Το «Ακρυλικό» έχει ως κεντρική ηρωίδα τη Μυρτώ, μια ευαίσθητη 16χρονη που κάνει για πρώτη φορά σεξ κι αυτό, το ίδιο βράδυ, γίνεται η αφετηρία ενός συναισθηματικού ταξιδιού (με πατίνια) προς την ενηλικίωση και τη συμφιλίωση, μέσα από τη μουσική και τη δύναμή της.
Την ταινία σκηνοθετεί ο Νίκος Πάστρας, τον οποίο εμείς γνωρίζουμε πολύ καλά, γιατί εδώ και τεσσερισήμισι χρόνια δημιουργεί όλα τα videos του Flix και το κοινό δε γνωρίζει ακόμα όσο καλά του αξίζει. Μετά το «Theremin» του 2008 και το «Χαμένο Κορίτσι» του 2012, ο Πάστρας επιλέχθηκε από το Athens Film Lab των Νυχτών Πρεμιέρας και το «Ακρυλικό» είναι το αποτέλεσμα. Παραγωγός η Φαίδρα Βόκαλη, πρωταγωνίστρια η Δάφνη Ιωακειμίδου-Πατακιά, το αγγελικό πρόσωπο που είδαμε για λίγο στο «Interruption» του Γιώργου Ζώη, για πολύ στο «Ξύπνημα της Ανοιξης» του Κωνσταντίνου Γιάνναρη και κάτι μας λέει ότι θα βλέπουμε όλο και συχνότερα και δυναμικότερα στο σινεμά τον καιρό που έρχεται. Το «Ακρυλικό» έχει τελειώσει τα γυρίσματά του και βρίσκεται στο στάδιο του μοντάζ. Μέχρι να τελειώσει και να το δούμε, κάνουμε λίγες ερωτήσεις στον Νίκο Πάστρα.
Στο τέλος του κειμένου, ακούστε το «Θέλω», το τραγούδι που έγραψε για το «Ακρυλικό» ο The Boy. Ο ίδιος έγραψε για το τραγούδι: «Ποπ για τα κορίτσια ενός καλύτερου κόσμου. Ισως το πιο όμορφο τραγούδι που έχω γράψει. Για την ταινία "Ακρυλικό" του Νίκου Πάστρα. Επιτέλους βρήκα ένα τρόπο να χρησιμοποιήσω όπως ήθελα αυτούς τους στίχους που πρωτοέγραψα πριν τρία χρόνια. Χίλια ευχαριστώ στη μυστήρια Joy που τραγούδησε το κορίτσι μέσα μου, στον Bonebrokk που έφτιαξε τα ρυθμικά και που κάποτε θα πρέπει να κάνουμε μπάντα μαζί βγάζοντας το χειρότερο εαυτό μας, στον ηχογκουρού Νίκο Τριανταφύλλου που ένιωσε σωστά την παραγωγή, στον Νίκο Πάστρα που θέλει και αυτός να κάνει ταινίες που να μιλάνε για την αθωότητα και πάντα ευχαριστώ τον Τζον Χιουζ που έφτιαξε το δικό μας safe place με τις εικόνες του.»
Διαβάστε και δείτε ακόμη: Συναντήστε το «Χαμένο Κορίτσι» του Νίκου Πάστρα
Δάφνη Ιωακειμίδου-Πατακιά, Νίκος Πάστρας
Πώς θα περιέγραφες το «Ακρυλικό» σ’ έναν υποψήφιο θεατή;
Το «Ακρυλικό» είναι μια ιστορία ενηλικίωσης. Και μια ταινία του φανταστικού. Είναι επίσης ένα υπαρξιακό μιούζικαλ. Και ένα teen movie μέσα από παραμορφωτικό καθρέφτη. Πάνω απ’ όλα, όμως, είναι μια ταινία για όλα όσα σημαίνει να είσαι 16. Και το να είσαι κορίτσι.
Γιατί εσύ, ένας άντρας σκηνοθέτης, αποφάσισες να γράψεις και να σκηνοθετήσεις μια ιστορία απόλυτα «κοριτσίστικης» ιδιοσυγκρασίας;
(Συνεχίζοντας από το τέλος της προηγούμενης απάντησης) ...κάτι το οποίο, ως σκηνοθέτης, βρίσκω εξαιρετικά προκλητικό και ερεθιστικό να προσπαθώ να καταλάβω και με απασχολεί σε όλες μου τις μέχρι τώρα ταινίες. Το να γράφεις για μια γυναίκα και το να «μπαίνεις» στη θέση μιας γυναίκας, είναι μια διαδικασία, για μένα, οικουμενικά απελευθερωτική, όχι, σε «πειραματικό» επίπεδο, αλλά σε συναισθηματικό. Το ότι είχα την απόλυτη ευτυχία να συνεργαστώ με μια ηθοποιό όπως η Δάφνη Ιωακειμίδου-Πατακιά, το έκανε πολύ ευκολότερο, μιας και η Δάφνη είναι μια ηθοποιός τόσο «ανοιχτή», εφευρετική και έξυπνη, που κατευθείαν βρήκαμε την ουσία του χαρακτήρα, τον οποίο εκείνη έκανε, έπειτα, τόσο αληθινό.
Πώς θεωρείς ότι το «Ακρυλικό» παρουσιάζει την Αθήνα; Ποια Αθήνα είναι η πόλη της ταινίας;
Στην ταινία, όλα υπάρχουν και συμβαίνουν μέσω της ηρωίδας της, της Μυρτώς. Την παρατηρούμε να παρατηρεί και να ανακαλύπτει τον κόσμο με μια, σχεδόν εξωγήινη, αθωότητα, χωρίς να βγαίνουμε από μέσα της στιγμή, χωρίς αντικειμενικότητα. Ακόμα και τα πλάνα στα οποία εκείνη είναι μέσα, έχουν την αίσθηση του υποκειμενικού. Γι' αυτό το λόγο, συχνά στη διάρκεια της ταινίας, κοιτάζει ευθέως τον φακό, σαν η φυσική της περιέργεια να καταρρίπτει με αυθάδεια τον «τέταρτο τοίχο». Οπότε και η Αθήνα που παρουσιάζεται στο «Ακρυλικό», είναι η Αθήνα μέσα από τα μάτια της: μια πόλη όπου μέσα από τη βρωμιά, την παρακμή και την ασχήμια, πηγάζει μια παιδική φαντασμαγορία. Κάπως όπως βλέπουμε την Αθήνα και όσοι την αγαπάμε - με τρόπο φανταστικό.
Πέτρος Νούσιας, Διευθυντής Φωτογραφίας
Στην τρίτη, πια, μικρού μήκους ταινία σου, πώς θεωρείς ότι έχεις εξελιχθεί ως σκηνοθέτης;
Θα έλεγα το ότι έχω μάθει λίγο καλύτερα το κινηματογραφικό μέσο και το να κινούμαι μέσα του, ότι έχω κατακτήσει κάπως μια αυτοπεποίθηση στο γύρισμα και ότι έχω συνηθίσει να συνεργάζομαι με πολλούς ανθρώπους, που ακόμα και στην περίπτωση τη δική μας, που ήμασταν ένα μικρό συνεργείο, είναι πολλοί άνθρωποι.
Sissi Rada
Πώς επέλεξες τη μουσική της ταινίας που μοιάζει ν’ αποτελεί αφηγηματικό μέρος της;
Μια φιλοδοξία που έχω με τη συγκεκριμένη ταινία είναι να λειτουργεί η ίδια με τον τρόπο που λειτουργεί η μουσική στο συναίσθημα, δηλαδή αφαιρετικά και η μουσική της να μην είναι απλώς συνοδευτική ή συμπληρωματική στην εικόνα. Στην εφαρμογή αυτού, σημαντικό ρόλο έπαιξε ο Αλέξανδρος Βούλγαρης (The Boy), που δουλέψαμε και την αρχική ιδέα της ταινίας, ο οποίος έγραψε μερικά καταπληκτικά θέματα και δυο τραγούδια που ηχογραφήθηκαν ειδικά για την ταινία και τα οποία συζητήσαμε πολύ για τον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιούνται. Ωστόσο, το πρώτο κομμάτι που μπήκε, ήδη από το σενάριο, ήταν η «Αθήνα» της Sissi Rada, ένα κομμάτι το οποίο με έκανε να ονειρεύομαι από την πρώτη στιγμή που το άκουσα και ευτύχησα τόσο, ώστε όχι μόνο να συμφωνήσει η Σίσσυ να μας το παραχωρήσει, αλλά και να το ερμηνεύσει η ίδια στην ταινία, κρατώντας και ένα σημαντικό ρόλο στη σκηνή την οποία ενέπνευσε.
info
Στην ταινία πρωταγωνιστεί η Δάφνη Ιωακειμίδου-Πατακιά / Παίζουν οι Κωστής Χαραμουντάνης, Sissi Rada, Νίκος Τσόλης και Γιώργος Κρασσακόπουλος
Σκηνοθεσία - Σενάριο: Νίκος Πάστρας | Βασισμένο σε μια ιδέα του ίδιου και του The Boy | Παραγωγός: Φαίδρα Βόκαλη | Associate Producer: Θεοδώρα Βαλεντή | Διεύθυνση Φωτογραφίας: Πέτρος Νούσιας GSC | Ηχος: Νίκος Τριανταφύλλου, Μάριος Νάρης, Ηρακλής Βλαχάκης | Μοντάζ: Γιώργος Ζαφείρης | Art Direction: Αντιγόνη Βλυσίδη | Μουσική: The Boy | VFX: Γιώργος Ζαφείρης, Χρυσούλα Κοροβέση | Βοηθός Σκηνοθέτη: Μυρτώ Τζίμα | Διεύθυνση Παραγωγής: Ζαμπέλα Χαβιάρα | Βοηθός Κάμερας: Αλέξης Ιωσηφίδης | Ηλεκτρολόγοι: Γιώργος Χατζημήτρος, Χρήστος Μόσχος | Βοηθοί Παραγωγής: Σπύρος Σκάνδαλος, Μάρκος Λειβαδάρος | Συντονισμός Παραγωγής: Μίνα Ντρέκη | Φωτογράφος Πλατώ: Λία Τσάλτα | Μεταφράσεις: Λήδα Γαλανού | Μακιγιάζ (Sissi Rada): Ολγα Πάτσιου
Η ταινία πραγματοποιήθηκε με τη συγχρηματοδότηση της Ελλάδας και της Ευρωπαϊκής Ενωσης και την υποστήριξη του Δήμου Αθηναίων και αναπτύχθηκε μεσώ του προγράμματος «Athens Film Lab // Αθήνα-Ευρώπη, παιχνίδι για 2 παίκτες» του 21ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας - Νύχτες Πρεμιέρας.
Διαβάστε ακόμη: Η Generation Lost σηκώνει κεφάλι στο «Ξύπνημα της Ανοιξης» του Κωνσταντίνου Γιάνναρη
Ακούστε παρακάτω: «Θέλω» - The Boy (ft. Joy) / Ενα τραγούδι για την ταινία «Ακρυλικό» του Νίκου Πάστρα
