Η παραλία είναι για χαλάρωση. Μπορείς να πας από τις πρώτες πρωινές ώρες, να λιώσεις κάτω από τον ίσκιο διαβάζοντας ένα βιβλίο καθώς ακούς τα κύματα να σκάνε στην ακτή. Αλλά κάτι έχει αρχίσει να σου ταράζει αυτή την γαλήνη. Δεν πρόσεξες πως όταν άπλωσες την πετσέτα σου κάτω από το δέντρο υπήρχε δίπλα του μια κυψέλη από μέλισσες κι έτσι έχουν αρχίσει να πετούν από πάνω σου. Μην πανικοβληθείς κάνοντας απότομες κινήσεις γιατί θα τις εξοργίσεις και μπορεί να σε τσιμπήσουν. Το πρήξιμο και ο πόνος ίσως να είναι το λιγότερο μιας και μπορεί να βγει προς τα έξω ο άλλος σου εαυτός, να αποκαλυφθούν μυστικά, να ειπωθούν αλήθειες κι έχουμε δράματα. Ποιος θα τα ήθελε αυτά μέσα στις καλοκαιρινές του διακοπές; Μακριά από εμάς...
από το «Μια Μέλισσα τον Αύγουστο» του Θοδωρή Αθερίδη, 2007.
