Αρκεί να γνωρίζεις βασικές γνώσεις ζωολογίας για να αντιληφθείς πώς η «Ζουγκλοπαρέα», η μεγάλου μήκους απόπειρα της ομάδας που έστησε τη διάσημη γαλλική τηλεοπτική σειρά προσπαθεί να κάνει τη... διαφορά.
Πώς αλλιώς να εκλογικεύσεις το γεγονός πως ο ήρωας-πρωταγωνιστής είναι εδώ ένας πιγκουίνος που πιστεύει ότι είναι τίγρης, αγνοώντας την ανάγκη του για το νερό; Και πως να δεχτείς ότι ένα γλυκύτατο κοάλα που κανονικά κοιμάται για 22 ώρες σερί την ημέρα είναι ο δραστήριος κακός της υπόθεσης, αυτός που θέλει να γίνει ο κυρίαρχος της ζούγκλας με κάθε τρόπο;
Επενδύοντας πάνω στις αξίες του ηρωισμού, της φιλίας και – φυσικά – της διαφορετικότητας, η «Ζουγκλοπαρέα» ξεκινάει όταν ο μικρός Μορίς (πιγκουίνος – τίγρης) αποφασίζει να ακολουθήσει τα βήματα της μητέρας του και να ιδρύσει μια ομάδα δικαιοσύνης και προστασίας της ζουγκλας προκειμένου να αντιμετωπίσει τα κακόβουλα σχέδια του Ιγκορ. Κάτι, δηλαδή, σαν τους Avengers της πανίδας με υπερήρωες εδώ ένα γορίλα, μια νυχτερίδα, έναν τάρσιο, ένα χρυσόψαρο και δύο βατράχια!
Σε μια νοητή αλυσίδα ταινιών κινουμένων σχεδίων που διαδραματίζονται μέσα σε μια ζούγκλα, η «Ζουγκλοπαρέα» μοιράζεται με τον «Βασιλιά των Λιονταριών» την πηγαία αίσθηση χιούμορ και με τη «Μαδαγασκάρη» μια έξτρα φροντίδα στον κάθε ήρωα και τα χαρακτηριστικά του, χωρίς φυσικά να μπορεί να αγγίξει ούτε την αρχέγονη συγκίνηση του πρώτου ούτε την (όχι και πάντα τόσο πετυχημένη) διείσδυση του δεύτερου στην ποπ κουλτούρα.
Τρισχαριτωμένη και αστεία, η «Ζουγκλοπαρέα» απευθύνεται σε παιδιά μικρότερης ηλικίας και στις οικογένειές τους και χωρίς να απαρνείται την εποχή της, προτιμά να κινηθεί σε κλασικά μονοπάτια, σιγουρεύοντας ότι μπορεί να λειτουργήσει τόσο ως ένα παραμύθι που κάποιος μπορεί να αφηγηθεί στο παιδί του αλλά και σε μια απολαυστική κινούμενη ιστορία που θα διασκεδάσει και θα δυσκολέψει και λίγο τους γονείς όταν μετά το τέλος της θα πρέπει να εξηγήσουν στο παιδί τους πως ένα πιγκουίνος μπορεί να είναι το παιδί μιας τίγρης...
