H ταινία
Καλοκαίρι του 2000. Ένα μικρό αγόρι καταφθάνει στο σπίτι των παππούδων του σ' ένα παραθαλάσσιο χωριό. Τις ξέγνοιαστες καλοκαιρινές στιγμές του συντροφεύει η μυστήρια φιγούρα της "μάγισσας". Μιας αποξενωμένης ηλικιωμένης γυναίκας που ζει σε ένα παλιό σπίτι πάνω στην παραλία. Όταν μια μέρα αυτή δε θα βρίσκεται πια εκεί, το αγόρι θα στρέψει το βλέμμα του, για πρώτη φορά στο φως του ηλίου που δύει.
Ο σκηνοθέτης
Ο Αστέρης Τζιώλας γεννήθηκε το 1994 στην Αθήνα και μεγάλωσε στο Βόλο. Μετά από μια σύντομη ακαδημαϊκή πορεία στον κλάδο των θετικών επιστημών, αποσύρθηκε από τις σπουδές του στην Ιατρική για να ασχοληθεί αποκλειστικά με το σινεμά και τη σκηνοθεσία. Το 2020 αποφοίτησε από τη Σχολή Κινηματογράφου και Τηλεόρασης Λ. Σταυράκου. Η πτυχιακή του ταινία με τίτλο «Όταν έχασε η νύχτα» έκανε πρεμιέρα στο 27ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Σαράγεβο. Ένα χρόνο αργότερα, επιλέχθηκε στο 16th Edition of Talents Sarajevo (Τμήμα σκηνοθεσίας). «Το καλοκαίρι που παρατήρησα για πρώτη φορά τον ήλιο να δύει» ολοκληρώθηκε το 2023 και χρηματοδοτήθηκε από το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου και την ΕΡΤ.
Δείτε εδώ το τρέιλερ της προηγούμενης δουλειάς του με τίτλο «Οταν Εχασε η Νύχτα»:
5 ερωτήσεις για «Το Καλοκαίρι Που Παρατήρησα Για Πρώτη Φορά τον Ηλιο να Δύει»
Πώς επιλέξατε το θέμα της ταινίας σας, ποια ήταν η αρχική ιδέα, ποια η ανάγκη να αφηγηθείτε αυτή την ιστορία;
Ένα από τα σημαντικότερα πράγματα που ανακάλυψα στη σύντομη πορεία μου ως δημιουργός, είναι το πόσο πολύ με γοητεύουν οι στιγμές στις οποίες πραγματοποιείται μια αλλαγή. Στιγμές που βιώνονται για πρώτη φορά. Οδηγήθηκα στο να γράψω μια ιστορία με πρωταγωνιστή παιδί αφού ένιωσα πως σε αυτή την περίπτωση όλα τα παραπάνω δυναμιτίζονται κι αποκτούν μεγαλύτερο βάρος. Στην προκειμένη περίπτωση, το μικρό αγόρι της ιστορίας ρίχνει μια πρώτη ματιά στην…αντίπερα όχθη, παίρνει μια γεύση από τη σκληρή πραγματικότητα του κόσμου κι έρχεται αντιμέτωπο με έννοιες όπως ο χρόνος και ο θάνατος. Όλα αυτά, δίχως να έχει φυσικά πλήρη συνείδηση του τί συμβαίνει μέσα του. Κι αυτή η συνθήκη, είναι εκείνη που στα μάτια μου κάνει ακόμα πιο έντονη κι ιδιαίτερη τη συγκεκριμένη στιγμή.
Ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση του να είσαι σκηνοθέτης στην Ελλάδα σήμερα; Τι σας δυσκόλεψε στην πραγματοποίηση της ταινίας, τι σας έφερε μεγάλη χαρά, ή τι σας εξέπληξε - θετικά ή αρνητικά;
Να βρεις το σθένος να παραμείνεις δημιουργικός παρά το χάος που προκαλούν μέσα σου ο αγώνας για να βιοποριστείς, οι διάφορες υποχρεώσεις κι άλλα τέτοια όμορφα. Ιδίως όταν στην Ελλάδα ζεις για το σινεμά κι όχι από το σινεμά. Υπάρχουν εξαιρέσεις αλλά αυτός είναι ο κανόνας.
Θα ξεκινήσω από τις χαρές – συνήθως στη ζωή μου λειτουργώ ανάποδα. Νιώθω εξαιρετικά χαρούμενος και περήφανος για όλους τους συνεργάτες που είχα δίπλα μου σε όλα τα στάδια της ταινίας. Θυμάμαι όμως συγκεκριμένα μια στιγμή στα γυρίσματα – την τελευταία μας μέρα στο Βόλο – όπου καταφέραμε, μια ανάσα πριν δύσει ο ήλιος και χάσουμε το απαραίτητο φως, να πετύχουμε ένα πλάνο με πολύ υψηλό πήχη δυσκολίας παραγωγικά. Γκολ τίτλου στο 97’. Εκείνη τη στιγμή αλλά και τους πανηγυρισμούς όλων των ανθρώπων στο σετ, θα τα θυμάμαι μια ζωή.
Μεγάλο ζόρι πέρασα με τον καιρό στο Βόλο. Θέλαμε να γυρίσουμε μια καλοκαιρινή ταινία, ήμασταν εκτός έδρας και τα πρωινά τις μισές μέρες γυρίσματος είχε βαριά συννεφιά, ενίοτε και βροχές. Το δυσκολότερο όμως απ’ όλα για μένα, ήταν το να μπορώ να βρίσκομαι -συναισθηματικά - πάντα δίπλα στα δύο παιδιά που παίζουν στην ταινία. Απ’ότι έμαθα η όλη διαδικασία τους άφησε μια πολύ γλυκιά γεύση και αυτό νιώθω πως είναι ένα από τα μεγαλύτερα κατορθώματα μας, αν όχι το μεγαλύτερο.
Είναι οι πλατφόρμες και η νέα πραγματικότητα του streaming μια ευκαιρία για τη διανομή και προβολή της μικρού μήκους ταινίας; Πού στέκεστε στο δίλημμα αίθουσες ή πλατφόρμες;
Σίγουρα είναι αλλά κυρίως για τη διανομή και την προβολή. Το σινεμά, τουλάχιστον με τον τρόπο που το αντιλαμβάνομαι εγώ, δημιουργείται για την αίθουσα και τη μεγάλη οθόνη και μπορεί να βιωθεί στην ολότητα του μονάχα εκεί. Μικρού ή μεγάλου μήκους δεν έχει σημασία. Άλλη επίδραση έχει πάνω σου ένα βλέμμα σε κοντινό στο λευκό πανί και άλλη στην οθόνη ενός λάπτοπ. Το βάθος και η λεπτομέρεια του ήχου ή της μουσικής από τα ηχεία της αίθουσας μπορεί να προκαλέσει ρίγη στη σπονδυλική σου στήλη, ο ήχος δυο φτηνών ηχείων που έχεις στο σπίτι μάλλον όχι. Το σινεμά άνηκε, ανήκει και θα ανήκει στις αίθουσες.
Τι σημαίνει το Φεστιβάλ Δράμας για σας, αλλά και για το σημερινό ελληνικό κινηματογραφικό τοπίο; Τι σημαίνουν οι συνεχείς επιτυχίες της ελληνικής ταινίας μικρού μήκους στο διεθνές τοπίο;
Πρώτη φορά ανεβαίνω στη Δράμα φέτος. Έχω ακούσει διάφορες όμορφες ιστορίες. Σίγουρα είναι ένα event το οποίο εντείνει την ώσμωση μεταξύ νέων αλλά και πιο έμπειρων καλλιτεχνών. Όσον αφορά στις επιτυχίες, μάλλον κάτι γίνεται καλά. Σε πολλά επίπεδα.
Ο,τι κι αν γίνει το σινεμά θα επιβιώσει γιατί...
Υπάρχουν και θα εξακολουθούν να υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι έχουν την ανάγκη να μοιραστούν, πάση θυσία, την αλήθεια τους.
Δείτε εδώ το τρέιλερ του «Το Καλοκαίρι Που Παρατήρησα Για Πρώτη Φορά τον Ηλιο να Δύει»:
Το Καλοκαίρι Που Παρατήρησα Για Πρώτη Φορά τον Ηλιο να Δύει | Παίζουν: Παύλος Ερμής Φράγκος, Κωνσταντίνα Ελένη Μπάχαρι, Ζώγια Σεβαστιανού | Σκηνοθεσία – Σενάριο: Αστέρης Τζιώλας | Παραγωγοί: Σοφία Δημοπούλου, Φραγκίσκος Ξυδιανός, Μάνος Τζιβάκης | Διεύθυνση Φωτογραφίας: Σωτήρης Τζατζάκης | Μοντάζ: Αστέρης Τζιώλας | Σκηνογραφία - Ενδυματολογία: Αντιγόνη Ευτυχιάδη | Ηχοληψία: Αλκαίος Νικολάου – Μιχαήλ | Μουσική: Constantine Skourlis | Μακιγιάζ - Μαλλιά: Ηλέκτρα Κατσιμίχα | Ηχητικός Σχεδιασμός: Βάλια Τσέρου | Μίξη Ήχου: Κώστας Φυλακτίδης | Foley Artists: Panorama the Sound of Film | Coloring: Δημήτρης Καρτέρης | Visual Effects Compositing: Παντελής Αναστασιάδης | Σχεδιασμός Τίτλου & Αφίσας: Νίκος Χάτσιος | Casting: Ready2Cast | Παραγωγή: Ready2cast | Συμπαραγωγοί: ΕΡΤ, Μίνα Ντρέκη, Ηρώ Αηδόνη | Executive Producers: Πηνελόπη Μαντζίρη, Αστέρης Τζιώλας | Διεύθυνση Παραγωγής: Μάνος Τζιβάκης | Α’ Βοηθός Σκηνοθέτη: Δομήνικος Διαμαντής Μπαλάσκας | Σκριπτ: Χάρης Σαρατσιώτης | Child Actor Instructor: Κωνσταντίνα Κάλτσιου | Α’ Βοηθός Κάμερας: Ελένη Λώλα | Β’ Βοηθός Κάμερας / DIT: Ανδρέας Βέμπος | Gaffer: Ευγένιος Σάββας | Α’ Βοηθός Ήχου: Μαρίνα Σπαγουλάκη | Βοηθός Παραγωγής: Χάρης Ρούλης Παπουτσής | Βοηθός Σκηνογράφου: Αλεξάνδρα Μπαλντούμη | Μετάφραση/Επιμέλεια Υποτίτλων: Δήμητρα Τσιαλού | Με την υποστήριξη του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου
