Δώδεκα χρόνια μετά από ό,τι τον αφήσαμε, ο Κάλβιν συνεχίζει να λειτουργεί το μπαρμπέρικο που του έχει αφήσει ο πατέρας του. Ο γέρο-Εντι δουλεύει ακόμα εκεί, όμως μαζί με το ανδρικό προσωπικό και την αντίστοιχη πελατεία, έχει προστεθεί και μία ακόμα πτέρυγα: η κρίση έχει φέρει αλλαγές και ο μισός χώρος έχει μεταμορφωθεί σε γυναικείο κομμωτήριο, με τα κορίτσια να εισβάλουν στο άνδρο και τις συζητήσεις των αρσενικών. Γιατί αυτός είναι ο ιερότερος λόγος που οι άντρες συγκεντρώνονταν εδώ και χρόνια στα μπαρμπέρικα - με αφορμή το κούρεμα, οι διάλογοι, οι διαφωνίες, η εκτόνωση τους είχε άβατο στέκι. Τώρα αν θέλουν να συζητήσουν για μια γυναίκα, πέφτουν πάνω της. Στις πολιτικές κουβέντες, βρίσκουν αντιρρήσεις. Και ακόμα κι αν θέλουν να αγιάσουν, οι πειρασμοί είναι μπροστά τους. Μόνο που τον Κάλβιν δεν τον απασχολούν όλα αυτά. Οσο το πόσο η βία των συμμοριών στη γειτονιά του χειροτερεύει κι ο γιος του είναι στην εφηβεία. Μήπως ήρθε η ώρα να πουλήσει το μπαρμπέρικο ή να το μεταφέρει στο κυριλέ βόρειο τμήμα της πόλης;

Το franchise των αφροαμερικανικών κωμωδιών με πρωταγωνιστή τον Ice Cube έμοιαζε να είχε τελειώσει το 2004, με το σίκουελ της ορίτζιναλ ταινίας. Να όμως που πάνω από μία δεκαετία μετά, το μπαρμπέρικο ξανανοίγει τις πόρτες του και, από ό,τι φαίνεται, το timing δεν είναι τυχαίο. Η ταινία ξεκινά με το γνωστό της (φλύαρο) κωμικό τρόπο: κουβέντες για τα πάντα, αναφορές σε ό,τι χαρακτηρίζει κι απασχολεί την αφροαμερικανική κοινότητα - από τις καμπύλες των γυναικών και το μέγεθος των αντρών, μέχρι την Βeyonce, τον R Kelly κι το αν ο Ομπάμα έχει γκόμενες. Ομως. ανάμεσα σε κουρέματα και γέλια, το θέμα της βίας στις αφροαμερικανικές γειτονιές της Αμερικής, η κυβερνητική πολιτική και πόσο έχει προστατέψει τους μαύρους ένας μαύρος Αμερικανός Πρόεδρος, κι αν οι ίδιες οι κοινότητες μπορούν να κάνουν κάτι για να αλλάξουν το τοποίο μοιάζει να θέλει να ανοίξει ένα σοβαρότερο διάλογο με το θεατή.

Με το πολυπληθές καστ (από την Eve και την Nicki Minaj, μέχρι τον οσκαρικό Common) να βάζει πλάτες στο σενάριο των Κένια Μπάρις και Τρέισι Ολιβερ («Black-ish») ο Μάλκομ Ντ. Λι (του franchise των «Best Man» κωμωδιών) προσπαθεί να σοβαρέψει τον τόνο, όμως η ταινία είναι εξαρχής στημένη ως sitcom κι όλα τα υπόλοιπα μοιάζουν μεγαλόστομα και μελό. Ομως το target group της ταινίας είναι ο στόχος των δημιουργών. Οι κωμωδίες αυτές έγιναν blockbuster στην Αμερική γιατί αποτύπωναν το χιούμορ και την κουλτούρα της αφροαμερικανικής κοινότητας, η οποία κακά τα ψέματα, σπάνια βρίσκει εκπροσώπους της στο mainstream αμερικανικό σινεμά. Με πρόσχημα και δούρειο ίππο το γέλιο, αυτό το κοινό είναι το πρώτο που πρέπει να ακούσει, να αντιδράσει και να οργανωθεί. Μακάρι να ήταν και λίγο καλύτερη ταινία και να μας ωθούσε καθολικά να... Κάνουμε το Σωστό.