Πέντε ετερόκλητα ζευγάρια αντιμετωπίζουν τις αλλαγές που φέρνει στη σχέση τους και στους ίδιους, η προοπτική ενός μωρού. Η fitness guru Τζουλς και ο χορευτής Εβαν προσπαθούν να κάνουν χώρο στις πιεστικές υποχρεώσεις τους. Η Γουέντι, σύμβουλος θηλασμού, ανακαλύπτει ότι η εγκυμοσύνη τελικά δεν είναι αγγελικά πλασμένη, την ίδια ώρα που ο άντρας της, ο Γκάρι, μαθαίνει ότι ο πατέρας του περιμένει επίσης δίδυμα από την 20χρονη φιλενάδα του. Η Χόλι και ο Αλεξ αποφασίζουν να υιοθετήσουν ένα παιδάκι από την Αιθιοπία, ενώ ο Μάρκο δεν είναι ακόμα σίγουρος ότι θέλει να γίνει πατέρας. Η Ρόζι και ο Μάρκο, ανταγωνιστές στη δουλειά, κάνουν ένα one night stand και ξαφνικά βρίσκονται να περιμένουν παιδί. Σε μια περίοδο της ζωής τους όπου όλα αποδεικνύονται αντίστροφα απ’ ό,τι περίμεναν, οι ήρωες ακολουθούν το δρόμο της νέας ζωής χωρίς πιθανότητα επιστροφής.
Η ταινία βασίζεται στο ομότιτλο best seller της Χάιντι Μέρκοφ, που κατέκτησε την αμερικανική αγορά το 1984 και το οποίο ακολούθησαν πιστά έγκυες αμερικανίδες, προτιμώντας το από τον γυναικολόγο τους – αυτό και μόνο αρκεί για να σας δώσει τον τόνο.
Με προθέσεις ανάλαφρης κομεντί για τις χαρές της μητρότητας – και της πατρότητας – και τις δυσκολίες στην πορεία, η ταινία καταφέρνει αν μη τι άλλο να είναι απαλή, φωτεινή και γυαλιστερή, σα φρεσκοπλυμένο μωρουδιακό φορμάκι – και το ίδιο γρήγορα ξεπερνιέται.
Για μια ταινία με τις ιδανικές εμπορικές προϋποθέσεις, που θα έπρεπε να είναι είτε αστεία, είτε συγκινητική, είτε συνδυασμός των δύο, το φιλμ κυλά εκπληκτικά αδιάφορα, χωρίς πραγματικό χιούμορ ή αξιομνημόνευτες σκηνές ή ατάκες και χωρίς, καν, τις συναισθηματικές διακυμάνσεις που μπορεί να φέρουν ένα δάκρυ στην άκρη του ματιού. Προβλέψιμα και ανέμπνευστα, το φιλμ παρακολουθεί πέντε ζευγάρια, όπου οι γυναίκες είναι ανασφαλείς ή υστερικές και οι άντρες κυρίως βλάκες και ανώριμοι.
Η ιστορία πιάνει μία – μία (και διασταυρωμένες), όλες τις πιθανές περιπτώσεις εγκυμοσύνης στη σύγχρονη κοινωνία: την ανεπιθύμητη, την εξωσωματική, την τυχαία, την προγραμματισμένη, την υιοθεσία, τον τοκετό με επισκληρίδιο, χωρίς, με επιπλοκές, την αποβολή κι εκείνον όπου όλα λειτουργούν ρολόι. Ετσι, αντί να εμπλέξει τον θεατή στις ιστορίες των ηρώων της, καταλήγει περισσότερο ως εκπαιδευτικό manual υποστήριξης της τεκνοποίησης!
Οι πρωταγωνιστές είναι χάρμα οφθαλμών βέβαια, αλλά οι ρόλοι τους είναι τόσο μικροί, δημιουργώντας ένα συνολικό ψηφιδωτό, στο οποίο δεν προλαβαίνεις να γνωρίσεις ή να συμπαθήσεις κανέναν, καθώς όλοι παραμένουν σκίτσα, όπως στις ensemble, «δειγματοληπτικές» ταινίες τύπου «Valentine’s Day» και «New Year’s Eve».
