Μια ματιά στο τρέιλερ του «Dragonslayer» αρκεί για να καταλάβεις γιατί ο Τρίσταν Πάτερσον θέλησε να γυρίσει ένα ντοκιμαντέρ για τη ζωή ενός 23χρονου θρύλου του σκέιτ, του Τζος «Screech» Σαντοβάλ στα προάστια της Καλιφόρνια.
Περισσότερο ένα πορτρέτο μιας χαμένης γενιάς που ξοδεύει το χρόνο της σε εγκαταλελειμμένες βίλες, κάνει σκέιτ σε άδειες πισίνες και δεν ονειρεύεται το μέλλον, το «Dragonslayer» με soundtrack το άλλοτε σκληρό και άλλοτε παλιομοδίτικο πανκ ροκ των Best Coast, των Bipolar Bears, των Jacuzzi Boys και άλλων ανεξάρτητων συγκροτημάτων των εταιριών Mexican Summer και Kemado Records, θυμίζει το «Paranoid Park» του Γκας Βαν Σαντ και τις πρώτες ταινίες του Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ σε έναν συνδυασμό που μοιάζει να αναβιώνει την generation X στον 21ο αιώνα. Φέρνοντας αναπόφευκτα στη μνήμη το «Wasted Youth» του Αργύρη Παπαδημητρόπουλου για την ελληνική χαμένη γενιά των 00s.
Το έξυπνο μάρκετινγκ της εταιρίας που έχει αναλάβει τη διανομή του στην Αμερική, «στολίζει» το τρέιλερ με όλα τα άσχημα πράγματα που γράφτηκαν για το ντοκιμαντέρ όπως το «Ενα ασχημο, βάναυσο, πανκ ροκ ντοκιμαντέρ. Δεν είμαι σίγουρος ότι υπάρχει λόγος να υπάρχει» που έγραψε ο κριτικός Τζον Φινκ βαθμολογώντας την ταινία με C- (κάτι σαν κακό).
Αναδεικνύοντας με αυτόν τον τρόπο την αναγκαιότητα του φιλμ που μοιάζει με την απόλυτα εναρμονισμένη με την σύγχρονη εποχή «ανεξάρτητη» πρόταση της χρονιάς.
