεϊ Εϊρς), Λιλ (Μελίντα ΜακΧαργκ) και Τζέσι (Μέγκαν Τίμοθι) που όταν τους ζητάς νερό σε λούζουν με μπερμπονοπετρέλαιο και, προτού καλά-καλά το χόρτο βαφτεί κόκκινο, βρίσκονται με το καλόπαιδο Πάικ (Τζόντι ΜακΚρέι) τον τοπικό σερίφη (Τζακ Στάρετ) και τον ομοσπονδιακό πράκτορα Κόνραντ (Κέισεμ) στο κατόπι τους, ο οποίος μάλιστα είναι και άφθαρτος: το μόνο που μπορεί να του κάνει ένα μασούρι δυναμίτης είναι να του ανοίξει δυο τρείς ραφές και να του καψαλίσει λίγο τις φαβορίτες!
**Wild Wheels (1969)**
_«Στραβώνουν ο ένας το τιμόνι του αλλουνού και κλέβει ο ένας το κορίτσι του άλλου»_ προϊδεάζει το τσιτάτο στη ρεκλάμα αυτής της ιδιότυπης βεντέτας ανάμεσα σε ένα ασκέρι από δαίμονες της ασφάλτου και μια παρέα από ξέγνοιαστους καβαλάρηδες των αμμόλοφων που καδράρισε ο Κεν(τ) Οσμπορν στην καλιφορνέζικη παραλία Πίσμο. Οι λεχρίτες μηχανοσυμμορίτες Roadrunners, μεταξύ των οποίων και ο Κέισι ως μισοριξιάς Μαχαίρας (Knife), έχουν παρκάρει σε μια ήσυχη παραλιακή πόλη και το έχουν ρίξει στο πλιάτσικο, στα ξύδια, στο χασίσι και στους βιασμούς. Ελα όμως που υπολογίζουν χωρίς την Αν (Ντάβι Μπιμς), το κορίτσι από την πλαζ που φορούσε τιρκουάζ στο λαιμό μαντήλι και με το οποίο το εξέχον μέλος τους King (Ρόμπερτ Ντιξ) δάγκωσε το φάιμπερ γκλας! Ασε που ήταν και το έτερον ήμισυ του Ρεμπ Σμιθ (Ντον Επερσον), του καθοδηγητή δηλαδή αυτής της πάντα περιποιημένης παρέας, τον οποίον λιγουρευόταν η Κότον (Τζοέν Λεμόντ), το οξυζεναρισμένο μωράκι δηλαδή του King! Κουλουβάχατα, όπως και το σάουντρακ με την ετικέτα της RCA, τα συγκροτήματα - φαντάσματα και τον φτασμένο Τέρι Στάφορντ, αλλά στο τέλος όλα καλά: οι κακοί στη φυλακή και ο Βασιλιάς με την Μπαμπακένια να ξεκαβαλικεύουν από τα δίτροχα και να βολεύονται στα μεταλλαγμένα τετράτροχα!
The Cycle Savages (1969)
«Καυτό ατσάλι ανάμεσα στα σκέλια τους… Η πιο άγρια συμμορία με ρόδες!» έσκιαζε φοβέρα το μότο αυτού του ζόρικου σκηνοθετικού ντεμπούτου του Μπιλ Μπρέιμ που αφηγείται την πτώση του αρχηγού μιας συμμορίας τσοπεράδων με τον διακριτικό τίτλο Hell’s Chosen Few! Ο Κιγκ (Μπρους Ντερν), ένας μισογύνης σαδιστής με μάτι που γυαλίζει και προτίμηση στις εγγλέζικες μωβ Triumph, περνάει φίνα ψαρεύοντας αθώες κορασίδες από τα γυμνάσια τις οποίες, αφού ποτίσει με LSD και βιάσει κατά συρροή, ξαποστέλνει στον αδελφό του, έναν από τους επιφανέστερους νταβατζήδες του Λας Βέγκας - που υποδύεται ο, και εδώ συμπαραγωγός, Κέιζεμ - μέχρις ότου κάνει το λάθος να τα βάλει με τον ιδιόρρυθμο ζωγράφο Ρόμκο (Κρις Ρόμπινσον)!Και όλα αυτά υπό τους ψυχοτρόπους ήχους έμπειρων - Boston Tea Party, Orphan Egg – και άπειρων (;) - Cycle - Mates - ονομάτων που συγκέντρωσε σε ένα άλμπουμ η εταιρεία American International Records.
Free Grass / Scream Free (1969)
«Ο έρωτας και η βία σου κάνουν απίστευτο κεφάλι» υποστήριζε το γεμάτο υπονοούμενα τάγκ λάιν στρατηγικά τοποθετημένο κάτω από ένα άλλο που διατυμπάνιζε το γεγονός ότι οι δυο από τους πρωταγωνιστών είχαν συναντηθεί προ οκταετίας στο «West Side Story» με την αδελφή της πρωταγωνίστριας! Αυτό λοιπόν το, δυο τίτλων, φιλμ με το οποίο ο Μπρέιμ ακολούθησε το… ακριβώς από πάνω, αφηγείται την ιστορία αγάπης του Ντιν (Ρίτσαρντ Μπέιμερ) και της Κάρεν (Λάνα Γουντ, ναι, αδελφή της Νάταλι) που, για να μπορέσουν να χαρούν τον έρωτά τους, ψάχνουν απεγνωσμένα για ρευστό! Τόσο απεγνωσμένα που αναγκάζονται να συνάψουν χειραψία με τον Διάβολο που εδώ είναι βαφτισμένος ως Λινκ (Ρας Τάμπλιν), το παίζει αρχηγός μιας μηχανοκίνητης ίλης που ακούει στο όνομα Jets και έχει αναλάβει να φέρει εις πέρας ένα μεγαλεπήβολο σχέδιο: να εισάγει, χωρίς δασμούς φυσικά, στο Αμέρικα μια μεγάλη ποσότητα χόρτου από το Μέχικο. Εμπνευστής δε του όλου κόλπου ο πανούργος Φιλ, τον οποίο υποδύεται ο Κέισι. Και όλα θα ήταν μια χαρά αν ο Ντέιβ δεν στράβωνε, για καθαρά ανθρωπιστικούς λόγους, με τον Λινκ. Ο Λινκ όμως, για καθαρά προσωπικούς λόγους, στράβωσε περισσότερο, τόσο που, αφού χάζεψε τον Ντέιβ στο LSD, απήγαγε την Κάρεν και… σωστά το σκέφτεστε : πολύ Easy Rider, δικέ μου! Το τέλος βέβαια είναι εντελώς διαφορετικό… Και όπως πολύ πετυχημένα το γράφει ο Μάικλ Γουέλντον στην Psychotronic Encyclopedia Of Film: «Τι κρίμα που δεν έγινε μιούζικαλ!»
Υ.Γ. Ο Κέισι Κέισεμ, για να παραφράσω τον αποχαιρετισμό στο τέλος κάθε εκπομπής του, έχασε το έδαφος κάτω από τα πόδια του και εκτοξεύτηκε στα αστέρια την προηγούμενη Κυριακή, 15 τρέχοντος, όταν, μετά από δικαστικές διαμάχες ανάμεσα στα παιδιά από προηγούμενο γάμο του και τη νυν σύζυγο, αποσυνδέθηκε από τα μηχανήματα που τον κρατούσαν τυπικά ζωντανό… Τι άδικος τρόπος να πεθαίνει κάποιος που έκανε ακόμα και ένα 15χρονο παιδί να ξενυχτάει κάθε Σάββατο, από τις 2 μέχρι τις 6 τα ξημερώματα, ακούγοντας την ολοκληρωμένη εκδοχή του American Top 40 απo τον αμερικάνικο σταθμό τού Ελληνικού, παρά το γεγονός ότι σε δύο ώρες έπρεπε να βρίσκεται στο σχολείο καθώς σε εκείνα, τα προ ένταξης στην ΕΟΚ, χρόνια, ήταν εξαήμερο!
Περισσότερος Νίκος Πετρουλάκης:
- Flixibility: Το καλοκαίρι θα 'ρθει και θα πει κι ένα τραγούδι (ή έξι)
- Flixibility: Ladies Sing the... Blues
- Flixibility: Το Rock and Roll Hall of Fame, οι Kiss και «Το Φάντασμα του Παραδείσου» του Μπράιαν Ντε Πάλμα
- I Scream For Jim!
- O Νίκος Πετρουλάκης δημοσιοποιεί την ανάμειξή του στην υπόθεση «Ασπίδα»
