Πολλά χρόνια πριν, το σκορ ήταν 1-1, αλλά την παραμονή του τρίτου και τελικού αγώνα, ο Ρέιζορ ανακοινώνει ξαφνικά την απόσυρση του, αρνούμενος να δώσει εξηγήσεις και βγάζοντας έτσι νoκ-άουτ τις καριέρες και των δύο. 30 χρόνια αργότερα, πεπεισμένος ότι θα υπάρξουν πολλά κέρδη, ο Ντάντε Σλέιτ Τζούνιορ, διοργανωτής αγώνων, αποφασίζει να τους κάνει μια πρόταση που δεν μπορούν να αρνηθούν: να ξαναμπούν στον αγωνιστικό χώρο και να παλέψουν μέχρι να ανακηρυχθεί ο τελικός νικητής μια και καλή. Όσο το σκέφτονται, η πρώτη τους συνάντηση μετά από δεκαετίες γρήγορα εξελίσσεται σε μια ξεκαρδιστική μάχη που γίνεται hit στο internet. Μετά την έκταση που παίρνει το θέμα στα social media, ο τοπικού ενδιαφέροντος αγώνας τους εξελίσσεται σε ένα must-see γεγονός για όλη την Αμερική! Aν επιβιώσουν από την προπόνηση, ίσως να καταφέρουν να δώσουν και την τελική μάχη.
Γύρος Πρώτος: Κάποιος που είχε μια ηλίθια ιδέα. Να βάλει στην ίδια ταινία τον Ρόμπερτ Ντε Νίρο και τον Σιλβέστερ Σταλόνε ως συνταξιούχους παίκτες του μποξ, επενδύοντας πάνω στις περσόνες που κάποτε έκαναν διάσημους – τον Τζέικ Λα Μότα στο «Οργισμένο Είδωλο» και τον Ρόκι Μπαλμπόα στη σειρά ταινιών «Ρόκι» αντίστοιχα – που συναντιούνται μετά από χρόνια για να ολοκληρώσουν έναν αγώνα που δεν έδωσαν ποτέ.
Γύρος Δεύτερος: Κάποιος που είχε μια ηλίθια ιδέα την κάνει ένα ηλίθιο σενάριο, όπου δύο συνταξιούχοι μποξέρ συναντιούνται μετά από χρόνια για τις ανάγκες ενός video game, o επεισοδιακός τσακωμός τους γίνεται viral (!) και αναζοπυρώνεται το ενδιαφέρον για την αναμέτρησή τους που τελικά παίρνει σάρκα και οστά για να γίνει το αθλητικό γεγονός για το οποίο όλοι μιλάνε.
Γύρος Τρίτος: Κάποιος που είχε μια ηλίθια ιδέα που την έκανε ηλίθιο σενάριο βρήκε τον τρόπο να κάνει μια ηλίθια ταινία όπου ακόμη και η έννοια του κλισέ θα έμοιαζε ευφημισμός, αφού δεν υπάρχει ούτε μια σκηνή όπου να μην νιώθεις ότι βλέπεις κάτι ανάμεσα σε μια παλιομοδίτικη ταινία που είχε σκίσει σε βιντεοκασέτα στα 80s και ταυτόχρονα την παρωδία της σε ένα φονικό combo ανοησίας.
Γύρος Τέταρτος: Κάποιος που είχε μια ηλίθια ιδέα που την έκανε ηλίθιο σενάριο και βρήκε τον τρόπο να κάνει μια ηλίθια ταινία έπεισε – προφανώς χωρίς να κουραστεί πολύ – τους Ρόμπερτ Ντε Νίρο και Σιλβέστερ Σταλόνε να ξεφτιλιστούν ηρωικά σε μια ντροπιαστική αλληλουχία από μούτες και κρεμασμένα προγούλια. Μαζί, πλήρωσε αδρά τον Αλαν Αρκιν και την Κιμ Μπάσινγκερ να τους πλαισιώσουν σε ένα ensemble για ρεζίλια και σαν να μην έφταναν όλα αυτά έδωσε αβάντα στον – πιο ενοχλητικός πεθαίνες – Κέβιν Χαρτ να φέρει κάτι από το «Scary Movie 3» που υπήρξε και η μεγαλύτερη επιτυχία του στην όλη κακόγουστη φάρσα.
Γύρος Πέμπτος: Κάποιος που είχε μια ηλίθια ιδέα και την έκανε ηλίθιο σενάριο και βρήκε τον τρόπο να την κάνει μια ηλίθια ταινία και έπεισε και όλους τους παραπάνω να συνηγορήσουν στην ηλιθιότητα, δεν σταματάει πουθενά καθώς ό,τι διαδραματίζεται μπροστά στα μάτια σου γίνεται σταδιακά από απλώς ηλίθιο σε αφόρητο και από απλώς αφόρητο σε απέραντα κακό, καθώς ο Ντε Νίρο παίζει σαν να ξυπνάει από την παρωδία του «Awakenings» και το πρόσωπο του Σταλόνε μοιάζει να ξεκολλάει από λεπτό σε λεπτό από τα κακοχυμένα μπότοξ.
Μετά από τόσους εξοντωτικούς γύρους, δεν χρειάζεται να ρωτήσετε ποιος βγαίνει νοκ άουτ, αφού πριν από οποιαδήποτε έκβαση ενός ηλίθιου αγώνα ο θεατής είναι σχεδόν κλινικά νεκρός.
