Η Ελ Φάνινγκ είναι όμορφη, μ' αυτή την ευμετάβλητη ομορφιά που της επιτρέπει να παίζει από την αιθέρια κι αθώα ξανθιά πριγκίπισσα του «Maleficent», ως την προκλητική νέα γυναίκα στο «20th Century Women» του Μάικ Μιλς. Σαν τα μοντέλα που μεταμορφώνονται σε κάθε φωτογράφηση. Κανείς δεν τη θυμάται στ' αλήθεια ως Λούσι στο «I Am Sam», γιατί ήταν... μόλις 2 χρόνων, αλλά κανείς δεν την ξεχνά σε ρόλους όπως στο «Somewhere» της Σοφία Κόπολα, ή στο «Super 8» του Τζέι Τζέι Εϊμπραμς. Κανείς δεν την ξεχνά γενικώς.
Διαβάστε ακόμη: Το «Frozen» είναι η αγαπημένη του ταινία κι άλλα 11 πράγματα που μάθαμε μιλώντας με τον Νίκολας Βίντινγκ Ρεφν
Οχι πολύ μακριά από τις δικές της εμπειρίες, τη δική της αγάπη για τη μόδα και τη δική της ζωή, η Ελ Φάνινγκ έγινε η μούσα του Νίκολας Βίντινγκ Ρεφν στο «The Neon Demon», η δική του Τζέσι, το 16χρονο πανέμορφο κορίτσι που κινδυνεύει να πέσει θύμα του δαίμονα της ματαιοδοξίας. Στα 18 της η ίδια, μοιάζει να διασκέδασε αφάνταστα με το ρόλο και με τη συνεργασία της με τον Ρεφν. Ετσι, τουλάχιστον, δήλωσε όταν τη συναντήσαμε μετά την επίσημη πρεμιέρα του φιλμ στο Φεστιβάλ Καννών. Διαβάστε παρακάτω τα 10 πράγματα που μας είπε και... μας έμεινε αξέχαστη!
Διαβάστε εδώ τη γνώμη του Flix για το «The Neon Demon»
Για το αδηφάγο Λος Αντζελες Ζω στο Λος Αντζελες, μετακόμισα εκεί από την Τζόρτζια όταν ήμουν 2 χρόνων, οπότε για μένα είναι το σπίτι μου, εκεί ζω με τους γονείς μου, εκεί πηγαίνω σχολείο – τώρα κοντεύω ν’ αποφοιτήσω. Καταλαβαίνω ότι είναι ένα μέρος πολύ ελκυστικό και, ταυτόχρονα, πολύ σκοτεινό. Οι άνθρωποι πηγαίνουν εκεί για να εκπληρώσουν τα όνειρά τους, να γίνουν κάτι κι αυτό κάποιες φορές συμβαίνει, χωρίς να σημαίνει ότι θα διαρκέσει, ή ότι η πόλη δε θα σε καταβροχθίσει, γιατί είναι τόσο λαμπερή και όμορφη που δύσκολα μπορείς να της αντισταθείς.
Για την ηρωίδα της, την Τζέσι Ολοι έχουν ένα σκοτάδι μέσα τους, μπορεί να είσαι θυμωμένος, ή στενοχωρημένος, πάντα υπάρχει η φωτεινή πλευρά και το αντίθετό της. Η σκοτεινή πλευρά της Τζέσι υπήρχε ανέκαθεν εκεί, είναι λίγο σαν την Ντόροθι από τον Μάγο του Οζ, αθώα κι αφελής αλλά ταυτόχρονα μυστηριώδης. Η ηρωίδα μου είναι λίγο σαν ένα φάντασμα που όλοι προσπαθούν να παγιδεύσουν και δεν μπορούν – γιατί αυτό το φάντασμα είναι η νεότητα. Η Τζέσι είναι 16 χρόνων, έχει άφθονη φυσική ομορφιά και φρεσκάδα, σ’ αυτήν την ηλικία τίποτα δεν είναι δύσκολο. Δύσκολο είναι να είσαι 20 και να νιώθεις ότι έχεις γεράσει, έτσι όπως, σήμερα, η ομορφιά αποκτά συνεχώς χαμηλότερο μέσο όρο ηλικίας. Αυτή η ταχύτητα σε κάνει σαν πεινασμένο τέρας κι αυτό απεικονίζει η ταινία.
Δείτε ακόμη: «The Neon Demon» του Νίκολας Βίντινγκ Ρεφν. Φάτε μάτια.
Για τη μόδα Πάντα μου άρεσε η μόδα, τα ρούχα, τώρα αγαπώ ιδιαίτερα τα Gucci, τον Valentino πάντα. Από μικρή χάζευα τα μοντέλα, θαμπωνόμουν, πρόβαρα το περπάτημά τους, το πώς γέρνουν προς τα πίσω για να φαίνονται μακρύτερα τα πόδια τους. Ποτέ δεν ήρθα αντιμέτωπη με τη σκοτεινή πλευρά της μόδας, αλλά ξέρω ότι υπάρχει, επειδή αυτή η εμμονή με την τελειότητα έχει μια έμφυτη βαρβαρότητα. Οσο κάναμε το γύρισμα, οι υπόλοιπες ηθοποιοί κι εγώ κάναμε αδιάκοπα δίαιτα, γιατί αυτό θα έκαναν κι οι ηρωίδες μας. Μόλις τελειώσαμε, έπεσα με τα μούτρα στα τσίζμπεργκερ.
Για το κυνήγι της ομορφιάς Ζούμε τη ζωή του instagram και των social media, σ’ ένα σύμπαν όπου ο σωματότυπος της μόδας αλλάζει κάθε μέρα κι όπου ελάχιστες από τις εικόνες που κυκλοφορούν είναι αληθινές. Τα πρότυπα αλλάζουν με εξωφρενική ταχύτητα και προσπαθούμε να τα οικειοποιηθούμε πανικόβλητοι. Ελπίζω το μέλλον να μην είναι έτσι, να μην κοιτάζουμε όλοι βωβοί την οθόνη του κινητού μας περιμένοντας εντολές. Υπάρχουν apps για να κάνεις το δέρμα σου να μοιάζει πιο λαμπερό, τη μέση σου πιο λεπτή. Κι όταν, μετά, βλέπεις αληθινές φωτογραφίες, σου φαίνονται ελαττωματικές, απλώς επειδή δείχνουν την πραγματική εικόνα του πώς μοιάζουμε. Εγώ δε μοιάζω όπως δείχνω στις φωτογραφήσεις, αυτό θα έπρεπε να είναι αυτονόητο. Υπάρχει τεράστια επεξεργασία κι από κάτω υπάρχει ένα αληθινό πρόσωπο.
Δείτε ακόμη: Ο Ράιαν Γκόσλινγκ παίρνει μία απολαυστική συνέντευξη από τους Νίκολας Ρεφν & Ελ Φάνινγκ για το «The Neon Demon»
Για το τίμημα της δόξας Μόλις έγινα 18, πριν ένα μήνα για την ακρίβεια και ξεκίνησα να δουλεύω ως ηθοποιός στα 2! Μεγάλωσα μέσα σ’ αυτό το σύμπαν, ως τα 9 διδασκόμουν στο σπίτι και μετά είπα στη μαμά μου, θα ήθελα ν’ αποκτήσω κάποιους φίλους της ηλικίας μου κι έτσι πήγα στο σχολείο. Ανέκαθεν έβλεπα την ηθοποιία, το σινεμά, ως εξωσχολική δραστηριότητα, σα να βλέπω ποδόσφαιρο. Βέβαια δεν μπόρεσα να πάω στο χορό της αποφοίτησης γιατί βρισκόμουν στο Φεστιβάλ των Καννών, αλλά δεν το θεωρώ και μεγάλο τίμημα!
Για την αδελφή της, Ντακότα Ασφαλώς η αδελφή μου μού άνοιξε το δρόμο, πήγε με τη μαμά μου στο Λος Αντζελες, εγώ έμεινα πίσω με τον μπαμπά μου και, μόλις μπήκε σε μια σειρά καριέρας, πήγαμε κι εμείς και τους βρήκαμε. Την παρακολουθούσα, παίζαμε μαζί αυτά τα παιχνίδια όπου ντυνόμασταν και πλάθαμε διάφορες ηρωίδες κι η μαμά μου συνειδητοποίησε ότι, εντάξει, δε θα μας αρέσουν τα σπορ, όπως στους γονείς μας, θα μας αρέσει αυτό, η υποκριτική, το σινεμά. Και το υποστήριξε.
Για μια ολόκληρη ζωή στις ταινίες Είναι παράξενο να έχεις τη ζωή σου καταγεγραμμένη μ’ αυτόν τον τρόπο, μ’ αρέσει να βλέπω τις παλιότερες ταινίες μου γιατί αγαπώ τις αναμνήσεις, τις μυρωδιές, μ’ αρέσει η νοσταλγία.
Διαβάστε ακόμη: Στο «The Neon Demon» του Νίκολας Βίντινγκ Ρεφν, η ομορφιά είναι τα πάντα
Για το «κορίτσι που λιποθύμησε» Σιχαίνομαι τις οντισιόν, μου προκαλούν τέτοιο άγχος. Πήγα μια φορά σε μία και λιποθύμησα, πραγματικά. Δεν πήγε πολύ καλά, δεν πήρα το ρόλο προφανώς! Με αποκαλούσαν «το κορίτσι που λιποθύμησε» για αρκετό καιρό μετά.
Για τον Νίκολας Βίντινγκ Ρεφν Ανέκαθεν θαύμαζα τον Νικ, είδα το «Drive» στην τηλεόραση πεντακόσιες φορές, το ανέλυα διαρκώς, έγινα φανατική θαυμάστριά του. Όταν τον γνώρισα, μου είπε ότι ήθελε να κάνει μια ταινία για κορίτσια μοντέλα και μου έκανε έκπληξη: μια κοριτσίστικη ταινία από τον μετρ της βίας και της αρρενωπότητας; Με ενδιέφερε από την πρώτη στιγμή κι ήθελα να το κάνω. Τον συνάντησα σπίτι του κι ήταν περικυκλωμένος από δεκάδες φορέματα πριγκιπισσών, γιατί έχει δυο κόρες και μια σύζυγο κι όλοι λατρεύουν το «Frozen». Θα ξαναδούλευα μαζί του οποτεδήποτε, ελπίζω να συνεργαζόμαστε για πολύ, πολύ καιρό. Απλώς μακάρι να παίζω μαζί με τον Ράιαν Γκόσλινγκ, εδώ και χρόνια είμαι ψιλοερωτευμένη μαζί του, χαχα!
Για την επόμενη μέρα Πάντα υπάρχουν άνθρωποι με τους οποίους λαχταράς να συνεργαστείς. Εγώ ζω πολύ μέσα στο μυαλό μου, ονειροπολώ συνέχεια, δεν υπάρχει τίποτα που να μη θέλω να το κάνω γιατί τα φαντάζομαι όλα στη σκέψη μου διαρκώς. Κι ακόμα έχω έναν ολόκληρο κόσμο γύρω μου να γνωρίσω, μια ολόκληρη ζωή μπροστά μου να ζήσω. Δε φοβάμαι να μεγαλώσω.
