Από τότε που ο Ατζα ήταν μικρός και μεγάλωνε με την μητέρα του σ' ένα φτωχικό σπίτι στη Βομβάη ήθελε δύο πράγματα: να γνωρίσει τον πατέρα του (η μητέρα του δεν του είχε πει ποτέ ποιος ήταν) και να γίνει πλούσιος για να την πάει στο Παρίσι που ήταν το όνειρό της. Μεγαλώνοντας στους δρόμους, γνωρίζει έναν φακίρη, ο οποίος του μαθαίνει τα κόλπα της εξαπάτησης του κοινού. Νεαρός πλέον, όσο κερδίζει χρήματα στην πιάτσα, η μητέρα του πεθαίνει. Το ταξίδι στο Παρίσι το πραγματοποιεί με τις στάχτες της, ένα διαβατήριο κι ένα ψεύτικο χαρτονόμισμα των 100 ευρώ. Σ' ένα κατάστημα ΙΚΕΑ (αυτόν τον κατάλογο είχε ξεφυλλίσει μικρός, εκεί ονειρευόταν να πάει πρώτα) γνωρίζει την Μαρί και την ερωτεύεται ακαριαία. Δίνουν ραντεβού να βρεθούν την επόμενη μέρα στον Πύργο του Αϊφελ, όμως η μοίρα έχει διαφορετική γνώμη. Ο Αζρα κρύβεται σ' ένα φορτηγό για να διανυκτερεύσει και βρίσκεται στο δρόμο προς το Λονδίνο παρέα με Σομαλούς πρόσφυγες, το σκάει από την βρετανική αστυνομία και ξεκινά μια μεγαλύτερη ακόμα περιπέτεια - από τη Βαρκελώνη στην ντόλτσε βίτα της Ρώμης και σε αερόστατο που διασχίζει τη Μεσόγειο, ο δρόμος της επιστροφής προς το Παρίσι και τη Μαρί θα είναι μεγάλος.
Ενας φακίρης χρησιμοποιεί ξεκάθαρα το ταλέντο του στη μαγεία, την πλάνη, τα ψεύτικα θαύματα με σκοπό να σε εξαπατήσει. Αν έχει ταλέντο, δε θα πάρεις χαμπάρι πώς την πάτησες - κι αυτό θα σε γοητεύσει ακόμα περισσότερο. Αν το καλοσκεφτεί κανείς, το ίδιο ισχύει και με το σινεμά. Θα παρασυρθείς εθελοντικά και με όλη σου την καρδιά, ακόμα κι από κινηματογραφικά παραμυθάκια, αν υπάρχει ταλέντο στο πώς στα αφηγείται κανείς. Εδώ δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο.
Από τις πρώτες κλισέ εικόνες της παιδικής ηλικίας στη Βομβάη, μέχρι τον καρτποσταλικό έρωτα με τη Μαρί (πιο χάρτινος, άγευστος, ανεξήγητος χαρακτήρας πεθαίνεις!) όλα βασίζονται στην «ιδέα» της μεγάλης, τραβηγμένης από τα μαλλιά περιπέτειας, στην υπερτονισμένη φόρμα του bollywood (που κάποια στιγμή θα ξεσπάσει και μια μιούζικαλ σεκάνς!) και σ' ένα εύκολο, γλυκερό, σιροπιαστό συναίσθημα. Τίποτα δεν συμβαίνει καλοδουλεμένα, οπότε και «μαγικά» - όλα είναι συγκαταβατικά «καλόκαρδα», επίτηδες γλυκούλικα, παλιομοδίτικα αστεία. Ολα θέλουν με το ζόρι να παντρέψουν την «Αμελί» με το «Slummdog Millionaire». Χωρίς η ταινία να είναι τίποτα από τα δύο.
Μπάτζετ, παραγωγή, φιλοδοξία υπάρχουν και σε πλουσιοπάροχες δόσεις. Οπως και μια πλούσια πρώτη ύλη (το αντίστοιχα ευκολόπιοτο ομότιτλο μπεστ σέλερ του Ρομέν Πουερτολά) στην οποία πατάει ο Καναδός σκηνοθέτης Κεν Σκοτ. Κι ο πρωταγωνιστής -και σταρ στην Ινδία- Dhanush, κάνει ό,τι μπορεί για να δανείσει στον ήρωά του την προσωπική του γοητεία.
Ομως ο φακίρης δεν είναι ταλαντούχος. Βλέπεις ακριβώς ότι το σπαθί δεν τρυπάει την κοιλιά του, η πλαστική λάμα μπαίνει μέσα, ενώ εκείνος σου χαμογελά αυτάρεσκα, πιστεύοντας ότι σε έπεισε με το μαγικό του κόλπο.
