Βοστώνη, 2002. Τα μέλη της ομάδας ερευνητικών ρεπόρτερ της Boston Globe (που ονομάζεται «Spotlight») ακολουθούν μία σειρά στοιχείων που θέλουν έναν συνταξιούχο πλέον ιερέα να ήταν αναμειγμένος σε κατηγορίες σεξουαλικής κακοποίησης μικρών αγοριών και ανακαλύπτουν κάτι πολύ μεγαλύτερο. Ενα κύκλωμα παιδεραστίας και συγκάλυψης από την ίδια την Καθολική Εκκλησία: πάνω από 70 ιερείς φέρονται να είχαν κακοποιήσει μικρά παιδιά στη Βοστώνη, για περισσότερες από τρεις δεκαετίες, και τα εγκλήματά τους να έχουν αποσιωπηθεί από όλο τον συστημικό ιστό. Οι οικογένειες ντρέποντας, η κοινότητα σιωπούσε, η Εκκλησία απλά μετέφερε τους παιδεραστές σε άλλες ενορίες. Οι δημοσιογράφοι Γουόλτερ Ρόμπι Ρόμπινσον, Σάσα Φάιφερ, Μάικλ Ρεζέντες και Ματ Κάρολ είχαν το θάρρος να ξεσκεπάσουν το σκάνδαλο και να έρθουν αντιμέτωποι με το νοσηρό κομμάτι της παντοδύναμης Καθολικής Εκκλησίας. Ως αποτέλεσμα της έρευνάς τους (τιμήθηκαν με το βραβείο Pulitzer) 249 ιερείς της Αρχιεπισκοπής της Βοστώνης κατηγορήθηκαν για παιδεραστία. Σε όλη την Αμερική, 6.427 ιερείς κατηγορήθηκαν για τη σεξουαλική κακοποίηση 17.259 θυμάτων.
O Toμ ΜακΚάρθι («The Station Agent», «The Visitor») υπογράφει τη στιβαρή, αλλά καθόλου επιδεικτική σκηνοθεσία, ενώ στο σενάριο (ο ίδιος υπήρξε υποψήφιος για Οσκαρ Πρωτότυπου Σεναρίου με το «Up» της Pixar) συνεργάζεται με τον Τζος Σίνγκερ (του κορυφαίου τηλεοπτικού πολιτικού δράματος «West Wing»). Ο συνδυασμός δίνει τον τόνο της ταινίας: καμία καταφυγή σε εντυπωσιασμούς, μανιέρες ή πιασάρικα κινηματογραφικά κόλπα. Εμπιστοσύνη στα γεγονότα, στους χαρακτήρες, στη δύναμη της ιστορίας. Ναι, είναι ένα πολιτικό θρίλερ. Οχι, κανένας δημοσιογράφος δε δέχεται απειλές σε σκοτεινά δρομάκια. Ολη η ένταση, η αγωνία και το σασπένς προέρχονται από την ίδια την έρευνα, τα στοιχεία, τα κομμάτια του παζλ που σχηματίζουν την εικόνα της τρομαχτικής αλήθειας.
Οπως και στην περίπτωση του «Zodiac» του Ντέιβιντ Φίντσερ, έτσι κι εδώ, οι συγκρίσεις με και οι αναφορές στο «Ολοι οι Ανθρωποι του Προέδρου» του Αλαν Πάκουλα είναι αναπόφευκτες. Ερευνητική δημοσιογραφία, συγκαλυμμένα σκάνδαλα, ρεπόρτερς που δεν σταματούν πουθενά. Πολλοί έχουν προσπαθήσει να επαναλάβουν αυτό το είδος του σινεμά, αλλά έχουν παρασυρθεί από τις σειρήνες της εύκολης προβοκάτσιας και ενός αντίστοιχα κίτρινου κινηματογραφικού εντυπωσιασμού. Ο ΜακΚάρθι επιλέγει το δύσκολο δρόμο. Η συνέπεια με την οποία χειρίζεται πλοκή και ηθοποιούς και τους κρατά σφιχτά δεμένους στον άξονα της δραματουργίας (τα ίδια τα στοιχεία και τα γεγονότα) τον κάνει άξιο απόγονο των πολιτικών θρίλερ των 70ς. Η αδρεναλίνη προκύπτει από το λόγο. Η δράση από την ανάγκη δικαιοσύνης. Η συγκίνηση από το να βλέπεις ξανά στην οθόνη σου πραγματική δημοσιογραφία.
Η ομάδα των ηθοποιών (που κέρδισαν επάξια και το βραβείο SAG ως ensemble) παραδίδει μαθήματα για το πώς δύο άνθρωποι που μιλούν σ' ένα μικρό γραφείο μπορούν να δημιουργούν μεγάλο σινεμά. Η κλιμακούμενη ένταση του Μάικλ Κίτον. Η υπόκωφα επιβλητική ισχύς του Λιβ Σράιμπερ. Η αυστηρότητα του Στάνλεϊ Τούτσι. Η ενσυναίσθηση της Ρέιτσελ ΜακΑνταμς. Η διακριτική αλλά επιβλητική φιγούρα δικαιοσύνης που φορά ο Μαρκ Ράφαλο.
Ολοι συνάντησαν και μελέτησαν τους πραγματικούς δημοσιογράφους του «Spotilight» (λέγεται ότι όταν ο Γουόλτερ Ρόμπινσον επισκέφτηκε το γύρισμα, εντυπωσιάστηκε με τον Μάικλ Κίτον που καθόταν σε ένα ακριβές αντίγραφο του γραφείου του και δακτυλογραφούσε με τα δύο δάκτυλα, όπως αυτός, με τα χείλη σφιγμένα, μπροστά από μια παλιομοδίτικη οθόνη υπολογιστή, ακριβώς όπως αυτή που είχε το 2001) αλλά κανείς δεν ξέφυγε από τον κανόνα για να επιδείξει περίσσιο ταλέντο αυτάρεσκα και εγωιστικά και ανόητα. Ολοι εμπιστεύθηκαν την ηθική και την αισθητική του σκηνοθέτη τους και η συλλογική τους δουλειά τους έφερε στην τελική ευθεία των Οσκαρ.
Η ταινία είναι υποψήφια για 6 (ταινίας, σκηνοθεσίας, σεναρίου, μοντάζ, β΄ αντρικού και β΄ γυναικείου ρόλου) φαβορί στην κατηγορία σεναρίου και μέσα στην τριάδα για το μεγάλο βραβείο - αυτό της καλύτερης ταινίας. Δεν έχει σημασία αν θα το κερδίσει. Η αξία της θα φανεί όταν μελλοντικές αντίστοιχες ταινίες την χρησιμοποιούν ως σημείο αναφοράς και σύγκρισης.
