Είναι δύσκολο να βάλω σε λέξεις όλο αυτό που μου συμβαίνει γιατί μοιάζει να είναι κάτι πολύ μεγάλο. Ναι νιώθω λίγη πίεση, αλλά όχι πολύ γιατί δεν υπάρχει κάτι που μπορώ να κάνω πια. Μου άρεσε που έκανα την ταινία, μου αρέσει η ταινία όταν την βλέπω, νιώθω καλά γι αυτό κι ελπίζω μόνο ότι θα υπάρχουν άνθρωποι που τους αρέσει. Από κει και πέρα...
Η αλήθεια είναι πως η αντίδραση των περισσότερων όταν έμαθαν ότι πήρα τον ρόλο ήταν «Τι; Σοβαρά;» Ήξερα ότι η επιλογή μου θα εκπλήξει πολλούς. Αλλά νομίζω ότι αυτό είναι ένα από τα πράγματα ου κάνουν το φλμ να λειτουργεί. Στο κάτω κάτω αυτή είναι μια ταινία για έναν άνθρωπο που μικραίνει στο μέγεθος ενός μυρμηγκιού, οπότε μάλλον δεν θα ήθελες έναν τυπικό macho ήρωα για πρωταγωνιστή.
Αν η ταινία φέρει κάποια αλλαγή στη ζωή μου, δεν νομίζω ότι θα είναι με τους ανθρώπους που με ξέρουν, που ξέρουν την δουλειά μου. Αυτό που θα αλλάξει νομίζω είναι με τα παιδιά. Τα πιτσιρίκια δεν έχουν ιδέα ποιος είμαι, δεν έχουν δει τις ταινίες μου και τώρα θα με μάθουν Είμαι ο Ant-Man.
Είχα δει όλα τα φιλμ της Marvel, εκτός από ένα δύο που τα είδα όταν ανέλαβα τον ρόλο και είχα διαβάσει μερικά κόμικ της Marvel όταν ήμουν μικρός. Στην πραγματικότητα όμως δεν ήμουν μεγάλος φαν. Σαν παιδί, διάβαζα περισσότερο βρετανικά κόμικ τότε. Δεν ήξερα τον Ant-man ιδιαίτερα αλλά χαίρομαι πολύ που τον ανακάλυψα.
Ηταν ανησυχητικό όταν ο Εντγκαρ Ράιτ εγκατέλειψε το φιλμ. Αλλά ήξερα ότι η ταινία θα γίνει οπότε όταν η Marvel με προσέγγισε για να δουλέψω στο σενάριο το είδα σαν μια ευκαιρία να προσθέσω στο φιλμ κάποια καινούρια στοιχεία. Κρατήσαμε πολλά πράγματα από το αρχικό σενάριο και πάντα προσπαθούσαμε να μείνουμε πιστοί στους ήρωες. Η κωμωδία μας έρχεται φυσικά, αλλά αυτό που προσθέσαμε ήταν μάλλον πιο δραματικές στιγμές στην ιστορία.
Από τα κόμικ ήδη, αλλά και στο φιλμ, όλες οι πράξεις του Σκοτ Λάνγκ καθοδηγούνται από την αγάπη του προς την κόρη του. Κι αυτή η ιδέα της σχέσης των παιδιών και των γονιών τους ήταν κάτι το οποίο θέλαμε να εξερευνήσουμε, όχι μόνο με τον Σκοτ, αλλά και με την ιστορία του Χανκ Πιμ και της κόρης του, ακόμη και με τον χαρακτήρα του Κάρι Στολ και του Μάικλ Ντάγκλας που είναι αναμφίβολα μια διαταραγμένη σχέση παιδιού και πατέρα στην βάση της.
Ο γιος μου δεν είχε δείξει ποτέ κανένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τις ταινίες που έκανα, για εκείνον ήταν απλά η δουλειά μου, όμως εδώ κάτι συνέβη. Έχει πολλούς φίλους που είναι φαν της Marvel, κι όλοι του έλεγαν «εϊ, ο μπαμπάς σου είναι ο Ant-Man» και κατάλαβε πως κάτι συμβαίνει. Ήταν η μόνη ταινία στην οποία ήθελε να έρθει στα γυρίσματα κι όταν φόρεσε το κράνος του «Ant-Man» στο καμαρίνι μου, μπορούσες να δεις τον ενθουσιασμό του».
Φυσικά υπάρχουν πράγματα που με κάνουν να νιώθω μικροσκοπικός στην αληθινή ζωή! Τα dinner parties με έξυπνους ανθρώπους για παράδειγμα. Ή το να γνωρίζω ανθρώπους σαν τον Μάικλ Ντάγκλας. Δεν είναι κάτι που μπορείς να πάρεις ελαφρά, ακόμη κι αν είναι απίθανος τύπος και τα πήγαμε πάρα πολύ καλά στα γυρίσματα. Δεν είναι ότι νιώθω νευρικός απέναντί του πλέον, περάσαμε τόσο καιρό μαζί, αλλά ότι και να λέμε, είναι ο Μάικλ Ντάγκλας.
Ο λόγος που κάνω κάθε ταινία είναι βασικά ο ίδιος. Σκέφτομαι αν αυτό το φιλμ θα ήταν κάτι που θα ήθελα να δω. Αν υπάρχει κάτι που θα κάνει την εμπειρία των γυρισμάτων ενδιαφέρουσα. Κι εδώ αναμφίβολα υπήρχαν πολλά. Έκανα πολλές ταινίες πριν από το «Ant-Man» οπότε δεν φοβάμαι ότι αυτή θα αλλάξει τον τρόπο που με βλέπουν οι θεατές, ή οι άνθρωποι στο επάγγελμα. Δεν νομίζω ότι κανείς πρόκειται να σκεφτεί «α, ο Πολ Ραντ είναι πλέον action star, δεν κάνει για την ανεξάρτητη ταινία που κάνουμε». Πιστέψτε με, κάτι τέτοιο έχει τις ίδιες πιθανότητες να συμβεί όσο το να σκεφτεί κάποιος άλλος ότι ίσως θα ήμουν καλός σε μια καθαρόαιμη περιπέτεια, με ξύλο και πυροβολισμούς. Δεν νομίζω...
