Αν αυτό που περιμένουν όλοι από τον Αντάμ Σάντλερ είναι να κάνει αυτό που κανείς δεν περιμένει (βλ. τις ερμηνείες του σε δύο - με το ζόρι τρεις - μέχρι σήμερα ταινίες και εξέχουσες στιγμές το «Punch-Drunk Love» του Πολ Τόμας Αντερσον και το «Uncut Gems» των αδελφών Σάφντι), τότε αυτό που κανείς δεν περιμένει από τον Ανταμ Σάντλερ και είναι αυτό που όλοι περιμένουν από τον Ανταμ Σάντλερ, ποιος ανυπομονεί να το δεί ξανά, μετά από τόσα χρόνια ανόητων ταινιών που ακόμη και στην καλύτερη (#not) εκδοχή τους μοιάζουν με τεμπέλικα, προκάτ, προχειροφτιαγμένα σκετσάκια του Saturday Night Live, μείον την όποια σάτιρα και μεγενθυμένα στα περίπου 90 λεπτά για να αποτελέσουν κινηματογραφικό προιόν;
Το «Hubie Halloween» είναι ακριβώς αυτό. Μια (όχι με την καλή έννοια) παιδική, (όχι με την καλή έννοια) απλή, (όχι με την καλή έννοια) αστεία, (σίγουρα όχι με την καλή έννοια) τρομακτική ταινία που με μια ιστορία γραμμένη (τουλάχιστον) στο πόδι ανακατεύει το μύθο του Halloween μαζί με μερικά διδάγματα της πλάκας κατά του bullying και ρεμιξάρει την αρχέγονη ιστορία του outsider που θα γίνει ήρωας (και στα μάτια της αγαπημένης του) μαζί με πορδές, προκειμένου τελικά να ολοκληρώσει μια από τις πιο βαρετές, ανούσιες και ούτε καν διασκεδαστικές γι’ αυτό που είναι ταινίες.
Σαν κάτι που είσαι αναγκασμένος να γυρίσεις γρήγορα με τους φίλους σου ή όποιον βρεις μπροστά σου εύκαιρο γιατί το.Netflix χρειάζεται οπωσδήποτε μια εορταστική ταινία σε πολύ μικρό deadline και ανάμεσα σε πόσους θα το έκαναν καλύτερα διαλέγουν τον Ανταμ Σάντλερ γιατί έχει και συμβόλαιο μαζί τους και οι ταινίες του σπάνε και τα κοντέρ - ειδικά όταν είναι «αυτές που περιμένεις από τον Ανταμ Σάντλερ» (ποιος μπορεί να μην ξεχάσει το «Murder Mystery»).
Στο Σάλεμ της Μασαχουσέτης, ο Χιούμπι είναι ο περίγελως των πάντων. Δουλεύει στο τοπικό σούπερ μάρκετ, ζει μαζί με την υπερπροστατευτική μητέρα του, είναι ερωτευμένος με την κοπέλα που αγαπούσε από το σχολείο, υπομένει στωικά τις πλάκες που του κάνουν όλοι, από τα μικρά παιδιά μέχρι και τους μεγάλους και ενώ τρομάζει με το οτιδήποτε, είναι ο αυτόκλητος προστάτης του Halloween. Τριγυρνώντας στους δρόμους με το ποδήλατο του, σώζει την αγαπημένη του γιορτή από κάθε κακοτοπιά είτε αυτή είναι αχόρταγοι tricksters που δεν σέβονται τους κανόνες του σωστού trick or treat, είτε ένας κατάδικος που το έχει σκάσει από το τοπικο ψυχιατρείο ή (κυρίως) ο γειτονάς του που του έχει απαγορεύσει ρητά να μπει μέσα στο σπίτι του αν ακούσει περίεργους, πολύ περίεργους θορύβους.
Με ελάχιστες σινεφιλικές αναφορές παρά το θέμα του, ούτε μια σκηνή που μπορείς να χαρακτηρίσεις ως αυθεντικά αστεία, καμία έμπνευση στη μείξη τρόμου και κωμωδίας και ένα καστ που (δεν) εκπλήσσει μέχρι να δεις και τον τελευταίο γκεστ (από τον Μπεν Στίλερ στην αρχική σκηνή μέχρι τον Στιβ Μπουσέμι στο χειρότερο ρόλο της καριέρας του και από τον αγνώριστο Ρεί Λιότα μέχρι τον - κανείς δεν θέλει να ξαναδεί - Ρομπ Σνάιντερ), ο Αντάμ Σάντλερ αφήνει λίγο χώρο για κάτι που μοιάζει με ρόλο στον Κέβιν Τζέιμς, στη Τζούλι Μπόουεν του «Modern Family» και στην Τζουν Σκουίμπ, υποψήφια για Οσκαρ στο «Nebraska» του Αλεξάντερ Πέιν, που ως μητέρα του κλέβει καταχρηστικά την παράσταση), δεν ξέρουμε τι είναι αυτό που μπορεί να σε απορροφήσει σε μια ταινία τόσο βαρετή που μετά την πρώτη μισή ώρα δεν ξέρεις αν πρέπει να τη σταματήσεις ή αν είναι πια πολύ αργά για να σωθείς από την ανοησία.
Οσο για τον Αντάμ Σάντλερ που (δεν) περιμένεις, αυτός παραμένει αλώβητος, με ένα ψεύδισμα που φυσικά είναι όσο χαριτωμένο όσο και εκνευριστικό, ένας all-American χαρακτήρας που χάνει κάθε ευκαιρία του δίνει η (έστω πρόχειρη) ιστορία και το φυσικό του ταλέντο να γίνει ένας κλασικός ήρωας που θα μπορούσε να αγαπηθεί πολύ από τα παιδιά και τους εφήβους και αντίστοιχα να ψελλίσει και μια δυο άγνωστες πλέον λέξεις αθωότητας στους ενήλικες.
Αποφασισμένος να επιμείνει μέχρι τέλους στη φαρσο-κάτι που υπηρετεί με σθένος, σίγουρος πως ναι θα γελάσουν πολύ με τις αψυχολόγητες γκάφες και τους ήχους που βγαίνουν από το στόμα του και όπου αλλού, ζώντας στην απόλυτη ψευδαίσθηση ότι αυτό που κάνει είναι meta, ενώ στην πραγματικότητα είναι pre, συνεχίζει στο δρόμο που ο ίδιος χάραξε, με τη βεβαιότητα πως θα υπάρξουν πολλοί που θα περάσουν τέλεια και μερικοί ακόμη που θα υποκριθούν ότι πέρασαν ωραία ακόμη και στο «Hubie Halloween» επειδή που και που τους κάνει τη χάρη να είναι «αυτό που όλοι περιμένουν από τον Ανταμ Σάντλερ».
Ολοι κερδισμένοι δηλαδή, εκτός από το σινεμά.
